Γράφει η Ειρήνη Κορδώνη
…μέχρι εκεί, χωρίς επεκτατική συνέπεια στην ανθρώπινη ύπαρξη, εύχομαι, αλλά με πόνο ψυχής για έναν τόπο που προσβλήθηκε από τη νόσο της αδιαφορίας όσων ορκίστηκαν να τον υπηρετούν πιστά….και δεν του αξίζει τέτοια τιμωρία.
Μέσα από το φωτογραφικό μου υλικό, θα σεργιανήσουμε σε μια γειτονιά της πόλης του Κρανιδίου και θα καταγράψουμε το βαρύ ιστορικό της.
‘Οδός Αγίου Γεωργίου 5′, έγραφε μια πινακίδα τσαλακωμένη και πολυκαιρισμένη, μη εμφανώς ορατή, καρφωμένη στον τοίχο μιας παλιάς πετρόκτιστης ακατοίκητης οικίας, προ 35 ετών περίπου. Μικρό παιδί εγώ, έκτοτε δεν την ξαναείδα. Αχαρακτήριστη παρέμεινε η οδός όπως και πολλές άλλες στο Κρανίδι, έως σήμερα. Κάθε Μ. Παρασκευή, απ’ αυτή τη γειτονιά, περνά ο επιτάφιος. Βρίσκεται μεταξύ δυο εκκλησιών, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Άνω Παναγιά) και του Άγιου Γεωργίου. Είναι παράδρομος του κεντρικού δρόμου της πόλης, στην κάθοδο του, με σταθερή και καθημερινή κίνηση.Το ιδιωτικό οίκημα που έφερε την πινακίδα, δεν υπάρχει πια. Κατεδαφίστηκε προχείρως. Αφού κατέληξε να είναι ετοιμόρροπο, αφαιρέθηκε η σκεπή του, για ευνόητους λόγους.
Εντός του χώρου, υπάρχουν 2 – 3 δένδρα. Το καλοκαίρι γεμίζει ξερόχορτα και το χειμώνα με τις βροχές, παραμονεύει ο κίνδυνος κατολίσθησης. Από την ανατολική του πλευρά, συνορεύει με δημοτική οδό η όποια παρουσιάζει αρκετή υψομετρική διαφορά σε σχέση μ’ αυτό.
Το μέγεθος της εγκατάλειψης επί της οδού αυτής, βρίσκεται κυριολεκτικά παντού! Το οδόστρωμα, θα έλεγε κάνεις, ο,τι απεικονίζει ένα θαλάσσιο βραχώδες βυθό!
εκεί είναι το πατρικό μου…
σε απόσταση μόλις δυο μέτρων από την… εστία πολλαπλών κινδύνων, σε απόσταση μερικών μέτρων από το σπίτι του νυν δημάρχου και σε απόσταση μερικών περισσοτέρων μέτρων από το σπίτι του τέως δημάρχου.
Κάτω από τη μύτη τους!! Ιδού!