Τα «Μάτια» μας μην τα καίμε… Καλύτερα να τα «βγάζουμε»

Του Κώστα Πρώιμου

Μια εφαρμογή Φροϋδικού τύπου επεξηγήσεων και επιστημονικών αναλύσεων γύρω από το sex, θα αρκούσε για να διαφωτίσει τα γενεσιουργά αίτια που είθισται να κρύβονται επιμελώς σχεδόν πίσω από κάθε πανανθρώπινη τραγωδία. Είτε κάποιος εκ πεποιθήσεως – ανέραστος ψυχανώμαλος σφάξει πενήντα άτομα άγνωστα προς τον ίδιο στο όνομα του ΑΛΛΑΧ, είτε μετατραπεί σε κόλαση μια περιοχή σαν το «Μάτι» Αττικής…

Η ματαιοδοξία που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας, (πολλοί θρησκευόμενοι ανά τους αιώνες των αιώνων της έχουν αποδώσει μερικά χαρακτηριστικά του προπατορικού αμαρτήματος) ταλανίζει την ζωή μας επί εικοσιτετραώρου βάσεως… Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, ότι ο έρωτας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αγάπη. Η σχέση τους δε, είναι τόσο αντιφατική που σίγουρα αυτή τη στιγμή κάποιοι αναγνώστες θα απορείτε… Και όμως όταν εμφανίζεται η αγάπη ο έρωτας απομακρύνεται σαν το πουλί που το πλησιάζει η γάτα…

Ο πρώτος είναι κτητικός καθώς ο ενδιαφερόμενος επιθυμεί υπέρμετρα την κατάκτηση του αντικείμενου του πόθου του και συνήθως ο ντόρος και οι παράλογες πράξεις γίνονται για να κερδίσει ο άντρας το θαυμασμό, την προσοχή (και όχι μόνο) του αντίθετου φύλου, δηλαδή των γυναικών… Εξάλλου πάνω στις αφελείς και παράλογες -σε ουκ ολίγες περιπτώσεις- προσπάθειες που κάνουν τα αρσενικά για να καλύψουν την γυναικεία ματαιοδοξία (η οποία θα μπορούσε να καλύψει εκατό τόμους με την ερμηνεία της) συμβαίνουν όλα τα ευτράπελα σε τούτο το ντουνιά. Διότι γιατί κύριε να χτίσεις μια τεράστια βίλα, να κόψεις δέντρα και να περιφράξεις τις παραλίες; Ε; μόνο εσύ ξέρεις…

Ειδικός ψυχολόγος – ερευνητής δεν είμαι, ούτε ψυχίατρος, αλλά με δεδομένη την εμπειρία μου, διατυπώνω ενυπογράφως την άποψη, ότι αν δεν μας καθοδηγούσαν οι βιολογικές μας ορμές φτιάχνοντας ένα εκρηκτικό μείγμα σε συνδυασμό με την ψυχοσύνθεση και την νοοτροπία του καθενός μας, τα δεινά του κόσμου θα ήταν εν γένει κατά πολύ περιορισμένα, ακόμη και οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.

Θα σας δώσω ένα ιδιαιτέρως απλό παράδειγμα περί ορμών: Ποιος ή ποία, θα ξενυχτούσε και θα στηνόταν στα κέντρα διασκέδασης μέχρι πρωίας, αν τουλάχιστον δεν ήλπιζε σε μια γνωριμία, με κύριο στόχο το sex και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει; (Σχέση-γάμος -κουτσούβελα) Για να μην παρεξηγηθώ, προσωπικά θεωρώ ότι η ερωτική πράξη, είναι πιο πολύτιμη και από το νερό για την ίδια μας την ύπαρξη και μέσω αυτής αν όλα βαίνουν φυσιολογικά, αισθανόμαστε γυναίκες και άντρες σαν θεοί κατά τη διάρκειά της…

Όμως τα πράγματα ποτέ δεν ήταν τόσο απλά γύρω από αυτό το θέμα του sex, για το οποίο γίνεται τόσος ντόρος, ενώ επί της ουσίας αποτελεί σαν και το φαγητό μια ψυχοσωματική ανάγκη που όμως καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την σχέση μας με τους άλλους… Κανείς σε μια παρέα συνδαιτυμόνων, δεν σκέφτεται τόσο περίπλοκα το θέμα του φαγητού, όπως αντιστοίχως γεννάει βασανιστικά σενάρια το μυαλό μας γύρω από το ενδεχόμενο μιας ερωτικής συνεύρεσης. Δεν μας ενδιαφέρει και τόσο τι δουλειά κάνει ο διπλανός μας την ώρα που τρώμε, ούτε απαιτούμε να γευματίζουμε ή να δειπνήσουμε μόνο με εξώφυλλα του Vogue, αρκεί να μας είναι ευχάριστη… Ούτε κατά τη διάρκεια της βρώσης και της πόσης σχεδιάζουμε με αγωνία για το «αύριο» τις μπουκιές και τις γουλιές μας. Απολαμβάνουμε την καλή παρέα και το φαγητό μας, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Διότι εφαρμόζουμε την θεϊκή Αρχή της Βοσκής που απελευθερώνει το ανθρώπινο πνεύμα από τις όποιες συναισθηματικές εξαρτήσεις και παραλυσίες…

Τα μικρά παιδιά ως αυθεντικοί δημιουργοί χτίζουν στην άμμο, χωρίς να ενδιαφέρονται για την όποια κριτική θα τους ασκηθεί… Απολαμβάνουν ευτυχισμένα την κάθε στιγμή του παιχνιδιού και της δημιουργίας, χωρίς σκοτούρες και υπό τον φόβο της γνώμης των άλλων… Η ερωτική συνεύρεση που θα έπρεπε καταρχήν να απαντάται λόγω της φυσικής έλξης δύο ανθρώπων, όταν γίνεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις και «σκληρές συνεντεύξεις» (ποιος είσαι – τι είσαι από πού είσαι και που πας) χτίζει έναν φαύλο κύκλο ανατροφοδοτούμενο από τρελές απαιτήσεις, συνήθως εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Πολυτελή σπίτια, τεράστια αυτοκίνητα, υπερκαταναλωτισμό – απάτες και κάθε λογής «βρώμο-δουλειές», μόνο και μόνο για να αποκτήσουν κάποιοι αυτή που ποθούν. Όσο για αυτά τα όμορφα πλάσματα δηλαδή τις γυναίκες, το βάναυσο Σύστημα που εγκαθιδρύθηκε κυρίως τα τελευταία εξήντα χρόνια, προσπάθησε με περίτεχνο τρόπο να τις εκφυλίσει και να τις μεταλλάξει… Μην πάτε μακριά, αρκεί να ρίξετε μια ματιά στα profils του fb και να τσεκάρετε το απίστευτο ρετουσάρισμα που σε υψηλό ποσοστό πέφτει…

Σε μια κοινωνία, που αφενός φωνάσκει και σε κομπλεξάρει, ότι δεν είσαι επιθυμητή αν δεν μοιάζεις με τη γυναικάρα – μοντέλο και συνεπώς κανείς δεν θα σε θέλει, αφετέρου δεν μετράς ως άντρας αν δεν έχεις έστω μια «σπιταρόνα» κάπου και μια καλή δουλειά (και ένα σκάφος ακόμη καλύτερα) και ας είσαι ωραίος τύπος καθώς αυτό το προσόν είναι αρκετό για να συγκινήσει μια γυναίκα μόνο στις παλιές ρομαντικές comedy…

Εάν κάποια στιγμή, οι αρσενικοί και θηλυκοί (γιατί πραγματικά είναι πολύ μικρή η ζωή μας ρε παιδιά) αποτάξουν τις επίπλαστες ανάγκες που στοιχειώνουν το μυαλό τους και που επί της ουσίας διασφαλίζουν την ύπαρξη ενός φαιδρού και “σκοτεινού” κοινωνικού Συστήματος που αλλοίωσε τα θετικά – ανθρώπινα μας χαρακτηριστικά, τότε και μόνο τότε θα σταματήσουν να υπάρχουν βίλες μέσα στα πεύκα, ιδιωτικοί στρατοί, η ρεμούλα, τα διάφορα εγκλήματα και τα σκάφη των εξήντα και εκατό μέτρων, όταν λίγα μέτρα παραέξω στο λιμάνι και το κάθε λιμάνι συνάνθρωποι μας καίγονται σαν ξεχασμένες μπριζόλες στα κάρβουνα, ή ψάχνουν για αποφάγια στα σκουπίδια…