Home Συνεντεύξεις Κων. Μαρινάκος: Να μη γίνει ο Τουρισμός μας πολύτιμος λίθος σε χαμηλή...

Κων. Μαρινάκος: Να μη γίνει ο Τουρισμός μας πολύτιμος λίθος σε χαμηλή τιμή…

Συνέντευξη στον Κώστα Πρώιμο

Ο κίνδυνος του αφανισμού ενός σημαντικού ποσοστού τουριστικών μονάδων και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, αναμφισβήτητα βρίσκεται ήδη προ των πυλών. Θα ήταν κρίμα και άδικο, να εισέλθει και να  καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό έναν νευραλγικό κλάδο που για το Μοριά είναι συνυφασμένος με την ίδια του την σύγχρονη ύπαρξη. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τεράστιες επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, σηματοδοτώντας την απαρχή της περαιτέρω τουριστικής ανάπτυξης που, σε συνδυασμό με το θεϊκό κλίμα, την ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά και την ιδιαίτερη “γεωγραφική” ομορφιά, και φυσικά με την απαραίτητη τεχνογνωσία που σταδιακά – έστω με αργούς ρυθμούς εκτόπιζε  τους άτυχους αυτοσχεδιασμούς, η Πελοπόννησος αποκτούσε όλες εκείνες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να “παίξει” στο μέλλον ψηλά στα διεθνή charts του Τουρισμού. Τουναντίον, σήμερα με την επέλαση των επιπτώσεων του covid19  κινδυνεύουν άμεσα να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας στις τοπικές ξενοδοχειακές μονάδες.

Ωστόσο, η νέα ανατρεπτική κατάσταση, ίσως να αποτελέσει μια μοναδική ευκαιρία για ένα πιο οργανωμένο ξεκίνημα, αρκεί όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να ρίξουν πραγματικά το βάρος τους στον τομέα που συνθέτει την ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής Οικονομίας. Διαβάστε την άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παρέθεσε ο πρόεδρος του Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου κ. Κωνσταντίνος Μαρινάκος στον εκδότη της “Ενημέρωσης Πελοποννήσου” Κώστα Πρώιμο.

Αναφέρονται όλες οι υγιείς και εφαρμόσιμες Στρατηγικές λύσεις, προτού να μπει  οριστικά η ταφόπλακα,  εν προκειμένω στα όνειρα και τις προοπτικές χιλιάδων “Πελοποννησίων” επαγγελματίων, που διαφημίζουν την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου…

Κ.ΠΡΩΙΜΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ενόψει μιας πρωτοφανούς οικονομικο – κοινωνικής κατάστασης και τη σεζόν τύποις να “ανοίγει” για εκατοντάδες χιλιάδες τουριστικές επιχειρήσεις, ο  αρμόδιος Επίτροπος για την Εσωτερική Αγορά Τιερί Μπρετόν πρότεινε ένα σχέδιο “Μάρσαλ” για τη διάσωση του Τουρισμού σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο… Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

ΚΩΝ. ΜΑΡΙΝΑΚΟΣ: “Πράγματι, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρωτοφανές γεγονός με σημαντικές αρνητικές προεκτάσεις σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Τα ξενοδοχεία ήδη βρίσκονται επί μακρού χρονικού διαστήματος σε αναστολή λειτουργίας και κανείς δεν γνωρίζει πως ακριβώς θα ανοίξουν, με ποιους υγειονομικούς όρους και με ποιους πελάτες. Οι tour operators έχουν αναστείλει τις πληρωμές και δεν ξεκινούν νέες συνεργασίες έως ότου αποκατασταθούν οι αερομεταφορές ενώ οι αεροπορικές εταιρίες και κυρίως εκείνες του χαμηλού κόστους που μέσω του αεροδρομίου της Μεσσήνης και του Αράξου τροφοδοτούσαν παραδοσιακά την Πελοπόννησο με εισερχόμενο τουρισμό δύσκολα φαίνεται να ανακάμπτουν. Η κρατούσα ασφυξία ρευστότητας στην αγορά, η μη πραγματοποίηση κρατήσεων σε συνδυασμό με την παράλληλη κλιμάκωση των ακυρώσεων και ο «αποδεκατισμός» παραδοσιακών αγορών (όπως η Αγγλία, η Αμερική, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλες) αποτελούν επίσης ανασταλτικούς παράγοντες. Όλα αυτά, διαμορφώνουν ένα μείγμα αβεβαιότητος που απειλεί με παντελή εξαφάνιση τη φετινή τουριστική περίοδο και με  αμφίβολη προοπτική την επόμενη σεζόν. Από την άλλη, η επανεκκίνηση των ξενοδοχείων θα πρέπει να γίνει όταν θα είναι πράγματι “ικανά” να το πράξουν και με απόλυτη ασφάλεια για την υγεία των πελατών τους αλλά και της ίδιας της βιωσιμότητάς τους. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι, η ημερομηνία έναρξης λειτουργίας των ξενοδοχείων θα πρέπει να ταυτίζεται και με την πλήρη αποσαφήνιση των υγειονομικών και εργασιακών όρων επαναλειτουργίας των ξενοδοχείων, αλλά και με την διασφάλιση των κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων που θα επιτρέψουν στον επαγγελματία του τουρισμού, όταν το κρίνει, να επαναλειτουργήσει την επιχείρησή του, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς, λαμβανομένου υπόψη ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό (άνω του 85%) των τουριστικών επιχειρήσεων εξαρτώνται από εισερχόμενο τουρισμό.

Συνεπώς από τα λεγόμενα του Ευρωπαίου Επιτρόπου για την Εσωτερική Αγορά Τιερί Μπρετόν, στη συζήτηση με την Επιτροπή των Ευρωβουλευτών για τις Μεταφορές και τον Τουρισμό θα σταθώ σε τρία σημεία που με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο:,

Πρώτον, στη δήλωση του Επιτρόπου ότι «με ποσό πάνω από 20% του ΑΕΠ θα πρέπει να στηριχτεί ο τουρισμός και πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι όλα τα κράτη μέλη και η Ελλάδα είναι ένα από αυτά φυσικά, θα πρέπει να έχουν ίδια δυνατότητα πρόσβασης στα χρηματοδοτικά εργαλεία και θα αγωνιστούμε για να έχουμε τα ικανά μέσα να αντιμετωπίσουμε την κρίση στον τουρισμό εφόσον είναι ο κλάδος που έχει απόλυτη προτεραιότητα και έχει υποστεί το μεγαλύτερο χτύπημα εξαιτίας της κρίσης του κορωνοϊού». Είναι κάτι που με απτούς όρους δεν έχει αποτυπωθεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, στην πραγματική οικονομία της χώρας μας. Φυσικά σε άμεση προτεραιότητα τίθεται η ενίσχυση του συστήματος υγείας, αλλά σαφώς απαιτείται παράλληλα εκ μέρους της κυβέρνησης και σε συνεννόηση με τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, η ανάληψη ενεργητικών πολιτικών δυναμικής στήριξης της επιχειρηματικότητας που να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ένα μείγμα από αποζημιώσεις (και όχι γραφειοκρατικά δάνεια με τοξικά επιτόκια έως 8% που μπορούν να οδηγήσουν σε μια νέα γενιά κόκκινων δανείων) που να αντισταθμίζουν σε ικανό βαθμό τις σημαντικές απώλειες που θα υποστούν οι επιχειρήσεις για όσο διάστημα κρατήσει η παρούσα δυσμενής κατάσταση. Επιπλέον, θα πρέπει να ενεργοποιηθούν εγγυοδοτικοί μηχανισμοί δυναμικής ενίσχυσης της ρευστότητας,  που να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 40% του ετησίου κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων, μέσω χορήγησης χαμηλότοκων (με βάση το Euribor) δανείων στις επιχειρήσεις και με απώτερο στόχο όχι απλά την προσωρινή ανακούφιση του επιχειρηματικού κόσμου και των εργαζομένων, αλλά την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας, η οποία μετά τον ανθρώπινο παράγοντα  έχει δεχτεί το μεγαλύτερο πλήγμα καθ’ όλη αυτή την δύσκολη περίοδο.

Δεύτερον, στην διαπίστωση του Επιτρόπου ότι « η κατάσταση είναι σοβαρή. Και το λέω ακόμη πιο σοβαρά ότι δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση. Εκτιμούμε ότι οι απώλειες εσόδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι 50% για ξενοδοχεία / εστιατόρια, 70% για “ταξιδιωτικούς πράκτορες” και ταξιδιωτικά γραφεία και 90% για κρουαζιέρες και αεροπορικές εταιρείες. Αλλά αυτά τα συνολικά στοιχεία κρύβουν σημαντικές γεωγραφικές ανισότητες. Δεν ξεχνώ αυτές τις γεωγραφικές περιοχές,  αυτά τα νησιά στην Ευρώπη, τα οποία εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τον τουρισμό και βρίσκονται σε πολύ περίπλοκες καταστάσεις, στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία και αλλού. Ούτε ξεχνώ ότι πίσω από αυτά τα στοιχεία υπάρχει μια κοινωνική πραγματικότητα, άνδρες και γυναίκες των οποίων η δραστηριότητα ή η απασχόληση απειλείται. Επειδή διατρέχουμε σαφή κίνδυνο εξαφάνισης επιχειρήσεων και απώλειας θέσεων εργασίας». Είναι γεγονός ότι την ίδια στιγμή που λόγω της κρίσης του Covid19 κινδυνεύουν πάνω από 45.000 θέσεις εργασίας στον κλάδο της φιλοξενίας  πανελλαδικά και κατ’ επέκταση περίπου 2.000 εργαζόμενοι  στην Πελοπόννησο πιθανολογείται να βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας, η κρίση της πανδημίας αναδεικνύει ένα επιπλέον διαρθρωτικό πρόβλημα του τουρισμού αυτό των σημαντικών γεωγραφικών ανισοτήτων, όπως πολύ ορθά επισημαίνει ο αρμόδιος Επίτροπος, είτε μεταξύ ανταγωνιστριών χωρών είτε μεταξύ γεωγραφικών ενοτήτων εντός της ίδιας της Χώρας μας.

Η Πελοπόννησος αποτελεί έναν από τους πιο προικισμένες σε φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους προορισμούς της χώρας μας, όπου τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρουσιάζει σημαντική  ανάπτυξη με σύγχρονες μικρομεσαίες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων εκατοντάδων εκατομμυρίων, με εξίσου υψηλό κόστος επενδύσεων με εκείνο των τουριστικά “ανεπτυγμένων περιοχών”, με αντίστοιχα υψηλούς συντελεστές φορολόγησης εισοδήματος και προστιθέμενης αξίας, που όμως φέρει τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά των “απομονωμένων” τουριστικά περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδος  με συμμετοχή στην συνολική αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας που βίαια ξεπερνά το 2,5% και με συμμετοχή στο τοπικό ΑΕΠ μικρότερη του 7%, την ίδια στιγμή που πέντε Περιφέρειες της Χώρας (Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης, Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας και Ιονίου) καρπούνται σχεδόν το 90% της υπεραξίας της τουριστικής δραστηριότητας της Χώρας. Αυτό οφείλεται προφανώς στον πολύ υψηλό βαθμό εξάρτησης που είχαν πολλές από τις περιοχές μας αποκτήσει από την εγχώρια αγορά τις τελευταίες δεκαετίες  και η οποία έχει υποχωρήσει σε κάποιες περιπτώσεις σήμερα πλέον του 70 %. Δυστυχώς η υποχώρηση της εγχώριας τουριστικής  ζήτησης στις περιοχές μας δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να αντισταθμιστεί σε ικανοποιητικό βαθμό από τα μεγέθη εισερχόμενου τουρισμού, είτε λόγω απουσίας σημαντικών υποστηρικτικών έργων υποδομών και αναδομών (αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων, λιμάνια, μαρίνες ολοκλήρωση των αξόνων του οδικού δικτύου, σιδηρόδρομος  κ.λπ. ), είτε λόγω των λανθασμένων εθνικών και περιφερειακών πολιτικών τουριστικής ανάπτυξης που υιοθετήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, είτε εν τέλει της απουσίας ενός στρατηγικού τουριστικού σχεδιασμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ικανού να υποστηρίξει μια ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη. 

Τιερί Μπρετόν

Στο τρίτο σημείο που θα ήθελα να σταθώ ως προς την τοποθέτηση του Τιερί Μπρετόν, που συνδέεται άρρηκτα και με ένα νέο σχέδιο “Μάρσαλ”για την διάσωση του τουρισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι η δήλωση του ότι «πρέπει να προστατεύσουμε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό από επιθετικές επενδυτικές στρατηγικές από μη ευρωπαϊκές χώρες που θα μπορούσαν να δουν στην τρέχουσα κρίση την ευκαιρία να αποκτήσουν «ευρωπαϊκούς πολύτιμους λίθους» σε χαμηλότερη τιμή. Θα είμαι προσεκτικός σε αυτό με τα κράτη μέλη, έτσι ώστε τα εργαλεία παρακολούθησης ξένων επενδύσεων να είναι σε εγρήγορση» .

Εκτίμησή μου είναι ότι το ίδιο προσεκτική πρέπει να γίνει και η ελληνική κυβέρνηση: λόγω του οικονομικού και κοινωνικού του βάρους ο Ελληνικός Τουρισμός πρέπει να γίνει στρατηγικός και επειδή βασίζεται σε μια πλούσια ευρωπαϊκή ιστορία, μια ευρωπαϊκή πολιτιστική πολυμορφία που δεν έχει καμία τιμή, πρέπει επίσης να προστατευθεί. Επιπλέον, ο ξενοδοχειακός κλάδος θα βρεθεί αντιμέτωπος με τεκτονικές αλλαγές που θα επιφέρει η ύφεση που θα ακολουθήσει λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και κατά συνέπεια για μια φορά ακόμα αρκετές υψηλής ποιότητας επιχειρήσεις σε πλεονεκτικά γεωγραφικά σημεία ενδιαφέροντος, με πρόβλημα ρευστότητας και με αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους, θα μπουν στο στόχαστρο funds αγνώστου προελεύσεως και απεριόριστης ρευστότητας. Κατά την δεκαετή κρίση ο ξενοδοχειακός κλάδος αλλά και πλήθος επιχειρήσεων υψηλής οικονομικής αποδοτικότητας με πρόβλημα επιβίωσης βρέθηκε απέναντι σε “επενδυτές” που επιδίωκαν να αγοράσουν πολύ φθηνά, ώστε όταν αλλάξει η καμπύλη της κρίσης να πουλήσουν πολύ ακριβότερα κάτι που ευτυχώς συνέβη σε μικρό βαθμό. Ενόψει μιας ανάλογης τακτικής η κυβέρνηση οφείλει να παρέμβει με ουσιαστική στήριξη των βιώσιμων επιχειρήσεων και με μηχανισμούς ελέγχου των ξένων επενδύσεων με στόχο την αποφυγή κάθε καιροσκοπικής τάσης και βασικό κριτήριο αξιολόγησης την υλοποίηση μακροπρόθεσμων επενδύσεων, με βασικά χαρακτηριστικά την αλλαγή concept ενός ξενοδοχείου, την εμφάνιση λειτουργικών κερδών και την ενίσχυση της απασχόλησης”. 

Κ. ΠΡΩΙΜΟΣ: Κύριε Καθηγητά, η Περιφέρεια Πελοποννήσου  ως παραδοσιακός τουριστικός προορισμός θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις ιδιαιτερότητες οι οποίες την διέπουν; Κλιματικά – γεωγραφικά χαρακτηριστικά… Θα μπορούσαν να εφαρμοστούν συνταγές διάσωσης που να είναι συμβατές με την υπάρχουσα νοοτροπία και υλικοτεχνική υποδομή των τουριστικών μονάδων;

ΚΩΝ. ΜΑΡΙΝΑΚΟΣ: “Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν “συνταγές διάσωσης”, υπάρχουν “στρατηγικές διάσωσης” και αναστροφής του αρνητικού κλίματος. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η μη τουριστική ανάπτυξη της Πελοποννήσου, με βάση το παραδοσιακό πρότυπο μαζικού τουρισμού με το οποίο αναπτύχθηκε μέχρι σήμερα κυρίως η νησιωτική χώρα και λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα που θέτει η πανδημία του κορωνοϊού με τα οποία καλούμεθα να συμβιώσουμε, ίσως αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για την προώθηση ενός νέου προτύπου τουριστικής ανάπτυξης για την Πελοπόννησο, με ποιοτικά χαρακτηριστικά που να συντίθεται από έναν τουρισμό ήπιας ανάπτυξης και τον αγροτοδιατροφικό τομέα με στραμμένο πάντα το νου μας στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού,  στο περιβάλλον, στην καινοτομία και στις νέες τεχνολογίες. Και τα μέσα βέβαια για να το επιτύχουμε δεν είναι άλλα από τα ίδια τα ανταγωνιστικά στοιχεία της ταυτότητας της Πελοποννήσου. Σαφώς δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε το μοντέλο «ήλιος – θάλασσα» από τον αναπτυξιακό τουριστικό χάρτη της Πελοποννήσου, εφόσον συμβάλει σημαντικά στην βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών, αλλά μπορούμε μέσω της έξυπνης εξειδίκευσης να του προσδώσουμε χαρακτηριστικά βιώσιμα με βασικό στόχο τον τουρισμό υψηλής ποιότητας 365 ημερών”.

Κ. ΠΡΩΙΜΟΣ: Έχουν γίνει λάθη σήμερα από τους καθ’ ύλην αρμοδίους ως προς τους τρόπους προώθησης του brand name “Πελοπόννησος” εν προκειμένω; Θα μπορούσε η πανδημία μέσα από τις ολέθριες επιπτώσεις της, να αποτελέσει ταυτόχρονα και ένα “πάθημα – μάθημα” προς γνώση και συμμόρφωση για το μέλλον της τουριστικής ανάπτυξης;

ΚΩΝ.ΜΑΡΙΝΑΚΟΣ: “Θα θέλαμε να έχει αποφευχθεί όλη αυτή η σκληρή δοκιμασία στην οποία εντάσσεται, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, η ανθρωπότητα και η οικονομία από την οποία φοβούμαι ότι θα εξέλθουμε με πολύ μεγάλη δυσκολία. Ωστόσο, μέσα από αυτή την ολέθρια σχέση αποκαλύπτονται και παθογένειες σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας και ειδικότερα στον τουρισμό αναδεικνύονται διαρθρωτικά προβλήματα τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, που ίσως θα συνέχιζαν να επικαλύπτονται κάτω από το γενικότερο “κλίμα” αισιοδοξίας που είχε διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο χώρας, με βάση τα μεγέθη τουριστικών εσόδων και αφίξεων.

Σε επίπεδο Πελοποννήσου, θεωρώ ότι κατά το παρελθόν έχουν αναληφθεί ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες από όλους τους εμπλεκόμενους με την αναπτυξιακή διαδικασία φορείς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα ως προς την προώθηση του τουριστικούς προϊόντος της Πελοποννήσου  και την δημιουργία ενός ισχυρού brand name. Ωστόσο αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι, όλες αυτές οι μέχρι σήμερα επιμέρους πρωτοβουλίες δεν μπόρεσαν να βρουν αποτελεσματικά τον στόχο τους, εφόσον ουδέποτε αποτέλεσαν  μέρος ενός κεντρικού στρατηγικού σχεδιασμού τουριστικής ανάπτυξης που να προκύπτει από την σύμπραξη των εμπλεκόμενων φορέων,  αλλά απλοί αυτοσχεδιασμοί και παρορμητικές πρωτοβουλίες, ένθεν κακείθεν,  με ελάχιστη διεισδυτικότητα σε αγορές στόχους και έλλειψη στόχων ρεαλιστικών και υλοποιήσιμων.

Σε κάθε περίπτωση  προσωπική μου φιλοσοφία είναι ότι τα λάθη του παρελθόντος θα πρέπει να σε διδάξουν πώς να δημιουργήσεις ένα θαυμάσιο μέλλον, όχι να σε κάνουν να το φοβάσαι. Κατά συνέπεια δεν έχει σημασία το πόσο καιρό ταξιδέψαμε σε λάθος κατεύθυνση εφόσον μας δίδεται η ευκαιρία να την αλλάξουμε. Ήδη σε επίπεδο Περιφέρειας Πελοποννήσου και σε συνεργασία με Πανεπιστημιακά Ιδρύματα σχεδιάζεται η δημιουργία ενός Destination Management System (DMS) το οποίο θα αποτελέσει  μια πολύ βασική ηλεκτρονική πλατφόρμα προβολής και προώθησης του τουριστικού προϊόντος της Πελοποννήσου. Επιπλέον στον Τουριστικό Οργανισμό Πελοποννήσου εγώ και οι συνεργάτες μου, με την βοήθεια Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (Παν/μιο Αιγαίου, Παν/μιο Δυτικής Αττικής κ.α) σχεδιάζουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση σχετικά με την δημιουργία οργανωμένων δομών για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος της Πελοποννήσου. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή προσπάθεια με πρωτοβουλία του Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου και την ενεργό στήριξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου και των εμπλεκόμενων φορέων (Δήμων, Επιμελητηρίων κ.α.) για την δημιουργία ενός Οργανισμού Διαχείρισης Προορισμού (Destination Management Organization- DMO) με ενσωμάτωση του DMS που βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρακτικά πρόκειται για έναν Οργανισμό Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού ο οποίος θα αποτελεί μια συλλογική δομή με σκοπό την διαχείριση, την προώθηση και την αντικειμενική πληροφόρηση για το σύνολο του τουριστικού προϊόντος στον συγκεκριμένο τουριστικό προορισμό. Είναι αυτό ακριβώς που έχει ανάγκη η κάθε τουριστική περιοχή. Ο ρόλος του τουριστικού προορισμού είναι αυτός στον οποίο θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον τουριστικό τομέα. Κάθε τουριστικός προορισμός έχει και κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία τον κάνουν να ξεχωρίζει και τα οποία θα πρέπει να αναδειχθούν για να ενισχυθεί η αξία του και να συμβάλει στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτό, απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες τόσο από την πλευρά του ιδιωτικού τομέα, όσο και από την πλευρά της δημοσίας διοίκησης”.

* Ο Κωνσταντίνος Μαρινάκος είναι: Πρόεδρος Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου (Τ.Ο.Π.) – Πρόεδρος Δικτύου Τουρισμού Υγείας Πελοποννήσου (ΔΙ.Τ,Υ.Π.) – Επικ. Καθ. Τουριστικού Μάνατζμεντ Παν/μίου Δυτ. Αττικής – Διδάσκων Καθ., Μέλος ΣΕΠ Παν/μιου Αιγαίου, Ε.Α. Παν/μίου – Neapolis University of Paphos-Cyprus, University of Lugano- Switzerland – Partner  Professional Hotel Development (PHD) – Editor in Chief of Journal of Tourism Research

Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook

Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News

1 COMMENT

  1. Εξαιρετική τοποθέτηση ενός τεχνοκράτη, ειδικού και με συγκροτημένη επιστημονικά άποψη μέσα από το θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο της Πελοποννήσου.
    Η παγκοσμιοποίηση καλπάζει, οι απειλές και οι ευκαιρίες εναλλάσσονται εν ριπή οφθαλμού, οι δυσκίνητες γραφειοκρατικές προσεγγίσεις είναι η πηγή του προβλήματος και αναζητείται τρόπος συνεννόησης των επιχειρηματιών τουρισμού με τους τοπικούς συλλογικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, ώστε να υπάρξει επιτέλους δίκτυο, συστηματική ανάλυση και επίλυση των κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν στην επισκεψιμότητα και ικανοποίηση εποχικών αλλά και μόνιμων τουριστών στην ιστορική, μνημειώδη αυτή Περιφέρεια της Ευρώπης, στο κέντρο της Μεσογείου και του παγκόσμιου πολιτισμού.
    Χωρίς μια πολλαπλασιαστική δυνατότητα ισχυροποίησης της προσφοράς ως παγκόσμιος πόλος έλξης, η Πελοπόννησος θα συνεχίσει να έχει προβληματικό τουριστικό προφίλ, χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες, κακή έως εχθρική επικοινωνία με καθαρά οικονομικίστικα μέτρα, μεταξύ “ξένων” επισκεπτών και “ιθαγενών” επιχειρηματιών. Απαιτείται μια πολιτισμική επαναπροσέγγιση του κοσμοπολιτισμού από τη λαϊκή βάση για να γίνει παγκόσμια τουριστική πρόταση από τους ίδιους τους νέους επιχειρηματίες της επόμενης γενιάς.
    Δηλαδή ενώ αντιμετωπίζουμε την παρούσα κρίση τεχνοκρατικά, στο οικονομικό και επικοινωνιακό επίπεδο, παράλληλα επενδύουμε στην παιδεία, επαγγελματική εκπαίδευση, παραγωγή ενεργών πολιτών ανοιχτών στη σύγκριση με γνώση και πρόταση για τον αυριανό κόσμο της σύγκλισης, ώστε να πάψουμε να προσφέρουμε απλώς γκαρσόνια και υπηρέτες σε τυχαίους επενδυτές που διαχειρίζονται αποικιοκρατικά τους τόπους διαμονής για όσο καιρό αυτό οι συγκυρίες το επιτρέπουν.
    Θέλουμε ποιότητα και βιωσιμότητα; Πρέπει να μάθουμε να την παράγουμε!
    Συνυπογράφω και αναδημοσιεύω.
    Ευάγγελος Αλεξανδρής
    Εκπαιδευτικός, Κοινωνιολόγος, Δημοσιογράφος.
    Σάββατο 9 Μαΐου 2020

    https://www.facebook.com/groups/periskopio.ellas/permalink/2623680644530807

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Exit mobile version