Η ευλογημένη γη της Πελοποννήσου, αναμφισβήτητα συνθέτει ένα απέραντο “αδαμαντορυχείο”. Με τους μοναδικους της ελαιώνες που λόγω των κλιματολογικών συνθηκών παράγουν κατά τόπους ασυναγώνιστης ποιότητας λάδι, το ίδιο δε, ισχύει για τους αμπελώνες της και για όλα τα ξακουστά στα πέρατα του κόσμου αγροτικά της παραδοσιακά προϊόντα. Όσο για τις αναρίθμητες και ατελείωτες “χρυσαφένιες” και τυρκουάζ παραλίες που συνθέτουν πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής, και τα θρυλικά, εμβληματικά πολιτιστικά της μνημεία, των οποίων το “αρχαιολογικό ανάστημα” προκαλεί δέος σε εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, προφανώς τα λόγια είναι περιττά.
Πρόκειται για μια γεωγραφική περιοχή που διαθέτει εν γένει όλες εκείνες τις απαραίτητες προϋποθέσεις (κι όμως) και προδιαγραφές, ώστε να ξεπεράσει σχετικά ανώδυνα ακόμη και τις πολυδιάστατες επιπτώσεις της χειρότερης “πανδημίας”. Αρκεί φυσικά, (ιδού οι προϋποθέσεις) να απεγκλωβιστούν όλοι ανεξαιρέτως, από την μεμψιμοιρία και τη δέηση σε “ανθρώπινους θεούς” και να αφοσιωθούν χωρίς περιστροφές και πισωγυρίσματα στη σκληρή δουλειά. Διότι, δεν αναφερόμαστε στο “χρυσάφι του τρελού”, ούτε στο αέναο κυνήγι του “χαμένου θησαυρού,” αλλά σε τεράστια κοιτάσματα πραγματικού πλούτου, ευρισκόμενα καθημερινά μπροστά στα μάτια μας. Να βγουν στη πρώτη γραμμή οι πολιτειακοί και συναρμόδιοι θεσμικοί φορείς, ακολουθούμενοι και από τον τελευταίο “ακροβολισμένο” πολίτη και κάτοικο της Πελοποννήσου και να παράξουν ουσιαστικό έργο και όχι υποσχέσεις.
Επίσης να μην περιμένουν άλλους, τρίτους, να τους εξυπηρετήσουν, ούτε να τους λύσουν τα προβλήματα των κοινωνιών τους, διότι καλά είναι τα μεγαλεπήβολα σχέδια και τα φαραωνικά projects όμως όλα αυτά τα αναπτυξιακά έργα χρειάζονται πολλά χρόνια για να ολοκληρωθούν, καθώς απαιτούν τεράστια κεφάλαια και όχι ευχολόγια… Ας εκκινήσουν με ανέξοδες και πιο απλές λύσεις, με συλλογική συμμετοχή. Φερειπείν, ο παντοπώλης της γειτονιάς και ο εστιάτορας με το χαμόγελο τους και την αναβάθμιση των υπηρεσιών τους, διότι κανείς δεν θα πάει σήμερα να δώσει τα λεφτά του σε μια επιχείρηση που μεταδίδει βαριεστημάρα και αποπνέει “κακοτροπιά”.
Οι τοπικοί Βουλευτές, ο Περιφερειάρχης, οι δήμαρχοι, με σημαία τη συνέπεια των λόγων τους και τη χάραξη μιας ορθής τακτικής που θα υπηρετεί πιστά ένα Στρατηγικό σχέδιο με πυλώνες όλα όσα δυνάμεθα πραγματικά μόνοι μας να αξιοποιήσουμε και όχι τα όνειρα της Αμερικανικής θερινής νυκτός, που συνήθως σχετικά σύντομα, όταν επιτέλους ξυπνήσουμε, τη θέση τους καταλαμβάνει η απογοήτευση και η εξαπάτηση. Ευθύνη μεγάλη φέρει ο μεγαλοεπιχειρηματίας του Τουρισμού που πέραν της υποδειγματικής λειτουργίας του εν μέσω οικονομικής στενότητας και δυσπραγίας, είναι υποχρεωμένος να πιέσει ακόμη και για την διατήρηση των θέσεων εργασίας, υπό τις τρέχουσες πρωτόγνωρες και ιδιαιτέρως αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο, συνυπεύθυνος αναλογικά είναι και ο ιδιοκτήτης μερικών δωματίων ακόμη και σε προορισμούς που δεν συμπεριλαμβάνονται καν στο τουριστικό χάρτη, για λόγους που υποθέτω ότι είναι ευνόητοι..
Εν κατακλείδι, επειδή το οικονομικό – κοινωνικό τσουνάμι ήδη είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού και πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα, προφανώς ήρθε η ώρα να σηκωθούμε από την ακινησία που προκαλεί η ατομική ξαπλώστρα της μιζέριας και της βόλεψης και να τρέξουμε προς την ασφάλεια της μεθοδικής και συστηματικής εργασίας, με νέες ιδέες, (Όταν βρίσκεσαι στο 1 στοχεύεις για το 2, διότι όταν προσπαθείς άμεσα για το 10, είθισται να καταλήξεις στο -5…) ψυχραιμία, συνεννόηση, αλλά πρωτίστως αυξάνοντας τόσο την αυτοπεποίθηση μας όσο και του διπλανού μας… Ιδού η Πελοπόννησος που έχει προδιαγραφές αυτονομίας… ιδού και το πήδημα… Και δε χρειάζεται κανέναν μεγάλο αδερφό, ή Πατρόνους… Απλώς να βρει την χαμένη της ταυτότητα…
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News