Τέθηκε σε λειτουργία το 1988 ως κληροδότημα, εις μνήμην της “Μαρίας Ράδου” το γένος Σπανού.
Έκτοτε, έχει φιλοξενήσει και περιθάλψει χιλιάδες απόμαχους της ζωής, ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, ο καθένας τους έχει αποτυπώσει στις ρυτίδες του προσώπου και στους ρόζους των χεριών του τη δική του “βαριά’ και μοναδική ιστορία, η οποία αντανακλά στην ίριδα των ματιών του.
Τα λευκά μαλλιά στις μεγάλες ηλικίες “προδίδουν” αν μη τι άλλο τους κομιστές μιας ολόκληρης ζωής, με τις χαρές και τις λύπες της. Το γηροκομείο του Ναυπλίου, φαντάζει σαν ένα καράβι με μικρά παιδιά, το οποίο τα ταξιδεύει με ασφάλεια στις ήρεμες θάλασσες που οδηγούν στη γη του Παραδείσου.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, ταλανίζεται η πορεία του, από την αδιαφορία και τις κακές συγκυρίες. Λίγο δε, πριν “βυθιστεί σε μια κόλαση” και πετάξει δεκάδες γεροντάκια και γιαγιούλες στο δρόμο, χάριν στην πολιτική βούληση του δημάρχου Δημήτρη Κωστούρου και την τόλμη που επέδειξε ο στενός συνεργάτης του Χρήστος Ζέρβας το ίδρυμα “Μαρία Ράδου” ελπίζει ξανά και παλεύει σκληρά υπό δυστοπικές καταστάσεις, ώστε να απαντήσει και πάλι τις θάλασσες της νηνεμίας, εκεί που οι πατέρες μας θα μπορούν πλέον να κουρνιάζουν με ασφάλεια τα κρύα βράδια του χειμώνα, δικαιωμένοι για τους σκληρούς αγώνες που έδωσαν κατά το παρελθόν για όλους εμάς τους νεώτερους.
Επισκεφτήκαμε το γηροκομείο του Ναυπλίου και καταγράψαμε τις μαρτυρίες των ηλικιωμένων, του προσωπικού αλλά και του προέδρου του ΔΣ του Ιδρύματος, αναφορικά με την προγενέστερη κατάσταση και την αχτίνα φωτός που βλέπουν άπαντες, καθώς ατενίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Κώστας Καρακάσης (Συγγραφέας): Βρίσκομαι στο ίδρυμα “Μαρία Ράδου” εδώ και δυόμιση χρόνια, η διαφορά κατά τον τελευταίο χρόνο με την ανάληψη των καθηκόντων της νέας διοίκησης είναι τεράστια. Το γηροκομείο λειτουργεί σε εμφανώς καλύτερους ρυθμούς
Ακούστε, ένα ίδρυμα σαν το γηροκομείο, νευραλγικής φύσεως, χρειάζεται ισχυρή διοίκηση, να είναι σε θέση να επιβλέπει επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Εδώ δεν περιθάλπονται μόνο αυτοεξυπηρετούμενοι και σχετικά υγιείς ηλικιωμένοι, αλλά και γέροντες χωρίς ικανότητες και με ψυχικά προβλήματα. Αυτός ο συγκερασμός, αυτό το συνονθύλευμα διαφορετικών ανθρώπων προϋποθέτει και μια ειδικού τύπου συμπεριφορά από τους διοικούντες επί αυτού του αμαγάλματος των ατόμων. Ε, αυτό δεν υπήρχε, τώρα με την νέα διοίκηση τα πράγματα σαφώς βελτιώνονται και βλέπουμε μια “ακτίνα φωτός” για ένα καλύτερο αύριο, ενώ αποτυπώνεται και μια μορφή οικογένειας, ενισχύοντας το συναισθηματικό μας πεδίο, γεμίζοντας την ψυχή μας με ευφορία.
Πριν επικρατούσε το… απρόσωπο. Το προσωπικό ενδιαφέρεται σαφώς, κάτω από πιο ανθρώπινες συνθήκες και θα πρέπει να τονίσω ότι εμείς οι γέροντες θεωρούμε τις νοσηλεύτριες αλλά και όλους τους υπόλοιπους εργαζομένους του ιδρύματος ως ήρωες, γιατί ανταπεξέρχονται υπό δυσβάσταχτες συνθήκες, υπερβαίνουν τα όρια των αντοχών τους, διότι είμαστε πάρα πολλοί και αυτοί αναλογικά λίγοι. Όμως κάτω από ένα διοικητικό οργανόγραμμα, όλοι οι ρυθμοί αλλάζουν ή επί τα χείρω, ή επί τα βελτίω, δόξα το θεό με τη νέα αλλαγή προς το καλύτερο, με μπροστάρη τον πρόεδρο Χρήστο Ζέρβα.
Πραγματικά εμείς οι γέροντες πρέπει να ευχαριστήσουμε και τον δήμαρχο Δημήτρη Κωστούρο που διόρισε αυτό τον νέο και χαρισματικό άνθρωπο στο κατάλληλο πόστο.”
Ελισάβετ Παπαϊωάννου: Έβγαζα και εγώ μια εφημερίδα, την “Αργολική Φωνή”, στο ίδρυμα βρίσκομαι εδώ και έξι χρόνια και πάρα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, η ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη και η ποιότητα του φαγητού μας. Είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από την καθημερινότητα, μιλάμε με τον πρόεδρο μας ο οποίος μας αγαπάει σαν να είμαστε η οικογένεια του, λέμε και κανένα καλαμπούρι και ευφραίνεται η καρδιά μας…’
Χάρις Παναγή: Εργάζομαι ως φυσιοθεραπεύτρια στο γηροκομείο του Ναυπλίου εδώ και πέντε χρόνια. Τα πάντα μέσα στο ίδρυμα έχουν σταδιακά αλλάξει προς το καλύτερο, πληρωνόμαστε πλέον κανονικά, τα ένσημα μας. Γενικά βρισκόμαστε σε ένα στάδιο εξομάλυνσης της προγενέστερης κατάστασης κατά την οποία το ίδρυμα σχεδόν υπολειτουργούσε.
Η νέα πραγματικότητα έχει διαδοθεί και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την αποδοχή και την ανταπόκριση του κόσμου, με ιδιώτες και εταιρείες να συμβάλλουν υπό μορφή δωρεών.
Ο πρόεδρος είναι σε καθημερινή βάση κοντά μας, ακούει τους πάντες, είναι δεκτικός, καταβάλει μια υπερπροσπάθεια, δίνοντας και σε εμάς κουράγιο αλλά και το έναυσμα να αποδώσουμε από τα πόστα μας τα μέγιστα, για την εύρυθμη λειτουργία του γηροκομείου. Κάθε μέρα αν και δεν έχει συμπληρώσει χρόνο στη θητεία του, ο κ. Ζέρβας έχει δώσει πολλές λύσεις και μας έχει βγάλει από διαχρονικά αδιέξοδα.
Νικολέττα Αραμπού: Είμαι νοσηλεύτρια στο γηροκομείο εδώ και είκοσι χρόνια, η πιο παλιά υπάλληλος. Είναι γεγονός πως με την ανάληψη των καθηκόντων της νέας διοίκησης του ιδρύματος “Μαρία Ράδου”, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Καταρχήν υπάρχει πρόεδρος πλέον, γιατί έχουν περάσει και άλλοι, αλλά δεν τους έβλεπα ποτέ, ο κ. Ζέρβας είναι εξαιρετικός, είναι στυλοβάτης της μονάδας εδώ, έρχεται σε καθημερινή βάση, αποκτήσαμε μια σιγουριά τόσο εμείς όσο και οι παππούδες, το κλίμα που έχει διαμορφωθεί είναι θετικό, το πνεύμα της συνεργασίας είναι ομαδικό και εν πάσει περιπτώσει υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος στο πιο σημαντικό πόστο, ώστε ό,τι και να συμβεί να μπορεί (που μπορεί) να βρεί λύση. Αρκεί να σας παραθέσω ότι πολλοί παππούδες και πολλές γιαγιάδες του έχουν λατρεία, γιατί “εισπράττουν” ότι τους φέρεται σαν να ήταν οι γονείς του.
Σκεφτείτε ότι στις Λειτουργίες ανάβουν κεριά για τον πρόεδρο, είναι δηλαδή έντονα τα συναισθήματα τους και εκδηλώνουν σε κάθε ευκαιρία την αγάπη που θρέφουν στο πρόσωπο του. Αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα είναι εξαιρετικό. Επειδή ουδέν κρυπτόν, η πόλη είναι μικρή, αυτά μαθαίνονται και τα οφέλη πολλαπλασιάζονται, όταν ένα ίδρυμα δουλεύει υποδειγματικά. Αυτό αποδεικνύεται και με την αύξηση που παρουσιάζουν οι εισφορές, οι ιδιωτικές δωρεές γιατί αντιλαμβάνονται όλοι ότι θα πιάσουν τόπο. Ο ίδιος ο κ. Ζέρβας βγαίνει μπροστά και διεκδικεί με απτά αποτελέσματα που συμβάλλουν στην αναβάθμιση των υπηρεσιών του γηροκομείου με τελικούς αποδέκτες τους ηλικιωμένους που πραγματικά αισθάνονται ως μέλη μιας οικογένειας που ενδιαφέρεται γιαυτούς.
Μαρία Μαγκαφά: Είμαι παλιά υπάλληλος του ιδρύματος “Μαρία Ράδου’, επέστρεψα εδώ τον Σεπτέμβριο του 2019, είχα εργαστεί το 2007 – 2009 και μετά από το 2011 – 2012. Συνολικά στο Γηροκομείο έχω δουλέψει τρία χρόνια, σαφέστατα αν κάνουμε μια σύγκριση με το παρελθόν, εδώ το οίκημα έχει αλλάξει φυσιογνωμία. Θα μπορούσα να πω ότι η έλευση του κ. Ζέρβα ήταν καταλυτική, ευτυχώς που ήρθε αυτός ο άνθρωπος και είμαστε πραγματικά τυχεροί και εμείς ως προσωπικό και συνεπώς οι ηλικιωμένοι που τον έχουμε κοντά μας. Είναι οργανωτικός γιατί ενώ δεν έχουν αλλάξει τα καθήκοντα μας, αποδίδουμε περισσότερο, εκτιμώ ότι άπαντες εδώ είναι ευχαριστημένοι, τηρεί όλα τα υγειονομικά μέτρα, ειδικά εν μέσω της επέλασης του κορονοϊού, όπως βλέπετε διαθέτουμε και προσωπίδες, σας πληροφορώ ότι σε άλλα γηροκομεία της χώρας δεν υπάρχουν αυτά, μιλάω με αρκετούς συναδέλφους από πολλά διαφορετικά μέρη, τολμώ να πω ότι άλλος πρόεδρος δεν θα ήταν τόσο προσεχτικός με την τήρηση του πρωτοκόλλου.
Αλλού ούτε γάντια, ούτε μάσκες δεν έχουν. Αν ρωτήσετε τους ηλικιωμένους θα σας πουν ότι η καθημερινότητα τους εδώ βελτιώνεται, συσφίγγονται οι σχέσεις μας, λειτουργούμε σαν μια μεγάλη οικογένεια. Ο κ. Ζέρβας έρχεται ανελλιπώς εδώ κάθε μέρα, θέλει να διαπιστώνει τα προβλήματα, να βλέπει τους ηλικιωμένους, να αποκαθιστά τις ελλείψεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι ενεργεί άμεσα και αποτελεσματικά, είναι άνθρωπος της δράσης και της πράξης, υλοποιεί τα όσα λέει υπό αντίξοες συνθήκες.
Βασιλική Μερκούρη: Εγώ ήρθα εδώ από τον Ιούλιο, το εργασιακό περιβάλλον είναι πάρα πολύ καλό, επικρατεί μια ασφάλεια καθώς τα πράγματα έχουν μπει σε μια σειρά.
Είμαστε τυχεροί και εμείς και οι ηλικιωμένοι καθώς σε ό,τι χρειαστούμε έχουμε κοντά μας εμπράκτως τον πρόεδρο του Γηροκομείου τον κ. Ζέρβα. Οι ηλικιωμένοι είναι σαν τα παιδιά, αθώοι, το μόνο που επιζητούν είναι στοργή, αγάπη και φροντίδα, αυτά πλέον τα βρίσκουν εδώ μέσα.
Σταματούλα Κυμπουροπούλου: Εργάζομαι εδώ και έξι χρόνια στο ίδρυμα, η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο, διότι έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο που μας αγαπάει και μας σέβεται, συναισθάνεται τον αγώνα που δίνουμε, ενώ τα προηγούμενα έτη, οι προσπάθειες μας πήγαιναν στο βρόντο.
Πιστεύω ότι και οι παππούδες και οι γιαγιάδες νιώθουν αυτή την ευχάριστη αλλαγή την οποία υφιστάμεθα όλοι. Έχει αλλάξει ο αέρας εδώ μέσα, καθώς πλέον εργαζόμαστε με ανεβασμένη την ψυχολογία μας.
Χρήστος Ζέρβας: “Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον δήμαρχο για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπο μου, ώστε να αναλάβω την προεδρία στην διοίκηση ενός ιδρύματος που αντιμετώπιζε πάρα πολλά προβλήματα και που ουδείς ήθελε να αγγίξει. Στην αρχή είχα ακούσει διάφορα, κυρίως προτροπές για να μην αποδεχτώ την εισήγηση του κ. Κωστούρου, διότι θα αντιμετώπιζα σοβαρές δυσκολίες στην προσπάθεια της εξυγίανσης του γηροκομείου.
Όμως, όταν άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα και αντίκρισα τα παππουδάκια μόνα και απελπισμένα, σε ένα χώρο με οριακές συνθήκες διαβίωσης, αποδέχτηκα με χαρά και συγκίνηση να μπω μπροστά.
Όλοι μιλούσαν για μια “καυτή πατάτα”, όμως δεν μπορούσα να το δω έτσι… Ερχόμενος στο γηροκομείο το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν μια ευρεία σύσκεψη με το προσωπικό, ώστε να ακούσω και να καταγράψω τα προβλήματα τα οποία δυστυχώς είναι πολλά. Έπειτα καθιερώθηκε σε καθημερινή σχεδόν βάση μια στενή συνεργασία με τους εργαζομένους, ώστε να αποκτήσω την πλήρη και πραγματική εικόνα των δυσκολιών, ειλικρινά κάποια στιγμή όταν έγινε η τελική αποτίμηση της κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει το ίδρυμα, κράτησα μια επιφύλαξη για την παραμονή μου, ωστόσο επειδή είμαι λίγο ευαίσθητος με τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, αποφάσισα να μείνω και να το παλέψουμε μέχρι τέλους.
Ξεκινώντας από το μείον και εντοπίζοντας σταδιακά τα προβλήματα, καταφέραμε να βάλουμε σε μια σειρά τα πράγματα. Τα οικονομικά ανοίγματα του γηροκομείου ήταν μεγάλα και προς το προσωπικό και προς τους προμηθευτές, όλα αυτά και με την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση του δημάρχου έχουν αρχίσει και εξομαλύνονται. Είχαμε επισκεφτεί με τον Δημήτρη Κωστούρο τα κληροδοτήματα και στην Πάτρα και με την βοήθεια του κ. Καράπαυλου και του κυρίου Κατερινάκου είχε εκπονηθεί μια προγραμματική σύμβαση η οποία πέρασε από την Πάτρα αλλά κόπηκε από την Αποκεντρωμένη εδώ στην Αργολίδα, καθώς υπήρχαν επτά σημεία στα οποία δεν “πατούσε” η ανωτέρω σύμβαση. Από εκεί και πέρα, έχουμε κάνει πάρα πολλές ενέργειες μαζί με τον δήμαρχο, ήρθαμε σε επαφή με τα συναρμόδια υπουργεία, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν, γιατί αυτή τη στιγμή οι οφειλές του ιδρύματος έχουν να κάνουν με τον ΕΦΚΑ, ΔΟΥ… Υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα που αγγίζει το ενάμιση εκατομμύριο ευρώ!
Προς το παρόν, συνεχίζουμε και βελτιώνουμε τη λειτουργία χάριν σε μια συστηματική προσπάθεια υπερβάλλοντας εαυτούς όλοι μας ανεξαιρέτως. Προσφάτως η Περιφέρεια μας δώρησε 400 κιλά κρέας και αναλώσιμα υλικά της καθημερινότητας. Εκτιμώ πως αν όλοι επιδείξουν την δέουσα ευαισθησία, το παρελθόν του ιδρύματος ναι μεν ήταν ζοφερό, αλλά το μέλλον διαφαίνεται λαμπρό, γιαυτό και έμεινα και θα παραμείνω, όσο και αν κάποιοι δεν θέλουν το ίδρυμα να προχωρήσει και να επιβιώσει…” Το γηροκομείο έχει μέλλον.”
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
