Τα στατιστικά δεδομένα προκαλούν σε άλλους σοκ, σε άλλους απορία, σε άλλους θλίψη ακόμα και θυμό. Σύμφωνα με στοιχεία του OHE, το 35% των γυναικών παγκοσμίως έχει υποστεί έστω και μια φορά στην ζωή της ενδοοικογενειακή ή σεξουαλική βία ενώ κάθε μέρα 137 γυναίκες χάνουν την ζωή τους και αιτία είναι κάποιο μέλος της οικογένειας τους.
Έρευνες δείχνουν ότι το 1/3 αυτών των γυναικών δολοφονήθηκαν από τον πρώην ή νυν σύντροφό τους και 15.000.000 κορίτσια ανά τον κόσμο εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική επαφή κατά την εφηβική τους ηλικία, αριθμοί που επιβεβαιώνονται και από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA). Στην Ελλάδα μόνο το 2018, 2.000 γυναίκες υπέστησαν βία κάθε μορφής (ενδοοικογενειακή, σεξουαλική, ψυχολογική, εξαναγκασμούς, παρενοχλήσεις, βιασμούς) με το πρόβλημα να οξύνεται την περίοδο του πρωτοφανούς εγκλεισμού στα αποτελέσματα της οποίας γινόμαστε καθημερινοί θιασώτες. Και εάν οι αριθμοί είναι ψυχροί γιατί απλά αναγιγνώσκονται και προσπερνιούνται, ποιος από εμάς δεν έχει ακούσει ή δει ή συνδέεται άμεσα με περιστατικά βίας κατά γυναικών; Δυστυχώς όμως, μετά την συναισθηματική φόρτιση έρχεται η απραξία και η λήθη. Μέχρι το επόμενο περιστατικό που θα πέσει στην αντίληψη μας για να ακολουθήσει η ανωτέρω αλληλουχία γεγονότων οδηγώντας στη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου. Η βία δεν αφήνει το στίγμα της μόνο στον θύτη και στο θύμα, είναι σημάδι πολιτισμικής και κοινωνικής παρακμής.
Το Δικηγορικό Σώμα οφείλει να πρωτοστατήσει στην εξάλειψη οποιασδήποτε μορφής βίας και ειδικότερα της βίας κατά των γυναικών, εφόσον επιθυμεί να διατρανώνει ότι υποστηρίζει τον ρόλο του. Γιατί ο ρόλος του δεν είναι αποκλειστικά οι παραστάσεις στα δικαστήρια, η σύνταξη δικογράφων και η παροχή νομικών συμβουλών.
Ο κάθε ένας Δικηγόρος ασκεί λειτούργημα αποτελώντας αφενός θεματοφύλακα των ηθικών αξιών και της κοινωνικής συνοχής και αφετέρου προασπιστή του κράτους δικαίου και των αδικηθέντων ή αδύναμων συμπολιτών/συνανθρώπων του.
Οι ίδιοι οι Δικηγόροι οφείλουν, στο προλεχθέν πλαίσιο, να μετατραπούν στην φωνή των θυμάτων, τα οποία θα ξέρουν πως θα βρουν προστασία, υποστήριξη και αποτελεσματική διαχείριση της καταγγελιών τους.
Το πλέγμα δράσεων εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών εφορμάει από τρείς διαφορετικές αλλά αλληλοσυνδεόμενες αφετηρίες, ήτοι: ενημέρωση, στρατηγική πρόληψης και στρατηγική καταστολής. Και ενώ για την πρώτη και την τρίτη έχουν πραγματοποιηθεί αρκετά βήματα προόδου, είναι λυπηρό που η μείζονα προβληματική της έμφυλης βίας δεν έχει ενταχθεί στις συζητήσεις σχεδιασμού μιας εθνικής προληπτικής στρατηγικής. Ειδικότερα επί των προλεχθέντων, η ενημέρωση δεν αφορά αποκλειστικά τα θύματα αλλά όλες τις κοινωνικές ομάδες. Παραδείγματος χάρη, όλοι μας οφείλουμε να μέσω της παγκόσμιας εκστρατείας UNiTE των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με αυτή τη μάστιγα. Όσον αφορά την στρατηγική καταστολής, εκεί εδράζεται και το υφιστάμενο δίκτυο λύσεων που έχει στα χέρια της μια γυναίκα – θύμα βίας.
Πλέον λειτουργεί η γραμμή SOS 15900, µια υπηρεσία εθνικής εμβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 ηµέρες το χρόνο. Ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών µέσω της διεύθυνσης e-mail: sos15900@isotita.gr.
Παράλληλα, στην χώρα μας λειτουργούν 43 συμβουλευτικά κέντρα, 19 ξενώνες φιλοξενίας υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Επιπροσθέτως, τα θύματα έχουν πάντα την δυνατότητα να απευθυνθούν στις εισαγγελικές ή αστυνομικές αρχές, οι οποίες έχουν το καθήκον να ερευνήσουν οποιαδήποτε τέτοια καταγγελία και να προστατεύσουν την καταγγέλλουσα, στο Συνήγορο του Πολίτη και στη Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων. Το ίδιο καθήκον έχουν και οι Δικηγόροι που δεν πρέπει να αρνούνται να δίνουν χείρα βοηθείας. Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών αποτελείται από τον ν. 4351/2018 για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (επικύρωσε την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). Χαρακτηριστικό της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, είναι η αναφορά της στην έμφυλη βία και η έμφαση που αποδίδει στην πρόληψη.
Στη Σύμβαση προβλέπεται η υποχρέωση των συμβαλλόμενων κρατών να εξασφαλίσουν στην κατάρτιση επαγγελματιών που ασχολούνται με τα θύματα της βίας, στην υλοποίηση θεραπευτικών προγραμμάτων για τους δράστες εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας και προσβολών της γενετήσιας ελευθερίας, καθώς και η διοργάνωση δράσεων ευαισθητοποίησης για την κατάργηση των στερεοτύπων και τον ν. 3896/2010 για την «Εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης – σε εναρμόνιση της κείμενης νομοθεσίας της χώρας μας με την Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ποινικοποίηση της σεξουαλικής παρενόχλησης ακόμα και σε επίπεδο χειρονομιών, εδράζεται στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα.
Γνώμη ωστόσο του γράφοντος είναι ότι η παντελής απουσία εθνικής στρατηγικής πρόληψης που να συμπεριλαμβάνει και το φαινόμενο της έκφυλης βίας επιρρώνει την οξύτητα του, προκαλεί συμφόρηση στις κρατικές δομές και διαιωνίζει το φαινόμενο. Η ελληνική πολιτεία θα μπορούσε να εκμηδενίσει πολλές κοινωνικές στρεβλώσεις εάν προχωρούσε στο σχεδιασμό εθνικής στρατηγικής πρόληψης με ακρογωνιαίο λίθο το σχολείο. Το σχολείο στο οποίο προς το παρόν, δεν παιδευόμαστε αλλά εκπαιδευόμαστε. Σε ένα σχολείο που εκπαιδευόμαστε στην Ιστορία, στα Μαθηματικά, στη Φυσική βαθμοθηρικά. Σε ένα ελληνικό σχολείο που έχει αποτύχει να ευθυγραμμιστεί με τις εξελίξεις και να αντιληφθεί ότι η παιδεία δεν είναι μόνο να μάθω να γράφω και να υπολογίζω. Είναι να μας παιδεύσει στην ενσυναίσθηση, στην κοινωνική προσφορά, στην ανάπτυξη ευαισθησιών, στην ενημέρωση, στην ηθική, στον σεβασμό. Στο πως θα γίνει ο καθένας μας ένα θετικό πρόσημο. Τοιουτοτρόπως, καταπολεμάς το πρόβλημα πριν καν γεννηθεί ή έστω μειώνεις δραματικά τις περιπτώσεις επέλευσης του έτσι ώστε όταν χρειαστούν τα κατασταλτικά μέσα, αυτά να έχουν όλους τους πόρους και την δύναμη να εξαλείψουν πραγματικά το πρόβλημα.
Δηλαδή έχουμε ξεκινήσει την αντιμετώπιση του προβλήματος εστιάζοντας στην τελευταία γραμμή άμυνας χωρίς να έχουμε φροντίσει για τα θεμέλια. Δεν είναι τυχαίο ότι σε χώρες όπου το εκπαιδευτικό σύστημα έχει εμπλουτιστεί με την άσκηση διαπαιδαγώγησης, τα ποσοστά εγκληματικότητας και ειδικότερα έμφυλης βίας είναι μηδενικά.
Δεν υφίσταται υπόβαθρο διαλόγου για ισότιμη και αειφόρο ανάπτυξη όταν περιστατικά έμφυλης βίας συνεχίζουν να υφίστανται. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι, από την δική του γειτονιά να δώσει τον αγώνα του για την προστασία της γυναικείας αξιοπρέπειας έχοντας ως κεντρική λέξη την πρόληψη και την αλληλεγγύη.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
