Υπουργοί Παιδείας εναλλάσσονται. Το αυτό και οι κυβερνήσεις τις οποίες υπηρετούν. Και κάθε μια επόμενη εκτελεστική και νομοθετική εξουσία λυσσομανάει να ξηλώσει ότι προσπάθησε να ράψει η προηγούμενη. Το μοναδικό θύμα αυτού του παραλογισμού; Η ελληνική παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα που την υπηρετεί. Ο ακρογωνιαίος λίθος δηλαδή ολόκληρης της κοινωνίας πάνω στον οποίο οφείλεις να χτίσεις όλο το υπόλοιπο κοινωνικό και κρατικό οικοδόμημα. Εάν τα θεμέλια του οικοδομήματος, ήτοι η παιδεία, διακρίνονται από κακοτεχνία όλο το οικοδόμημα θα γκρεμιστεί.
Η ανωτέρω επικίνδυνη παράλειψη σε συνδυασμό με την μη ισορροπημένη κατανομή του εθνικού προϋπολογισμού έχει περιαγάγει την παροχή παιδείας στην Ελλάδα στην προχειρότητα και στην ανυποληψία. Οι ανωτέρω συνιστώσες του προβλήματος συνδυάζονται με την πλήρη απαξίωση του ρόλου του δασκάλου, του καθηγητή και του πανεπιστημιακού, την στιγμή που θα έπρεπε να θεωρείται ότι παρέχουν λειτούργημα. Προσωπικά θεωρώ τον ρόλο του παιδαγωγού και καθηγητή τον βασικότερο όλων και εφάμιλλο της ιατρικής επιστήμης.
Καθημερινά γινόμαστε θιασώτες ειδήσεων περί εξοπλιστικών προγραμμάτων, αγορών αστυνομικών οχημάτων, θεωρώντας πως η αποτροπή κινδύνων της δημόσιας ασφάλειας αποτελεί την μοναδική συνιστώσα αφενός επιτυχίας ενός κυβερνητικού έργου και αφετέρου ευημερίας του κοινωνικού συνόλου. Καμία αναφορά σε επενδύσεις στο σύστημα υγείας. Το αυτό και στην παιδεία. Αδιαμφισβήτητο ότι όλοι οι κρατικοί τομείς χρήζουν ενίσχυσης και τροφοδότησης. Δυστυχώς όμως, αυτό που δεν υπηρετείται είναι η ισορροπία στην αναβάθμιση των κρατικών δομών.
Υπάρχει έλλειψη ορθολογισμού όταν προσπαθείς επισταμένως να εκσυγχρονίσεις και να επενδύσεις στον 2ο, 3ο, 4ο όροφο του οικοδομήματος σου όταν τα θεμέλια και ο 1ος όροφος είναι σαθρά. Και εξηγούμαι. Βρισκόμαστε ενώπιον καινοτόμων τεχνολογικών εξελίξεων, των οποίων η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει να είναι πρωτοπόρος στην εφαρμογή τους αλλά η αφομοίωση τους και ο ηθικός τρόπος χρήσης τους απαιτεί άτομα συγκροτημένα με σωστές βάσεις π.χ. ψηφιοποίηση, χρήση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, βιώσιμη ανάπτυξη, ιατρικές εφαρμογές). Δεύτερον, η επένδυση των κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης δεν πρέπει να στραφεί αποκλειστικά σε αναπτυξιακά προγράμματα, αθλητισμό ή σε κατασταλτικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης των εθνικών θεμάτων αλλά ένα σημαντικό ποσοστό είναι αναγκαίο να διατεθεί στην παιδεία προκειμένου να διαμορφωθούν οι προσωπικότητες που θα πάνε την οικονομία, τον αθλητισμό, την άμυνα, την ανάπτυξη και την εξαγωγική δυνατότητα της χώρας πολλά βήματα μπροστά. Επίσης, ο εκσυγχρονισμός της παιδείας αποτελεί την βάση εφαρμογής προληπτικών στρατηγικών. Είναι γεγονός ότι για την επίλυση τω κοινωνικών στρεβλώσεων (βία κατά των γυναικών, σχολικός και παντός είδους εκφοβισμός, βία, έξεις κ.λπ.) επενδύονται κονδύλια, τα οποία τελικά χάνονται σε μια μαύρη τρύπα. Και αυτό γιατί το σύστημα είναι δομημένο να αντιδράει με μηχανισμούς που ενεργούν αφού έχει επέλθει η πράξη, η οποία χρήζει διόρθωσης. Ωστόσο, η παροχή πραγματικής και ολοκληρωμένης παιδείας θα επενέβαινε στην ρίζα αυτών των προβλημάτων, αποφορτίζοντας τις κατασταλτικές κρατικές δομές και εξοικονομώντας δημόσιο χρήμα.
Το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα υφίσταται αποκλειστικά για να υπηρετεί την εισαγωγή των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συντηρώντας ένα καννιβαλιστικά βαθμοθηρικό υπόβαθρο με υποβολή σε συνεχόμενα διαγωνίσματα και καλλιέργεια ενός και μόνο συναισθήματος, αυτό του ανταγωνισμού. Ένα μονοδιάστατο εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς βαθύτερο προσανατολισμό και μακριά από τις αρχές και τους στόχους που προορίζεται να υπηρετεί η παροχή παιδείας σε ένα κράτος, οι οποίοι, εκτός από τους γνωσιακούς και την προετοιμασία του μαθητή για την εισαγωγή του στο επόμενο επίπεδο εκπαίδευσης και εν τέλει στο εργασιακό περιβάλλον, είναι και η καλλιέργεια κριτικής ικανότητας, της αφαιρετικής σκέψης και διαμόρφωσης «μοντέλου» πρόσληψης, κατανόησης και εμπέδωσης της προσφερόμενης γνώσης, της απόκτησης θετικών και ευεργετικών έξεων, της καλλιέργειας του αυτοελέγχου, της θετικής προσέγγισης καταστάσεων, της υπευθυνότητας και της προσαρμοστικότητας, της αυτοεκτίμησης, της αυτοπεποίθησης, του σεβασμού, της ενσυναίσθησης, του εθελοντισμού, του επαγγελματικού προσανατολισμού, της απόκτησης αισθητικού κριτηρίου και την αναγνώριση του «ωραίου» μέσα από τις Τέχνες, της ηθικής και του σεβασμού της διαφορετικότητας. Μπείτε στην διαδικασία να φανταστείτε μια κοινωνία της οποίας οι πολίτες έχουν αφομοιώσει να λειτουργούν με ενσυναίσθηση και πρωτού πράξουν να αναλογίζονται τι συνέπειες θα είχε αυτό για τον διπλανό τους άλλως να «έμπαιναν στα παπούτσια» του συμπολίτη τους.
Χρειάζεται μεταρρύθμιση αντίστοιχού επιπέδου του Ε.Σ.Υ. όταν ο αείμνηστος Γεννηματάς τόλμησε να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο παροχής της υγείας στην ελληνική επικράτεια.
Και επειδή η θεωρία πρέπει να ακολουθείται από πράξεις, κατωτέρω σας παραθέτω συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές – προτάσεις προς υλοποίηση της αναμόρφωσης της παροχής της ελληνικής παιδείας:
1) Απεμπλοκή της μαθησιακής διαδικασίας από τον θεσμό των πανελληνίων και κατάργηση του θεσμού αυτού. Με το απολυτήριο του λυκείου και σχετική αίτηση του, ο μαθητής, να δίνει εισαγωγικές εξετάσεις στο τριτοβάθμιο ίδρυμα της επιλογής του. Το εκάστοτε πανεπιστημιακό ίδρυμα θα διαμορφώνει φυσικά τα χρηστά κριτήρια εισαγωγής. Τοιουτοτρόπως, ο υποψήφιος που θα εισαχθεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα λαμβάνει πρωθύστερη γνώση του πανεπιστημιακού προγράμματος ώστε να διαπιστώνει εάν του ταιριάζει ή όχι, με το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών να εκλείπει επειδή κυρίαρχη αιτία αυτού του φαινομένου αποτελεί το γεγονός ότι οι εισαχθέντες φοιτητές διαπιστώνουν ότι εν τέλει δεν τους ταιριάζει η πανεπιστημιακή και μεταγενέστερα εργασιακή επιλογή τους άρα εγκαταλείπουν την προσπάθεια ολοκλήρωσης των σπουδών του. Με βάση τα ανωτέρω θα διευκολυνθεί η αλληλεπίδραση σχολείου και πανεπιστημίων, με τα τελευταία να διαγιγνώσκουν τα ταλέντα απευθείας από τα σχολεία.
2) Συστηματική διεξαγωγή επαγγελματικού προσανατολισμού όπου ο μαθητής θα μπορεί να διαγνώσει τι πραγματικά τον κάνει ευτυχισμένο και επαγγελματικά. Μόνο έτσι θα εξελίξει το επάγγελμα του και παράλληλα θα εξελιχθεί σε μια ισορροπημένη προσωπικότητα, και σε επόμενο στάδιο θα αναβαθμίσει την χώρα σε θέμα υπηρεσιών και πλούτου – θα δώσει ώθηση στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας – θα εξελιχθεί σε ένα ευτυχισμένο άνθρωπο.
3) Σχεδιασμός του συστήματος με βάση τις αρχές της εμπιστοσύνης, της ενσυναίσθησης, της αυθεντικότητας, του θάρρους να αποτυγχάνουμε, του θάρρους να σταματάμε τον εκφοβισμό, της συντροφικότητας (κοινωνική παιδεία). Η καθημερινή πρακτική πάνω στα ανωτέρω θα εμφυσήσει στους μαθητές – αυριανούς πολίτες το αίσθημα της ηθικής, της ευθύνης και της καλοσύνης. Η συνειδητή εφαρμογή τους από μικρή ηλικία θα αποτελέσει τον τρόπο ζωής τους.
4) Εκσυγχρονισμός των υποδομών του ελληνικού δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου μέσω της προμήθειας εξοπλισμού προκειμένου να υπηρετηθούν οι σύγχρονες ανάγκες. Επένδυση κρατικού πλούτου σε σχολικά και ερευνητικά προγράμματα και επιδότηση της καινοτομίας. Μετατροπή κάθε σχολικής και πανεπιστημιακής μονάδας σε κύτταρα παραγωγής τεχνογνωσίας και μελέτης
5) Καθιέρωση συνδυαστικού συστήματος αξιολόγησης όλων των εκπαιδευτικών ανεξαρτήτου βαθμίδας, από τους μαθητές και τους γονείς τους, τους φοιτητές, και επιθεωρητές.
6) Ύπαρξη παιδοψυχολόγου σε κάθε σχολική μονάδα για προσφορά βοήθειας και ελέγχου περιστατικών ή συμπεριφορών.
7) Καθιέρωση του θεσμού του μέντορα στα σχολεία και πανεπιστήμια όπου ο μαθητής – φοιτητής θα δύναται να ανατρέχει για παροχή γνωσιακής ή άλλης βοήθειας.
Όλα τα ανωτέρω δεν είναι ουτοπικά. Απλώς χρειάζεται να βρεθεί η θέληση και η τόλμη υλοποίησης τους. Όλοι πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτή την πρωτοβουλία, από την κεντρική εκτελεστική εξουσία έως την τοπική αυτοδιοίκηση. Όσο στρουθοκαμηλίζουμε τα κακώς κείμενα θα διαιωνίζονται. Η ιστορική ευκαιρία με την σύσταση το έκτακτου ταμείου ανάκαμψης ύψους 750 δισ. ευρώ, το αποκαλούμενο «Next Generation EU» της περιόδου 2021 – 2027 θα είναι εθνικό έγκλημα εάν χαθεί. Η χώρα μας θα κληθεί να διαχειριστεί κονδύλι της τάξεως των 75 δις ευρώ περίπου. Είναι εθνική υποχρέωση μεγάλο μέρος των χρημάτων να δαπανηθούν στην παιδεία με βάση το ανωτέρω περιγραφέν πλαίσιο προτάσεων.
Όταν νιώθουμε καλά μαθαίνουμε καλύτερα. Εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο δεν δίνουν βαθμούς, δουλειά για το σπίτι ή διαγωνίσματα για τα παιδιά αλλά έχουν εντάξει στους βασικούς σκοπούς της παροχής παιδείας την δημιουργία κοινωνικά χρήσιμων πολιτών.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
