Μηνάς Π.: Το Δημοτικό σχολείο Αγίου Βασιλείου ξεκίνησε να λειτουργεί το 1960. Ένα σχολείο μιας άλλης εποχής. Υπάρχουν προβλήματα που χρειάζονται άμεσης λύσης στις κτιριακές υποδομές; έχουν γίνει οι κατάλληλες κινήσεις (Συντήρηση, επέκταση ή και χτίσιμο νέου σχολικού συγκροτήματος;
Σύμφωνα με τα αρχεία του Σχολείου το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Βασιλείου ιδρύθηκε το 1913. Αρχικά λειτούργησε σε νεοκλασικό κτίριο. Άρχισε να χτίζεται το αρχικό οικοδόμημα το 1905, με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, σε οικόπεδο 724τ.μ. που πρόσφερε η Κοινότητα και κάτοικοι του Αγίου Βασιλείου. Άρχισε να λειτουργεί το 1912 έως το 1960. Πολλά χρόνια ήταν ερειπωμένο, όμως μετά από ενέργειες πολλών ετών και πολλών φορέων, έγινε αναπαλαίωσή του και θα λειτουργήσει σε νέα χρήση ως «Πνευματικό Κέντρο Δ.Δ. Αγίου Βασιλείου».
Σήμερα στεγάζεται στο κέντρο του χωριού. Άρχισε να χτίζεται το 1955 σε οικόπεδο που δώρισαν κάτοικοι του χωριού, ενώ αγοράστηκε και μια μικρή έκταση. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1960 και τότε λειτούργησε. Το οικόπεδο είναι 4.657τ.μ. και το κτίριο καλύπτει 560τ.μ.
Είναι ισόγειο σχήματος ορθογωνίου, πέτρινο, με κεραμοσκεπή και έχει κεντρική θέρμανση. Έχει 6 μεγάλες ,φωτεινές αίθουσες διδασκαλίας (που μία χρησιμοποιείται και ως αίθουσα εργαστηρίων), γραφείο διευθυντή, γραφείο δασκάλων, ευρύχωρο διάδρομο καθ’ όλο το μήκος των αιθουσών, προθάλαμο που χρησιμοποιείται ως χώρος δημιουργικής απασχόλησης των μαθητών.
Επιπλέον μεγάλος χώρος για τουαλέτες, μικρή υπόγεια αποθήκη και λεβητοστάσιο. Έχει μεγάλο ασφαλτοστρωμένο προαύλιο με παγκάκια, παιδική χαρά, περιφραγμένο γήπεδο μπάσκετ.
Γενικά ο Άγ. Βασίλειος δεν είναι μια απομονωμένη περιοχή, το οδικό δίκτυο είναι σχετικά καλό και οι καιρικές συνθήκες όχι τόσο δύσκολες κατά τους χειμερινούς μήνες. Επίσης οι γεωγραφικές συνθήκες και οι ιδιαιτερότητες της περιοχής είναι ήπιες.
Στο κτίριο δεν υπάρχουν βασικά προβλήματα και οι χώροι πληρούν τους κανονισμούς ασφαλείας.
Το κτίριο του σχολείου είναι ένας χώρος ευπρεπής και καθαρός. Σε συνεργασία με το Δήμο Κορινθίων αλλά και τον Πρόεδρο του χωριού γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες συντήρησης και επισκευών σε φθορές αλλά και δρομολογούνται κάθε τόσο βελτιώσεις για την αναβάθμιση του χώρου και των συνθηκών.
Αυτή τη στιγμή γίνονται προσπάθειες για ανακατασκευή του δαπέδου του γήπεδου μπάσκετ, με την τοποθέτηση νέου αθλητικού δαπέδου με αντιολισθηρή επένδυση, καθώς και του αύλειου χώρου του σχολείου.
Πιστεύουμε στο άμεσο μέλλον να έλθει η επίσημη υλοποίηση έργων στο σχολείο μας, όπως και σε όλα τα σχολεία της περιοχής, προς την κατεύθυνση ενός βιοκλιματικού σχολείου .
Μηνάς Π.: Από την δεκαετία του 1980 (1316 μαθητές) εώς το 2000 (801 μαθητές) τα στοιχεία που έχω στη διάθεση μου δείχνουν οτι υπάρχει μείωση των μαθητών του Δημοτικού σχολείου. Αυτό ισχύει και σήμερα;
Και για το δημοτικό σχολείο του Αγ. Βασιλείου ισχύει ότι και στην πλειοψηφία των σχολείων της Ελλάδας και δε θα μπορούσε φυσικά να ξεφύγει από αυτό. Το δημογραφικό πρόβλημα είναι πλέον στην πόρτα μας και θα εντείνεται τα επόμενα χρόνια, καθώς ο αριθμός των μαθητών θα μειώνεται σταδιακά και εντονότερα.
Δυστυχώς η μείωση του μαθητικού πληθυσμού, που οφείλεται σε λόγους που όλοι ξέρουμε: τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, τη μεγάλη μείωση των γεννήσεων, που έχει σημειωθεί από το 2010 και έπειτα, τη μετανάστευση ακόμα και των αλλοδαπών που ζουν στην περιοχή μας, είναι ήδη ορατή στην προσχολική και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και περνά πλέον και στη δευτεροβάθμια και από το 2028 και έπειτα, όπως λέγεται, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αν δε βρεθούν τρόποι να ξεπεραστούν τα εμπόδια που διατηρούν χαμηλό ρυθμό γεννήσεων, να στηριχθεί η μητρότητα και οι νέες οικογένειες με σημαντικά κίνητρα και αν δεν υπάρξουν ριζικές αλλαγές γενικά, ο συνολικός αριθμός των μαθητών θα μειωθεί σε 1,05 εκατ. περίπου μέχρι το 2035.
Το σχολείο μας ελπίζουμε να αντέξει τις συνέπειες της μείωσης των μαθητών, γιατί βρίσκεται σε μια αναπτυγμένη αγροτική περιοχή με πολλές καλλιέργειες, πολλές επιχειρήσεις και επαγγελματίες και με μόνιμο πληθυσμό, αλλά και εποχικό (εργάτες, μετανάστες), με μια ενεργητική πολιτιστική και κοινωνική ζωή και με πολλούς νέους σε ηλικία κατοίκους.
Ο Αγ. Βασίλειος δεν είναι καθόλου απομονωμένο χωριό με εύκολη πρόσβαση καθώς βρίσκεται πάνω στην παλαιά εθνική οδό Κορίνθου – Άργους.
Μηνάς Π.: Υπάρχουν μαθητές που δεν συνεχίζουν στο Γυμνάσιο και αν ναι ποίο ειναι το ποσοστό;
Όλοι οι μαθητές του σχολείου μας συνεχίζουν στο γυμνάσιο Χιλιομοδίου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας δεν υπάρχει σχολική διαρροή.
Μηνάς Π.: Πόσο “προετοιμασμένοι” ήταν μαθητές και εκπαιδευτικοί για την τηλεκπαίδευση; Υπάρχουν προβλήματα ακόμα και σήμερα ή όλα λειτουργούν ρολόι…;
Η τηλεκπαίδευση, από τη στιγμή που έκλεισαν τα σχολεία, αντιμετωπίστηκε ως λύση έκτακτης ανάγκης. Από την πρώτη στιγμή που κλείσαμε και για δύο εβδομάδες δεν γίνονταν τα μαθήματα. Δεν υπήρχε ήδη κάποιο σύστημα, κάποια πλατφόρμα από τα προηγούμενα χρόνια. Στην αρχή υπήρξαν προβλήματα και από τη δική μας πλευρά και από την πλευρά των μαθητών, μέχρι να καταλάβουμε πώς δουλεύει το σύστημα
Η τηλεκπαίδευση ήταν μία ενδιαφέρουσα αλλά κοπιώδης εμπειρία στον βαθμό που δεν ήμασταν πολύ καλά προετοιμασμένοι. Τα σχολεία μας δεν ήταν έτοιμα. Όμως ανταποκριθήκαμε πάρα πολύ καλά και εμείς και οι μαθητές μας. Δεν είχαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό και την απαραίτητη επιμόρφωση που χρειάζεται κανείς για να διαχειριστεί όλα αυτά. Όμως καταφέραμε και κρατήσαμε με μεγάλο κόπο και μεγάλη προσπάθεια το δημόσιο σχολείο όρθιο. Κρατήσαμε τους μαθητές κοντά μας, παρά τα προβλήματα που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα. Νομίζω όμως ότι στην πορεία θα έχουμε ίσως έναν καλύτερο τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε. Λειτούργησε αλλά δεν θα θέλαμε αυτό να είναι το μέλλον της παιδείας .
Το σχολείο είναι ένας χώρος ζωντανός, ζωτικός. Κι εμείς χρειαζόμαστε τους μαθητές κι εκείνοι εμάς. Χρειάζεται να επικοινωνούμε διά ζώσης. Μας λείπει πάρα πολύ η επικοινωνία γενικότερα. Το ότι αποκοπήκαμε από την επικοινωνία με τους μαθητές μας το συγκαταλέγουμε στα αρνητικά . Στο χώρο του σχολείου τα παιδιά έχουν και μια άλλη επαφή μαζί μας. Δεν είναι μόνο για να μας ρωτήσουν για θέματα του μαθήματος. Έχουμε και προσωπικές συζητήσεις. Μπορούν να μας πουν και κάποιο πρόβλημά τους. Αυτό χάθηκε αυτή την περίοδο της τηλεκπαίδευσης. Υπήρχε κόπωση και από την πλευρά των συναδέλφων και από την πλευρά των μαθητών.
Μηνάς Π.: Οι εκπαιδευτικοί “ζείτε” με τα παιδιά μας. Οι μικροί μαθητές πως έχουν αντιμετωπίσει την πανδημία; Υπάρχουν ψυχολόγοι – ειδικοί που έχουν μιλήσει μαζί τους ή ο δασκάλος ειναι πολυεργαλείο και κακοπληρωμένο αναλογικά με άλλα επαγγέλματα;
Η πανδημία και η καραντίνα είχαν σοβαρές συνέπειες στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών και μπορεί σοβαρότερες από αυτές των ενηλίκων αβεβαιότητα, φόβο και απομόνωση, καθώς και δυσκολίες στη συμπεριφορά.
Με το άνοιγμα των σχολείων οι εκπαιδευτικοί ήρθαν και πάλι σε καθημερινή φυσική επαφή με τους μαθητές και έπαιξαν θετικό ρόλο στην ψυχική τους υγεία.
Υπήρχαν πολλά προβλήματα: συνεχής ενασχόληση με το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, αγχώδεις εκδηλώσεις, φόβο, κατάθλιψη, ΔΕΠΥ, περισσότερο παιδιά που λόγω της κοινωνικοοικονομικής τους κατάστασης δεν είχαν πρόσβαση στα διαδικτυακά μαθήματα προκειμένου να καλύψουν τα εκπαιδευτικά κενά που δημιουργήθηκαν.
Οι εκπαιδευτικοί προσπάθησαν να βρουν τρόπους αντιμετώπισης του στρες στα παιδιά και στους γονείς τους (άσκηση, διάβασμα, μουσική κλπ), επικοινωνούσαν διαρκώς δίνοντας μια συμβουλή, έναν καλό λόγο, εμπνέοντας κουράγιο και υπομονή.
Ενημέρωναν τους μαθητές σχετικά με την COVID-19 και τις συμπεριφορές προφύλαξης σύμφωνα με την ηλικία τους. Εξηγούσαν την υπεύθυνη συμπεριφορά κατά την διάρκεια της πανδημίας. Ακολουθώντας σωστά τα μέτρα προφύλαξης (μάσκες, αποστάσεις) λειτούργησαν ως παράδειγμα για τα παιδιά. Συζητούσαν το όποιο πρόβλημα με τους γονείς προκειμένου αυτό να αντιμετωπιστεί έγκαιρα από επαγγελματία ψυχικής υγείας. Δυστυχώς δεν υπήρχε σε όλα τα σχολεία ψυχολόγος.
Και βέβαια δεν υπήρχε καμιά ψυχολογική υποστήριξη των εκπαιδευτικών που σε τέτοιες συνθήκες ανέλαβαν το δύσκολο έργο της φροντίδας και της προστασίας των παιδιών, ενώ παράλληλα ήταν και οι ίδιοι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο μόλυνσης από την COVID-19.
Μηνάς Π.: Πιστεύετε οτι οι στόχοι σας στην εκπαίδευση των μικρών μαθητών εκπληρώνονται;
Μέσα στο φιλόξενο χώρο του σχολείου μας, όλοι οι εκπαιδευτικοί με αγάπη και ευθύνη θα θέλαμε να είμαστε η δύναμη που θα στηρίζει την πορεία των παιδιών – μαθητών μας προς το δύσκολο αγώνα της ζωής.
Στόχους έχουμε πολλούς, ο κάθε εκπαιδευτικός έχει τις δικές του προτεραιότητες, και η ευχή μας είναι να πραγματοποιηθούν όσοι δυνατόν περισσότεροι:
Βέβαια, είναι η προσαρμογή τους στο Δημοτικό Σχολείο, η κοινωνικοποίησή τους και η καλλιέργεια δεξιοτήτων, η απόκτηση γνώσεων και παιδείας και η ανάδειξη των κλίσεων και των ενδιαφερόντων τους.
Να αγαπήσουν τη μάθηση, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να αναπτύξουν κριτική σκέψη, να μάθουν να συνεργάζονται, να υλοποιούν ερευνητικές εργασίες, ώστε να θέσουν στέρεες βάσεις για το μέλλον τους. Συγχρόνως, να αποκτήσουν αξίες και στάσεις ζωής, να κρατήσουν ότι καλύτερο από τις ιδέες και τα ιδανικά του παρελθόντος, ώστε να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες, με κρίση και κοινωνική ευθύνη. Και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και περισσότερους…
Τώρα αν εκπληρώνονται οι στόχοι αυτοί… η απάντηση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες αναμενόμενους ή και αστάθμητους (εκπαιδευτικές ανάγκες, εμπειρίες, ενεργή συμμετοχή, υποστηρικτικό περιβάλλον οικογένειας, εμπόδια, ψυχολογικοί παράγοντες…)
Γενικά η κατάκτηση κάποιου στόχου δεν είναι για κανέναν ευθύγραμμη. Όλοι, όταν προσπαθούμε να μάθουμε, σκοντάφτουμε εδώ ή εκεί, για διάφορους λόγους. Τα εμπόδια είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη φύση. Αποτελούν μέρος της προσωπικότητας καθενός μας, απορρέουν από τον τρόπο που μεγαλώσαμε. Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορούμε πρώτα να τα διακρίνουμε και ύστερα να προχωρήσουμε. Με βήματα προσεκτικά και σίγουρα, κάτω από την προσοχή μας ,μπορούν οι μαθητές μας να τα προσπεράσουν.
Ταυτόχρονα, αντιλαμβάνονται βαθύτερα τον εαυτό τους και τους γύρω.
Εμείς που είμαστε εκπαιδευτικοί, καταλαβαίνουμε βαθύτερα τους μαθητές μας και αντιμετωπίζοντάς τους με μεγάλη υπομονή και ευαισθησία, σταθεροί σε αυτό που επιδιώκουμε, φτάνουμε σε σημαντικά αποτελέσματα. Είναι κοπιαστικό αλλά και ενδιαφέρον και τίποτα δεν εγγυάται το επιτυχές αποτέλεσμα της προσπάθειας. Νομίζω, βλέποντας και την πορεία των παιδιών που ήταν παλαιότερα μαθητές μας, ότι τελικά πολλοί στόχοι εκπληρώνονται και ναι, όταν μετά από χρόνια βλέπεις μπροστά σου τους μαθητές σου και μαθαίνεις την πρόοδό τους, βρίσκεσαι συχνά μπροστά σε ένα θαύμα, το θαύμα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Αυτό για το οποίο αισθάνεσαι δικαιωμένος!
Μηνάς Π.: Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε ως Δημόσιο Δημοτικό σχολείο; Τι πρέπει να αλλάξει άμεσα;
► Έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού- εργαστηρίων εποπτικών μέσων, αθλητικών εγκαταστάσεων
► Δυσνόητα βιβλία – υπέρογκη ύλη σε ορισμένα μαθήματα αδυναμία εμπέδωσης από τους μαθητές
► Απουσία εξειδικευμένου προσωπικού
► Αδυναμία καλλιέργειας ηθικών αρχών και ολοκληρωμένης κοινωνικοποίησης
► Λανθασμένη νοοτροπία από μαθητές – γονείς: το σχολείο χώρος διασκέδασης
► Ανολοκλήρωτες – ανεπαρκείς – εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις
► Πολύ μικρά κονδύλια μικρή οικονομική ενίσχυση από το κράτος
► Εκπαιδευτικοί χωρίς ηθική και υλική στήριξη από την πολιτεία – χωρίς επιμόρφωση – χωρίς εξειδίκευση.
► Μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τάξη. Η διάταξη για μείωση του αριθμού των μαθητών σε τμήματα όπου υπάρχουν παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες δεν τηρείται στις περισσότερες περιπτώσεις.
► Απουσία μακροπρόθεσμού σχεδιασμού και οργάνωσης.
Ευχαριστούμε την κυρία Βλαχάκη Παναγιώτα Δ/ντρια του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Βασιλείου και τον δάσκαλο κ. Κυριάκου Βασίλειο για τις απαντήσεις τους.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
