Πρόκειται για έναν πολύπειρο και εκλεκτό συνάδελφο, με ιστορικές δημοσιογραφικές επιτυχίες προστιθέμενες στο βιογραφικό του.
Ο Δημοσιογράφος της ΕΡΤ Γιάννης Γαλανόπουλος ανέκαθεν κρατούσε ψηλά τη σημαία της αντικειμενικής πληροφόρησης μιας και το ήθος του σαφέστατα δεν θα του επέτρεπε κάτι διαφορετικό. Πάντα ευπρεπής στην εκφορά του λόγου του, διαθέτει χιλιάδες φανατικούς ακροατές στην συχνότητα της ΕΡΑ – Τρίπολης μέσα από την πραγματικά ενδιαφέρουσα – ποικίλης ύλης εκπομπής του.
Στην παρακάτω συνέντευξη την οποία ο Γιάννης Γαλανόπουλος παρέθεσε στον Κώστα Πρώιμο, μίλησε για τα πρώτα του βήματα, αναφέρθηκε στους παλιούς συνεργάτες και ύμνησε την αγάπη του για τον μαγικό κόσμο του ραδιοφώνου…
Κώστας Πρώιμος: Ποιά ήταν τα κίνητρα ώστε να ασχοληθείτε με τη δημοσιογραφία;
Γιάννης Γαλανόπουλος: Θα έλεγα ότι ήταν κάτι το έμφυτο από τα γυμνασιακά χρόνια. Ήμουν σχετικά καλός στην έκθεση και στα φιλολογικά (και μόνο σ αυτά…) οπότε υπήρχε μια τάση.
Στην τετάρτη γυμνασίου, στα 1974 έμαθα κάποια στιγμή ότι δυο γνωστά μου παιδιά, ένα χρόνο μεγαλύτερα, ήταν ήδη ανταποκριτές σε αθλητικές εφημερίδες της Αθήνας. Έτσι μπήκε στο μυαλό μου η ιδέα να κάνω κάτι κι εγώ, ήμουν άλλωστε φίλαθλος..
Πρώτη εφημερίδα που δημοσίευσα ανταποκρίσεις, μαθητής ακόμη, ήταν “Ο Λαός του Ολυμπιακού” του αείμνηστου Γιάννη Ζαδέ..
Και τα “Αργολικά Νέα” του Νίκου Σταυριανόπουλου η πρώτη τοπική μου εφημερίδα..
Και ακολούθησαν πολλά άλλα στον τοπικό Τύπο, με μέντορα τον αδελφικό μου φίλο Γιάννη Πιτσάκη (έφυγε τόσο ξαφνικά.). Συνεργάστηκα στην Αναγέννηση, Αγώνα, Θάρρος, Ελευθερία, Ειδήσεις (Κυριάκου Καλκάνη) στο περιοδικό “Καιροί” κλπ.
Τα πρώτα μου χρήματα πάντως τα κέρδισα μαζεύοντας συνδρομές της “Αναγέννησης” (Γιάννης Ρηγόπουλος ο εκδότης) και παίρνοντας ποσοστά… χαρτζιλίκι δηλαδή.
Στον Αθηναϊκό Τύπο στο “Φως”, “Μπάλλα”, “Αθλητική Ηχω”, Νέα, Ελεύθερο Τύπο, Αδέσμευτο Τύπο, Πρώτη, (αργότερα Μέγκα).
Μεγάλο σχολείο ο τοπικός Τύπος αλλά και οι συνεργασίες με τα Αθηναϊκά μέσα..
Γνώρισα σπουδαίος ανθρώπους και δασκάλους οπως ο Νίκος Ρατσιάτος (ΦΩΣ), Λέων Καραπαναγιώτης (ΝΕΑ), Πάνος Γεραμάνης, Δημήτρης Πριμικύριος (ΕΡΤ), έχουν φύγει δυστυχώς όλοι αυτοί πλέον… Και πολλοί άλλοι.
Κώστας Πρώιμος: Προφανώς σας κέρδισε το ραδιόφωνο… Ποιά είναι τα θέλγητρά του;
Γιάννης Γαλανόπουλος: Η ενασχόληση με το ραδιόφωνο ήρθε κάπως τυχαία αλλά μάλλον ήταν το …πεπρωμένο. Μαθητής γυμνασίου είχα την πρώτη επαφή με μικρόφωνο με τον ερασιτεχνικό σταθμό “RADIΟ STAR” που είχαν φτιάξει δυο συμμαθητές, ο Δημήτρης Σταθογιαννόπουλος και ο Νίκος Ανδρέου, εκεί κοντά στον “Κύκνο”, στο Ναύπλιο.
Το 1984 δούλευα στο γραφείο Τύπου της ΓΓΤΠ στο Ναύπλιο, όταν άκουγα – στα μεσαία – τον συνάδελφο Σώτο Παιδάκη στην ΕΡΑ Ηρακλείου) και τον Κώστα Παπακοσμά στην Καβάλα, να κάνουν αθλητικές εκπομπές.Έτσι μου μπήκε η ιδέα να κάνω κάτι τέτοιο στην δική μας ΕΡΑ, στην Τρίπολη.
Έγραψα λοιπόν μια επιστολή στον τότε υπεύθυνο περιφερειακών σταθμών της Ερτ2 συγγραφέα Κώστα Βαλέτα και του πρότεινα μια ανάλογη εκπομπή.
Αυτός, αν και δεν το περίμενα, μου τηλεφώνησε και σε λίγες μέρες που ήρθε Τρίπολη μου την ανέθεσε. Κάτι είχε “δει” σε μένα προφανώς..
Και η μια εκπομπή έφερε την άλλη … και πέρασαν, αγαπητέ Κώστα, 38 χρόνια στο ραδιόφωνο, τα 35 σε καθημερινή απασχόληση με εκπομπές επικαιρότητας, δελτία ειδήσεων, εκπομπές πολιτισμού, ζωντανές μεταδόσεις. Κλπ.
Το ραδιόφωνο είναι μέσο μαγικό. Αυτή η ζωντάνια που έχει. Η επικοινωνία με τους ακροατές, τα απρόοπτα, η μουσική κλπ το κάνουν αναντικατάστατο. Ξεκίνησα από εφημερίδες αλλά όντως με μάγεψε το ραδιόφωνο. Ως μέσο πέρασε μια κρίση, όμως τώρα βλέπω με χαρά ότι κερδίζει και πάλι την προτίμηση του κόσμου, για ενημέρωση αλλά και ψυχαγωγία..
Έκανα και ρεπορτάζ για τηλεόραση (1989-1991 με τη ΄”ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” και πρόσφατα σε ΕΡΤ1 – ΕΡΤ3) αλλά είμαι του ραδιοφώνου..
Κώστας Πρώιμος: Η δημοσιογραφία δυστυχώς μεταλλάσσεται ραγδαία και επικινδύνως… Που το αποδίδεται; Τι είναι αυτό το…”κάτι” που χαρακτήριζε τους παλαιότερους συναδέλφους της γενιάς σας το οποίο όμως πρόδηλα στερούνται οι νέες φουρνιές παρουσιαστών αρθρογράφων και ρεπόρτερ;
Γιάννης Γαλανόπουλος: Και η νέα γενιά των συναδέλφων έχει αξιόλογα στελέχη, μορφωμένα παιδιά που μάλιστα εξειδικεύονται στο ρεπορτάζ ενώ εμείς, στην περιφέρεια, το ξέρεις άλλωστε, τα κάνουμε όλα.. Η δική μου γενιά “ζυμώθηκε” στην εφημερίδα, σε δύσκολες εποχές – χωρίς πολλές φορές αμοιβή – και άντεξε στα… ζόρικα. Πολλοί νέοι συνάδελφοι που πιάνουν μικρόφωνο δεν έχουν γράψει στη ζωή τους ούτε ένα χειρόγραφο κι αυτό φαίνεται.
Κώστας Πρώιμος: Θα μπορούσατε να μας αναφέρετε τις κορυφαίες αθλητικές στιγμές που σας έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη και τις οποίες έχετε περιγράψει;
Γιάννης Γαλανόπουλος: Αναμφισβήτητα κορυφαία στιγμή – και νιώθω ευλογημένος – ήταν η μετάδοση για την ΕΡΑΣΠΟΡ του τελικού ευρωπαϊκού κυπέλλου χάντμπολ στην Ελβετία το Μάιο του 2012 όταν ο Διομήδης Άργους κατέκτησε το τρόπαιο και ήταν η πρώτη φορά για ελληνική ομάδα..
Μάλιστα εκείνη την ημέρα υπήρχε απεργία στον ελληνικό Τύπο και πήραμε ειδική άδεια από την ΕΣΗΕΑ λόγω της παρουσίας ελληνικής ομάδας στον τελικό. Μοναδικές μέρες και στιγμές. (ΣΣ στη φωτο ο Γ.Γ. σηκώνει το κύπελλο του Διομήδη στην Ελβετία με το συνάδελφο του από τον SPOR FM Κώστα Χατζηδημητρίου)
Επίσης το 2013, λίγο πριν το λουκέτο στην ΕΡΤ ο τελικός κυπέλλου Ολυμπιακού – Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ με όσα έγιναν τότε σε βάρος του Αστέρα.
Δεν ξεχνώ επίσης ανόδους στην Α εθνική που περιέγραψα για Καλαμάτα, Αστέρα, μεγάλους αγώνες του Ολυμπιακού στην Πελοπόννησο, διεθνή ματς του Αστέρα σε Πορτογαλία, Κύπρο κλπ.
Αλησμόνητο και ένα ματς Ολυμπιακού – Αθηναϊκού στο Καραϊσκάκη (1991 νομίζω) που διεκόπη λόγω εισβολής οπαδών των γηπεδούχων..
Κρατώ βέβαια στη καρδιά μου το πρώτο ματς που μετέδωσα για την ΕΡΑ4 1989 Παναρκαδικός –Τρίκαλα 1-0 για το κύπελλο.
Κώστας Πρώιμος: Η οπαδική βία επανήλθε δριμύτερη. Ένα δεκαεννιάχρονο παιδί έχασε προσφάτως τη ζωή του, από συνομηλίκους του, τυφλωμένους από ένα αδικαιολόγητο πάθος. Ποιά είναι η άποψη σας μέσα από την πολύχρονη πείρα σας; Με ποιούς τρόπους είναι δυνατόν να περιοριστούν αυτά τα άθλια φαινόμενα μέσα και έξω από τα γήπεδα;
Γιάννης Γαλανόπουλος: Η οπαδική βία θεωρώ ότι σχετίζεται και με την κοινωνική βία..
Όμως σε ό,τι αφορά τα γήπεδα αν η εκάστοτε πολιτεία και οι 4 – 5 μεγάλοι σύλλογοι ήθελαν να την καταπολεμήσουν θα το είχαν κάνει…
Για μένα σύνδεσμοι οπαδών, λέσχες, θύρες κλπ πρέπει άμεσα να καταργηθούν. Αλλά αυτό δεν… βολεύει μάλλον κάποιους.
Κώστας Πρώιμος: Σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζεστε να συνταξιοδοτηθείτε, αλλά επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν το πολύ – πιστεύω, Είναι αδιανόητο να παραμείνει ο Γιάννης Γαλανόπουλος με το μικρόφωνο στο… OFF.
Γιάννης Γαλανόπουλος: Έχετε πάντα καλές πληροφορίες. Χωρίς να το καταλάβω καν έφτασε το… πλήρωμα του χρόνου.
Έχω πάνω από 35 χρόνια ασφαλισμένης δουλειάς (41 από τότε που ξεκίνησα) συνολικά σε ΕΡΤ και άλλα ΜΜΕ όποτε μέσα στο καλοκαίρι θα… “κρεμάσω τα παπούτσια μου”, όπως λέμε και στα γήπεδα.
Δύσκολη απόφαση αλλά προτιμώ να με… αναζητούν παρά να λένε “ακόμη εκεί είναι αυτός”…;
Τώρα μετά τη συνταξιοδότηση δεν ξέρω. θα δούμε. Θα είναι δύσκολη λίγο η προσαρμογή, κι εγώ δεν μπορώ να με… φανταστώ με μικρόφωνο στο… off.
Aς είμαστε υγιείς και θα δούμε. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία στην εφημερίδα σας.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
