Του Γιώργου Νικολακόπουλου*
Ήρθαν και οι γιορτές του Πάσχα, στις οποίες οι Έλληνες εκτός από την θρησκευτική κατάνυξη και την Ανάσταση του Κύριου δίνουμε μεγάλη σημασία και στο φαγητό που θα απολαύσουμε. Όλοι μετά την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας περιμένουμε με ανυπομονησία τη μαγειρίτσα, το κοκορέτσι, τον οβελία, τα πασχαλινά κουλούρια αλλά και πριν το τέλος της θα απολαύσουμε τα νόστιμα νηστίσιμα εδέσματα της Μεγάλης Παρασκευής. Αν εξαιρέσουμε την Κυριακή του Πάσχα που το κρασί κατέχει ένα σημαντικό ρόλο στο τραπέζι τις υπόλοιπες μέρες των γιορτών συνηθίζεται η κατανάλωση τσίπουρου ή μπύρας.
Παρόλα αυτά εγώ θα σας προτείνω κρασιά που θα ταιριάξουν με όλα τα νηστίσιμα εδέσματα. Συνήθως τη Μεγάλη Εβδομάδα νηστεύουμε αλλά καταναλώνουμε λάδι, έτσι στο καθημερινό τραπέζι υπάρχουν βραστά λαχανικά και σαλάτες που θα ταιριάξουν απόλυτα με ελαφριά και αρωματικά λευκά κρασιά φτιαγμένα από Μοσχοφίλερο (Μαντινεία Τσέλεπου,Τομή Τρουπη), Μαλαγουζιά (Γεροβασιλείου) ή και Sauvignon blanc (Epops Χατζηγεωργιου, Florian). Την τιμητική τους έχουν και τα λαδερά, τρυφερά λαχανικά όπως φασολάκια, μπάμιες, κολοκυθάκια ή μελιτζάνες μαγειρεμένα με ντομάτα και έξτρα παρθένο ελληνικό ελαιόλαδο που θα αποτελέσουν τέλειο συνδυασμό με ένα ροζέ κρασί φτιαγμένο από Ξινόμαυρο (Alpha rose, L Esprit du lac), Αγιωργίτικο (St George Ιεροπουλου, 4-6h Γαία) ή και άλλες ελληνικές και διεθνής ποικιλίες (Idylle Melas, Gris de Nuit Τσελεπου).
Τώρα κάποιες αλοιφές που κυκλοφορούν στο τραπέζι μας αυτές τις ημέρες ειδικά αν περιέχουν σκόρδο ή ταραμά δυσκολεύουν λίγο τα πράγματα στον συνδυασμό τους με το κρασί λόγω της έντονης γεύσης τους υπάρχει όμως ασφαλής λύση που ακούει στο όνομα ρετσίνα, ένα κρασί ταλαιπωρημένο και παρεξηγημένο που αν το παρήγαγαν οι Ιταλοί σίγουρα θα το ακριβοπληρώναμε. Παλαιοτέρα η μεγάλη ζήτηση της ρετσίνας οδήγησε κάποιες εταιρίες να χρησιμοποιούν κακής ποιότητας κρασί για την παραγωγή της με αποτέλεσμα να προσθέτουν μεγάλη ποσότητα ρετσίνι ώστε να καλύψουν τα ελαττώματα των κρασιών αυτών.
Τα τελευταία χρόνια αρκετοί οινοποιοί παράγουν ρετσίνα από εξαιρετικής ποιότητας κρασί προσθέτοντας μικρή ποσότητα ρετσίνι που μόνο πολυπλοκότητα και αρώματα πεύκου, μαστίχας και δεντρολίβανου προσδίδει. Μάλιστα εκτός τις κλασικές ποικιλίες παραγωγής ρετσίνας όπως το Σαββατιανό και ο Ροδίτης (Retinitis Nobilis Gaia. Κεχρής, Παπαγιανάκος, Μυλωνάς) παράγουν ρετσίνα με βάση το Ασύρτικο (Δάκρυ του Πεύκου Κεχρη, Pine Forest Γκίκας, Pytis Ritinitis Τρουπή) με καταπληκτικά αποτελέσματα.
Το πρώτο σοβαρό φαγοπότι όμως γίνεται την Μ. Παρασκευή που εκτός άλλων οι θαλασσινοί μεζέδες κυριαρχούν. Έτσι με τα όστρακα (ωμά ή ατμού) γαρίδες και μαλάκια βραστά ή περασμένα από το τηγάνι ταιριάζει ένα Ασύρτικο από την Σαντορίνη (Αργυρός, Σιγάλας, Χατζηδάκης, 34 Καραμολέγκος) ή μία Ρομπόλα από την Κεφαλονιά (Σκλάβος, Πετρακόπουλος, Σαρρής, Gentilini) κρασιά με υψηλή οξύτητα που χωρίς υπερβολή «μυρίζουν» θάλασσα. Αν τώρα οι μεζέδες μας έχουν ψηθεί στα κάρβουνα πριν φτάσουν στο τραπέζι μας θα θέλαμε ένα Chardonnay (Κατσαρος, Μαρμαριας) ή και ένα Ασύρτικο (Λαούδια Τσελεπου, Cuvee Evdemon Αργυρου, Grand Reserve Santo Wines, Afoura Avantis) “ξεκουρασμένα” σε δρύινο βαρέλι.
Το Μ.Σάββατο το βράδυ στην εκκλησία όλοι περιμένουν με ανυπομονησία το Χριστός Ανέστη από τα χείλη του παππά ώστε να τρέξουν σπίτι για να απολαύσουν την μαγειρίτσα -ένα πιάτο φτιαγμένο με συκωτάκια λαχανικά κάποιοι με ντομάτα άλλοι χωρίς όλοι όμως την αυγοκόβουν άρα έχουμε πρωτεΐνη φυτικότητα αλλά και όγκο θα ταίριαζε λοιπόν κατά την γνώμη μου ένα Νυχτέρι (Σιγάλας, Τσέλεπος Αργυρός) που θα στεκόταν δίπλα στο πιάτο με την οξύτητα του και τον όγκο που του δίνει το βαρέλι, ένα λιπαρό και γεμάτο Chardonnay (Ήδυσμα δρυός, Γεροβασιλείου) αλλά και ένα Sauvignon blanc (Florian Fume) ή Μαλαγουζιά (Γκίκας) περασμένα από δρυς που εκτός από τον όγκο τους θα αντιπαραθέσουν και την φυτικότητα τους δίπλα στο πιάτο. Στην περίπτωση της κόκκινης μαγειρίτσας ένα γαστρονομικό ροζέ (Liberte Jimas Winery, Θυμιόπουλος) θα ταίριαζε απόλυτα.
Έφτασε λοιπόν και η Κυριακή του Πάσχα που πάντα κάποιος ξυπνά πολύ νωρίς για να βάλει το αρνάκι και το κοκορέτσι στη φωτιά ενώ οι υπόλοιποι ακολουθούν λίγο αργότερα έτσι οι περισσότεροι είναι από νωρίς «ετοιμοπόλεμοι» και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να απολαμβάνεις κρασί και νόστιμα μεζεδάκια παρακολουθώντας το αρνάκι στη σούβλα να γυρίζει. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν δροσερές σαλάτες νόστιμες πίτες που συνδυάζονται τέλεια με ελαφριά λευκά κρασιά ή και με κάποιο ελληνικό αφρώδης (Αμαλία brut Τσελεπου,Brut Cuvee Καρανίκας) το οποίο είναι το μόνο που θα σταθεί δίπλα στη αυγοσαλάτα που φτιάχνουμε από τα σπασμένα κόκκινα αυγά με ελαιόλαδο και ξύδι. Αργότερα θα βγάλουμε από τη σούβλα το κοκορέτσι και μπορούμε να περάσουμε σε ένα λίγο πιο γεμάτο βαρελάτο λευκό όπως ένα μοσχοφίλερο με χρήση δρυός και παραμονή με τις οινολάσπες (Blanc de Gris) ή και ένα ανάλογο Σαββατιανό (Vientzi Παπαγιανάκος) αλλά και σε ένα σχετικά ελαφρύ κόκκινο με καθόλου ή λίγη χρήση βαρελιού από Αγιωργίτικο (Μονόλιθος, Νεμέα Αιβαλή, Μαύρος Κώνος Στροφιλιά).
Με αυτά και με αυτά ο βασιλιάς του Πασχαλινού τραπεζιού ο οβελίας είναι έτοιμος, πριν βέβαια κατέβει από την σούβλα αλλά και κατά την διάρκεια του σουβλίσματος συνηθίζουν οι περισσότεροι να τσιμπολογούν τις νόστιμες πετσούλες εδώ θα πρότεινα να παραμείνουν σε λευκό κρασί με υψηλή οξύτητα (που θα μας ξεπλένει το στόμα από το λίπος) αλλά και όγκο ώστε να μπορεί να συνοδεύσει κρέας. Αν τώρα θέλουμε να περάσουμε στο κόκκινο κρασί η πιο καλή επιλογή είναι ένα Ξινόμαυρο από τη Νάουσα που με την υψηλή οξύτητα του και τις τανίνες του θα ταιριάξει απόλυτα με την λιπαρότητα και την πρωτεΐνη του αρνιού. Προσωπικά θα προτιμήσω μια ρουστίκ Νάουσα (Καρυδά, Φουντή) στην οποία κυριαρχούν οι τανίνες, η λιαστή ντομάτα και τα γήινα αρώματα αλλά και μια πιο μοντέρνα εκδοχή (Διαμαντάκος) με έναν πιο φρουτώδη χαρακτήρα θα ταιριάξει μια χαρά. Υπάρχει και η επιλογή της Γουμένισσας (Χατζηβαρύτη) η της Ραψάνης (Ντούκος) δύο ΠΟΠ κρασιά που κυριαρχεί το Ξινόμαυρο αλλά μπλέκεται και με άλλες ποικιλίες στην πρώτη με Νεγκόσκα και στην δεύτερη με Σταυρωτό και Κρασάτο.
Όταν τώρα καθίσουμε στο Πασχαλινό τραπέζι και αφού ο οβελίας έχει βγει από την σούβλα και έχει τοποθετηθεί σε μεγάλες πιατέλες ήρθε η ώρα που θα καταναλώσουμε κρέας ή αλλιώς «ψαχνό» εδώ νομίζω ότι θα χρειαστούμε μία Premium Νεμέα από Αγιωργίτικο (Grand Cuvee Σκούρας, Δαίμων Ιερόπουλου, Le sang de la pierre Αιβαλής) ή ένα γεμάτο κρασί από Syrah (Παπαργυρίου, Αγιος Χρόνος Αβαντίς) ή Cabernet Sauvignon (Αυλοτόπι Τσέλεπου, Βόρεια Μάνα Χριστόπουλου) ή και έναν συνδυασμό τους (Deux Dieux Αιβαλής,Μέγας Οίνος Σκούρας). Αλλά και ένα blend από διεθνής ποικιλίες όπως το Merlot και το Cabernet Franc (Jimas Winery) θα στεκόταν άριστα δίπλα στον οβελία.
Νομίζω ότι με τις προτάσεις μου έχω καλύψει όλα τα γούστα, ιδανικό είναι βέβαια να αλλάζουμε κρασί ανάλογα με το φαγητό που καταναλώνουμε πράγμα που είναι πιο εύκολο όταν η παρέα είναι μεγάλη γιατί το μπουκάλι μοιράζοντας το σε πολλά ποτήρια τελειώνει γρήγορα και έτσι περνάμε στο επόμενο. Αν πάλι κάποιο από τα κρασιά αυτά μας αρέσει πολύ και θέλουμε να συνεχίσουμε με αυτό όλα καλά μπορεί κάλλιστα να μας συνοδεύσει μέχρι το τέλος του τραπεζιού μας και να το ευχαριστηθούμε πολύ.
Καλό Πάσχα και καλή όρεξη, σας ευχαριστώ.
*WSET LΕVΕL3
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
