“… ένας άνθρωπος βάζει σκοπό της ζωής του να ζωγραφίσει τον κόσμο. Χρόνια ολόκληρα γεμίζει μια επιφάνεια με εικόνες από επαρχίες, βασίλεια, βουνά, κόλπους, καράβια, νησιά, ψάρια, σπίτια, εργαλεία, άστρα, άλογα κι ανθρώπους. Λίγο πριν πεθάνει, ανακαλύπτει ότι αυτός ο υπομονετικός λαβύρινθος των γραμμών σχηματίζει την εικόνα του προσώπου του…΄΄ (Χόρχε Λούις Μπόρχες).
Ο Λούης, τα τελευταία χρόνια, γιόρταζε τα γενέθλιά του παραθέτοντας γεύμα στους φίλους του. Καμιά δεκαριά τον γιορτάζαμε (ίσως και να μας γιόρταζε) στο Τολό, στου Βαγγέλη.
Μάλλον έφτασε ο καιρός να βγουν στον αέρα οι στίχοι για τα γενέθλιά του που, μέχρι σήμερα, τους μοιραζόμαστε μόνο οι δυο μας… Λούη, σε τιμώ…
Θ. Σ. Σπαντιδέας
