Το πολίτευμα μας είναι η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όπου ο λαός ψηφίζει τις κομματικές παρατάξεις που επιθυμεί να τον αντιπροσωπεύσουν στο κοινοβούλιο και με τη σειρά του το κοινοβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Λαός, κάθε τέσσερα χρόνια μέσω εκλογών δίνει την εντολή σε ένα από τα ολίγα κόμματα ή σε έναν συνασπισμό εξ αυτών να τον εξουσιάζει, επί της ουσίας έχουμε μία Φιλελεύθερη Ολιγαρχία όπως έλεγε και ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Ο πολιτικός προσδιορισμός Φιλελεύθερη Ολιγαρχία, φυσικά είναι συνώνυμος με τον όρο Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αφού το σύνολο των Πολιτών έχουν το δικαίωμα του ἐκλέγειν καὶ ἐκλέγεσθαι αλλά όχι του ἄρχειν και ἄρχεσθαι που είναι προνόμιο μόνο των ολίγων αιρετών.
Η λέξη Δημοκρατία το λέει και από μόνη της, ότι ο Δήμος κρατεί την αρχή. Στην Άμεση Δημοκρατία όλοι οι Πολίτες, αναλόγως τις ικανότητες τους, περνάνε από θέση ευθύνης και έτσι συνειδητοποιούν ότι όλοι μαζί είναι συνυπεύθυνοι για την κακοδαιμονία ή ευδαιμονία της Πόλης τους. Με αυτόν τον τρόπο αποκτιέται η Δημοκρατική συνείδηση που στην ουσία είναι η αντίληψη ότι ο καθένας από εμάς δεν είναι μόνο ένα μέρος του συνόλου αλλά και ταυτοχρόνως μέλος του ιδίου εν δυνάμει ενεργό!
Οι ολίγοι τώρα που μας εξουσιάζουν οφείλουν περισσότερο από τους πολίτες να έχουν αποκτήσει τις Πολιτικές Αρετές και κυρίως, “τό δυνάσθαι ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι καλῶς” όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, την φρόνηση και την δικαιοσύνη. Δυστυχώς όμως κυριαρχεί το άρχειν και άρχεσθαι κατά το δοκούν, η αφροσύνη και το δίκιο του ισχυρού. Οι πλείστοι εξ αυτών όταν αναρριχηθούν στην γλυκιά καρέκλα της εξουσίας πίνουν το νερό της λήθης και η φιλεξουσία τους μετασχηματίζει την υγιή φιλοδοξία που είχαν προ εκλογής σε κενοδοξία και υστεροφημία.
Ο χωρισμός τώρα των ολίγων αιρετών σε κομματικές παρατάξεις δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ορθή άσκηση της εξουσίας. Η λέξη κόμμα προέρχεται από το ρήμα κόπτω, επί της ουσίας τα κόμματα κατακρεουργούν, κομματιάζουν την Δημοκρατία. Οι αιρετοί πολώνονται στις παρατάξεις τους και αδυνατούν να ασκήσουν ορθή πολιτική φτάνοντας ως και στο σημείο να φιλονικούν περί όνου σκιάς όπως έλεγε και ο ψευδός μεν αλλά δεινός δε αθηναίος ρήτορας Δημοσθένης!
Φυσικά το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουμε εμείς οι Πολίτες που υποκρινόμαστε τους Δημοκράτες μόνο όταν θέλουμε να εκφράσουμε ελεύθερα την άποψη μας και συνήθως με παντελή ελλιπή γνώση περί του αντικειμένου!
Οι δημοκρατικοί πολίτες οφείλουν να είναι ενήμεροι, έχοντας βαθιά γνώση του πολιτικού γίγνεσθαι ώστε να ασκούν ορθή πολιτική ψέγοντας ή εγκωμιάζοντας τις πολιτικές πράξεις των αιρετών, ανεξαρτήτως παρατάξεων. Οφείλουν να είναι αμερόληπτοι και με πολιτική ανδρεία να εκφέρουν την άποψη τους δημοσίως απαιτώντας από τους αιρετούς να φέρνουν πάντα σε δημόσια διαβούλευση τα φλέγων θέματα και αν χρειάζεται να τελείται δημοψήφισμα!
Ως γνωστόν όμως εμείς οι Πολίτες ουδέποτε πράττουμε τα Δημοκρατικά δέοντα και εφησυχαζόμαστε στην αρχή των ολίγων.
Άρα λοιπόν για ποια Δημοκρατία μιλάμε και σε ποιους Δημοκρατικούς πολίτες αναφερόμαστε;
Δημοκρατία με ολιγαρχικούς πολίτες υφίστανται;
Ας παραδεχτούμε λοιπόν ότι όσο θα κυριαρχεί ανάμεσα μας αυτή η ευτελής ολιγαρχική πολιτική σκέψη κάνω το χρέος μου ως Πολίτης, ψηφίζοντας κάθε τέσσερα χρόνια και τίποτε άλλο, που ούτε αυτό το πράττουνε οι μισοί από μας, το πολίτευμα μας θα παραμένει αμιγές ολιγαρχικό και εμείς θα ονομαζόμαστε ολιγαρχικοί πολίτες !
Σκεπτόμενος
Καϊμασίδης Συμεών
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News
