Η αγωνία συγγενών και φίλων έχει “κτυπήσει κόκκινο” όσο η ώρα περνάει και δεν έχουν ακόμα καταφέρει να επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους ανθρώπους που ήταν επιβάτες στην αμαξοστοιχία που “δεν σταματάει” να μετράει νεκρούς. Από το πρωί διάχυτη η ατμοσφαίρα σε όλη τη χώρα μας έχει τη “μυρωδιά” του θανάτου, την απελπισία και την οργή που έχει μετατραπεί σε Εθνική μας κατάθλιψη.
Οι φωτογραφίες, νέων παιδιών κυρίως, έχουν αρχίσει και γεμίζουν το διαδίκτυο με την ελπίδα ότι το παιδί τους ή οι φίλοι τους είναι σε κάποιο νοσοκομείο χωρίς κινητό και δεν έχουν επικοινωνήσει ακόμα. Άνθρωποι δικοί μας, της διπλανής πόρτας που διέπραξαν το “αμάρτημα” να πιστέψουν ότι η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη χώρα, ασφαλής με υπεύθυνους…. “υπεύθυνους”.
Το μοιραίο αυτό τρένο έμελλε να είναι το “άτυχο” για τον πολύ απλό λόγο: κάλλιστα θα μπορούσε να είναι κάποιο διαφορετικό δρομολόγιο πριν από αυτό, αφού από τις καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και πλέον δεν μπορούν να κρυφτούν, δεν υπήρχαν φωτοσήματα, ενδείξεις και έλεγχος κυκλοφορίας. Ούτε μια συσκευή πλοήγησης εν έτη 2023… Οι ευθύνες επιρρίπτονται στον Σταθμάρχη και πάμε για άλλα. Μακάρι να διαψευστώ.
Φανταστείτε αν ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής για την ώρα που σπατάλησε να δακρύζει μπροστά στις κάμερες είχε ασχοληθεί με το παραπάνω θέμα πόσο διαφορετική θα είχε ξημερώσει ετούτη ημέρα.
