Το γιατί κάποιοι ποινικά ένοχοι Πρωθυπουργοί, δεν καταδικάζονται από τα ποινικά δικαστήρια στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, το αναλύει ο αείμνηστος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλειος Κόκκινος σε άρθρο του στην Εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» την 4 Ιουλίου 2014 με τίτλο «Η θέμιδα στο Εδώλιο» όπου μεταξύ άλλων γράφει:
«Ο τέως Πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζύ προσελθών στα γραφεία της αρμόδιας υπηρεσίας καταπολεμήσεως της διαφθοράς στην πόλη Ναντέρ, ετέθη υπό κράτηση για υπόθεση διαφθοράς συνισταμένη σε αθέμιτη άσκηση επιρροής και παραβίαση απορρήτου. Κατά την ανάκριση ερευνήθηκε αν ο Σαρκοζύ προσπάθησε δια του δικηγόρου του να λάβει πληροφορίες από ανώτατους δικαστές για υπόθεση που τον ενδιέφερε και αν προσεφέρθη να ανταμείψει ένα δικαστή για τις πληροφορίες που του έδωσε τοποθετών αυτόν σε υψηλό αξίωμα στο Μονακό. Παρόμοιες πράξεις στην Ελλάδα δεν είχαν καμία συνέπεια ούτε καν κατακρίθηκαν.
Ο Κολ, ο Σιράκ, ο Μπερλουσκόνι, όπως και οι Άγγλοι υπουργοί και βουλευτές που εκρίθηκαν ένοχοι πράξεων εις βάρος του δημοσίου, αποδέχθηκαν τις δικαστικές αποφάσεις και τις δι’ αυτών επιβληθείσες κυρώσεις.
Ο ημέτερος όμως Ανδρέας Παπανδρέου, παραπεμφθείς στο Αρμόδιο Ειδικό Δικαστήριο, κατόπιν αποφάσεως της πλειοψηφίας της Βουλής, όχι μόνο δεν προσήλθε στην ανάκριση και τα δικαστήρια συνεδριάζον στο όνομα του Ελληνικού λαού, αλλά και δεν θεώρησε υποχρέωση να απολογηθεί. Κάποιοι δε καθηγητές του συνταγματικού που σήμερα φρίττουν, όταν οι δικαστές προμαχούν για την διατήρηση της ανεξαρτησίας τους, όχι μόνο δεν κατέκριναν την από μέρους του κατηγορουμένου πρώην πρωθυπουργού περιφρόνηση του άνω Δικαστηρίου, αλλά και υποστήριζαν τις απόψεις του.
Υπενθυμίζεται πως ένα τμήμα του Αρείου Πάγου με απόφασή του αναγνώρισε το δικαίωμα της αποζημίωσης των οικογενειών των θυμάτων του Διστόμου εκ της περιουσίας του γερμανικού δημοσίου.
Ο πρόεδρος του τμήματος τούτου όμως όταν η κυβέρνηση μείωσε δια νόμου τη θητεία του Προέδρου του Αρείου Πάγου στα 4 έτη, για να εξαιρεθεί του περιορισμού τούτου και να παραμείνει επί εξαετία, μετέβαλε γνώμη επί του προηγουμένου θέματος, όπως κατήγγειλε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ο αείμνηστος Εισαγγελεύς αυτού Ευάγγελος Κρουσταλάκης.
Εν τούτοις όχι μόνο δεν κατεκρίθη από τη Νομική Σχολή για τη γνωσιμαχία του αλλά αντιθέτως ετιμήθη από αυτή δια της ανακηρύξεως του σε Επίτιμο Διδάκτορα.
Αντί να ενθαρρύνονται οι δικαστές στην εκτέλεση του καθήκοντος δέχονται δριμύτατη κριτική από κάποιους καθηγητές του συνταγματικού οι οποίοι τους εκλαμβάνουν ως δημοσίους υπαλλήλους και ζητούν να μην προάγονται από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, αλλά από άλλο εκλεκτορικό Σώμα έχον και την ευχέρεια να διορίσει σε θέσεις αρεοπαγιτών και εφετών επιφανείς νομικούς! Ο αιώνιος καημός ορισμένων Πανεπιστημιακών, να ποδηγετούν την δικαιοσύνη δια των εκλεκτόρων και να αποκτούν την ιδιότητα του δικαστή. Στο μόνο που έχουν δίκαιο οι επικριτές των δικαστών είναι η καθυστέρηση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Ας θυμηθούμε τέλος και την περίπτωση μέλους του ΣτΕ ψηφίσαντος υπέρ του κύρους και της νομιμότητος των μνημονίων, προσληφθέντος δε ως συμβούλου του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, πριν δημοσιευθεί η σχετική απόφαση. Στη συνέχεια δε καταλαβόντας και τον θώκο του Υπουργού Επικρατείας, χωρίς καμία επίκριση εκ των καθηγητών του συνταγματικού δικαίου τουλάχιστον.
Δυστυχώς αυτήν την τραγική κατάσταση είχε αποτυπώσει στο άρθρο του στην Εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» το 2014!!! Ο αείμνηστος πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλειος Κόκκινος.
Τι άραγε θα έλεγε σήμερα αν ζουσε ο αείμνηστος Πρόεδρος Αρείου Πάγου;
Εμείς χρόνια γράφουμε και ξαναγράφουμε «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ» «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ»
Οι Δικαστές κάθε βαθμίδος να εκλέγονται από το Ανώτατο δικαστικό Σώμα και όχι να επιλέγονται από συνθέσεις πολιτικών προσώπων στις τάξεις των οποίων ενίοτε βρίσκονται και κάποιοι εξ αυτών χαλαρής συνείδησης περί δικαίου.
Υπενθυμίζουμε ότι στην Ιταλία που πράγματι η δικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα, με την επιχείρηση καθαρά χέρια που ενήργησαν με τον Εισαγγελέα Di – Pietro, , τα Ιταλικά Δικαστήρια καταδίκασαν σε εικοσαπενταετή (25 έτη) φυλάκιση των επί 7 φορές Πρωθυπουργό Ιταλίας τον ΧριστιανοΔημοκράτη Gullio Andreotti. Σε δεκατέσσερα χρόνια φυλάκιση καταδικάστηκε ο Γραμματέας του Σοσιαλιστικού κόμματος και Πρωθυπουργός Betino-Craxi. Επίσης καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν κάποιοι διατελέσαντες υπουργοί καθώς και μερικοί άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι όλων των κομματικών αποχρώσεων.
Στην τριτοκοσμική Ελλάδα όπως μας κατατάσσει το State Department αυτά είναι αδιανόητα να γίνουν. Ιδού τι ακόμα αναφέρει ο αείμνηστος Πρόεδρος Αρείου Πάγου Βασίλειος Κόκκινος στο άρθρο του στην Εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» την 4 Ιουλίου 2014 για την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου που είχε για κατηγορούμενο τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Όταν δε εκ των 13 μελών του δικαστηρίου μειοψήφησαν 6 έχοντα τη γνώμη ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος τουλάχιστον συνέργειας σε απιστία των διοικητών των ΔΕΚΟ, 5 δε και ότι έλαβε τα χρήματα των pampers, οι μειοψηφήσαντες δικαστές αντιμετώπισαν την δυσμένεια όλων των κομμάτων.
Αντιθέτως εκείνοι που ψήφισαν υπέρ της αθωότητας του κατηγορουμένου ετιμήθησαν ποικιλοτρόπως από τους πολιτικούς»
Εάν λειτουργούσαν οι θεσμοί στην Ελλάδα όπως στην Ιταλία ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα είχε την τύχη των Αντρεόττι-Κραξι.
Στις 17 Ιουνίου 1994 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης Παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο κατηγορούμενος για τις υποκλοπές.
Ακόμα και τον κυβερνητικό Υπουργό Έβερτ παρακολουθούσε τότε η ΕΥΠ η οποία υπάγετο στον Πρωθυπουργό.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1994 η Βουλή παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο τον Κων/νο Μητσοτάκη για το Σκάνδαλο – ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Στις 28 Ιουλίου 1993 η Εφημερίδα του συνδέσμου των Ιταλών Βιομηχάνων «Ilsole-240re» ο ρεπόρτερ της Ιταλικής Εφημερίδας Λούκα Βιντζεγκουέρα επιβεβαιώνει τις πληροφορίες για τις Μίζες που εδόθηκαν σε Έλληνες πολιτικούς για την πώληση της ΑΓΕΤ – ΗΡΑΚΛΗΣ.
Σύμφωνα με τον Ιταλό δημοσιογράφο η πληροφορία αυτή του εδόθη από την Εισαγγελία του Μιλάνου.
Μόνο που στην Ελλάδα ισχύει ο άγραφος νόμος ότι οι Πρωθυπουργοί δεν καταδικάζονται όποια παρανομία και να κάνουν.
Εξαίρεση μόνο υπήρχε το 1922 με τον ΠΛΑΣΤΗΡΑ.
Στις 25 Νοεμβρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων δίνει άφεση αμαρτιών στον υπόδικο Κων/νο Μητσοτάκη με την κατάπτυστη δήλωση εντός Βουλής του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Γ. Κουβελάκη ότι: «Ο διασυρμός της δημόσιας ζωής στις αίθουσες των Ειδικών δικαστηρίων δεν συμβάλλει την ανύψωσή της»
Να γιατί και οι σημερινοί γόνοι των προαναφερόμενων υπόδικων Πρωθυπουργών μπερδεύονται και δεν μπορούν να διακρίνουν το νόμιμο από το παράνομο.
Τη σήψη του Δημοσίου βίου, το ξεπούλημα στους ξένους του Εθνικού μας πλούτου, την εκτεταμένη διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό, την εξαθλίωση του λαού οικονομική και εν μέρει ηθική, οι σημερινοί πολιτικοί την παρουσιάζουν ως νεοελληνικό θαύμα επιτυχίας.
Μέχρι και το ποινικό αδίκημα των υποκλοπών κάποιοι πολιτικοί θεωρούν ότι νομίμως ενεργείται.
Εδώ που έχουμε φτάσει ένας νέος ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ μας σώζει.
ΠΑΥΛΟΣ ΔΑΓΡΕΣ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ
ΤΗΛ. 6943570958
