Ας ξεκινήσουμε από τις “κακές” οικογένειες και τους απόκληρους τούτης της ζωής. Καταρχήν να αποσαφηνίσουμε ότι “κακές” οικογένειες εννοούνται από τη στιγμή που υφίσταται με σαφήνεια ο σχετικός διαχωρισμός. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τον διπλανό μας να λέει: Μα είναι από πολύ καλή οικογένεια, μορφωμένο παιδί ή κόρη και ευκατάστατο-η….
Στον αντίποδα η “κακή” οικογένεια σε λίγες και μεμονωμένες περιπτώσεις ενδέχεται να έχει ένα εξόφθαλμα κοινό χαρακτηριστικό με την…”καλή”, να εντοπίζεται και στις δύο από τον τρόπο διαβίωσης μια υψηλή οικονομική βάση. Η χαοτική διαφορά τους όμως έχει να κάνει με τα προσχήματα και το φαίνεσθαι, καθώς η “κακή” οικογένεια όντως μπορεί να αποτελείται από σεσημασμένους μαφιόζους και παραβατικούς του κοινού ποινικού δικαίου αλλά: Η “καλή” οικογένεια να απαρτίζεται από διεφθαρμένους πολιτικούς και απατεώνες επιχειρηματίες όμως να φροντίζει επιμελώς και να διασφαλίζει ποικιλοτρόπως έναν έξωθεν καθωσπρεπισμό. Αν αφήσουμε τις εξαιρέσεις και ασχοληθούμε με την συντριπτική πλειοψηφία, τον πραγματικό κόσμο θα διαπιστώσουμε ότι οι κακές οικογένειες εν γένει είναι αυτές που εξασφαλίζουν τα… οφέλη και τους τίτλους στις καλές…
Τα παιδιά των κακών οικογενειών (αυτές που ανήκουν στις ασθενέστερες τάξεις) πηγαίνουν κατά κανόνα σε δημόσια σχολεία, με σοβαρές ελλείψεις, τρύπια ταβάνια και παγωμένες αίθουσες. Οι… ”κακοί” γονείς τους αν τα θέλουν σπουδαγμένα είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται σε δυο δουλειές έκαστος και νομοτελειακά να απαρνηθούν την προσωπική τους ζωή.
Τα “κακά” παιδιά έχουν μια εικονική αίσθηση της ζωής των καλών παιδιών μόνο μέσα από τα social media ή από ταινίες, ενώ πολλά αν και εκ φύσεως έξυπνα και ικανά δεν θα τύχουν ανώτερης μόρφωσης για ευνόητους (οικονομικούς) λόγους.
Τα “κακά” παιδιά αν γίνει καμία “εθνική στραβή” θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου ενώ ποτέ τους δεν θα λάβουν ευνοϊκή μεταχείριση από το στράτευμα. Τα κακά παιδιά είναι σε πολλές περιπτώσεις υποχρεωμένα να δουλεύουν σκληρά πριν να συμπληρώσουν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους είτε για να ανακουφίσουν τις σκληρές προσπάθειες επιβίωσης των γονιών τους είτε για να έχουν ένα χαρτζιλίκι που θα τους επιτρέπει να καλύψουν κάποιες από τις βασικές ανάγκες τους. Όταν με το καλό γεράσουν τα “κακά” παιδιά θα λάβουν μια πενιχρή σύνταξη ως προϊόν της διαχρονικής λεηλάτησης των ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και της λανθασμένης πολιτικής συνταγής της λειτουργίας τους
Πόσο ωραία όμως είναι στημένο εδώ και χιλιάδες χρόνια το κόλπο, καθώς αποδίδοντας συνήθως δυσβάσταχτους φόρους οι “κακές” οικογένειες συντηρούν τις…”καλές” οικογένειες οι οποίες γράφουν στα “ακριβά τους τα παπούτσια” μεθοδικά το Σύνταγμα θέτοντας σε επιβολή το δόγμα ότι “δίκαιο είναι αυτό του ισχυρότερου…”
Τα σημεία των καιρών είναι άσχημα καθώς και τα μαντάτα, δεδομένου ότι επιχειρείται μια συντονισμένη προσπάθεια ώστε τα “κακά” παιδιά του κοσμάκη να αντιμετωπίζονται καθολικά ως απόκληροι ακόμη και της πολιτικής.
Πολύ φοβούμαι ότι στα επόμενα χρόνια μέσα από τις ήδη υφιστάμενες διεργασίες τα “κακά” παιδιά δεν θα έχουν δικαίωμα ούτε στο “εκλέγειν ούτε στο εκλέγεσθαι”, με απόλυτα ολέθριες συνέπειες για τις “κακές” οικογένειες τους.
Τα “καλά” αφεντικά για να δικαιολογήσουν τον τίτλο τους έχουν ανάγκη τους “κακούς” δούλους, και αν δεν μπορούν να τους αποκτήσουν, τότε θα φροντίσουν να στήσουν νέα ανατρεπτικά κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα προκειμένου να τους δημιουργήσουν…
ΥΓ. Μιας και οι… ”καλές” εγχώριες οικογένειες μέσω ευεργεσιών νομίζουν πως ξορκίζουν τις σχετικές αμαρτίες τους, ας ανάψουν έστω και τώρα μια λαμπάδα για τις “κακές οικογένειες” είτε στο εκκλησάκι του Λυκαβηττού είτε στην Αγία Φιλοθέη…
