Πολλοί θα ήθελαν να τον οδηγήσουν στην “πυρά” καθώς οι επιστημονικές απόψεις του προσέκρουαν σαν αιρετικές στους χαλύβδινους τοίχους της τότε καθολικής μιντιακής και πολιτικής επιβολής σχετικά με τους “οριζόντιους” εμβολιασμούς κατά την περίοδο του εγκλεισμού και των περιοριστικών μέτρων.
Ο ανωτέρω πρόλογος γίνεται για τον Καθηγητή Φαρμακολογίας και Ιατρικής του ΑΠΘ κ. Δημήτρη Κούβελα και το νεοσύστατο Κόμμα στο οποίο ετέθη επικεφαλής.
Η “ΠΝΟΗ Δημοκρατίας” ως τίτλος του νέου Πολιτικού Φορέα ενδεχομένως να αποτελεί μια επιβεβλημένη λύση ως αντίμετρο στη δυσώδη περιρρέουσα ατμόσφαιρα των τελευταίων ετών. Διαβάστε την ακόλουθη συνέντευξη του κ. Κούβελα στον εκδότη της “Ενημέρωσης Πελοποννήσου” Κώστα Πρώιμο.
Κώστας Πρώιμος: Κύριε Καθηγητά, στον επίλογο της ιδρυτικής διακήρυξης του Κόμματος “Πνοή Δημοκρατίας” εύχεστε καλό αγώνα και καλή ελευθεριά. Πράγματι, σε μεγάλο βαθμό σήμερα οι πολιτικές αλλά και οι κοινωνικές ελευθερίες και στη χώρα μας καταστρατηγούνται. Πώς εσείς θα πείσετε τον κόσμο να αφυπνιστεί και συνεπώς να αντιταχθεί;
Δημήτρης Κούβελας: Αυτό είναι ένα εύλογο ερώτημα με αυτονόητη απάντηση. Εμείς λέμε την αλήθεια στον συμπολίτη μας και άμεσα καταλαβαίνουμε ότι μας πιστεύει. Αυτό γίνεται διότι ότι χρειάζεται είναι μπροστά στα μάτια μας όμως μας έμαθαν να μην το παρατηρούμε. Για παράδειγμα, μιλάμε για διάκριση των εξουσιών, όταν η νομοθετική (βουλή) ταυτίζεται με την εκτελεστική (κυβέρνηση) εξουσία. Αυτό συμβαίνει διότι οι βουλευτές γίνονται συνήθως και υπουργοί. Ουδείς συζητάει δημόσια για τη συγκεκριμένη δυστοπία και φυσικά το αντιμετωπίζουμε, ως φυσιολογικό. Στη συνέχεια η εκτελεστική, με βάση συνταγματική διάταξη, διορίζει την ηγεσία της δικαστικής εξουσίας. Στην ουσία λοιπόν υπάρχει απόλυτη ταύτιση των τριών εξουσιών και μάλιστα υπό την ομπρέλα ενός (του κυβερνώντος) κόμματος. Καταλαβαίνουμε λοιπόν άμεσα ότι αυτό είναι απολύτως αντιδημοκρατικό και επικίνδυνο για τη ζωή και την ευημερία μας.
► Δηλώσατε πως μια σημαντική μερίδα πολιτών σας προέτρεψαν να πάρετε την συγκεκριμένη απόφαση. Να διαβείτε τον Ρουβίκωνα. Ποια η εξέλιξη έκτοτε; “Εισπράττετε” μια ολοένα και αυξανόμενη συστράτευση του κόσμου στις ιδέες και στις θέσεις σας;
Δημήτρης Κούβελας: Ειλικρινά, κάθε επαφή μου με τους συμπολίτες μας είναι πάντα θετική και πάντα κερδίζουμε τις εντυπώσεις και θέλω να πιστεύω και τις καρδιές τους. Προφανώς υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν δέχονται ούτε να ακούσουν, για τους δικούς τους λόγους, αλλά αυτό δεν μας κουράζει ούτε μας ενοχλεί. Το βασικό θέμα μας πλέον είναι το ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να προβάλλονται οι ιδέες, οι αξίες, οι αρχές και οι προτάσεις μας στο Λαό, ώστε να γίνει γνωστή η αλήθεια των απόψεών μας.
► Ομολογουμένως με την διπλή σας ιδιότητα ως Ιατρός και Καθηγητής της Κλινικής Φαρμακολογίας στην Ιατρική στο “Αριστοτέλειο” επιδείξατε μια πρωτοφανή – πολιτικής φύσεως γενναιότητα, καθώς δεν διστάσατε να κινηθείτε αντίθετα στα “ορμητικά νερά” των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων και να επιτεθείτε κατά μέτωπον στο Σύστημα. Θα τα καταφέρετε και εντός του Κοινοβουλίου;
Δημήτρης Κούβελας: Αν οι συμπολίτες μας ακούσουν και αντιληφθούν το Πνεύμα της ΠΝΟΗΣ, είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε πολύ καλύτερα από πολλούς «επαγγελματίες» πολιτικούς. Ο λόγος είναι ότι εμείς, στο σύνολό μας, είμαστε άνθρωποι του μόχθου, έχουμε εργαστεί, είμαστε μέρος του Λαού μας, γνωρίζουμε τα προβλήματα και τις λύσεις τους, άμεσα. Δεν έχουμε κληρονόμους της εξουσίας, ούτε επαγγελματίες πολιτικούς. Πιστεύουμε ότι η πολιτική ασκείται ορθά από πολίτες και όχι από κατ’ επάγγελμα ή κληρονομιά πολιτικούς.
► Κύριε Κούβελα, να υποθέσουμε πως η “Πνοή Δημοκρατίας” δύναται να αγγίξει τους πάντες; Ή για να γίνει κάποιος μέλος της πρέπει να διακατέχεται από συγκεκριμένες Πολιτικές Αρχές ή ιδεολογίες;
Δημήτρης Κούβελας: Φυσικά η ΠΝΟΗ απευθύνεται στους πάντες. Μέλος μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε και φυσικά πρέπει να ασπάζεται τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας, να σέβεται την Ελευθερία σε κάθε της έκφραση, να τιμά την Εργασία, τη Χώρα, τις Παραδόσεις και τον Πολιτισμό μας και μας ενοχλούν οι – ισμοί. Η ρητορική και οι μέθοδοι του προ – προηγούμενου αιώνα, δεν έχουν πλέον θέση στον κόσμο μας, και βασικός μας αντίπαλος είναι η προσπάθεια επιβολής με δόλια μέσα και την καλλιέργεια μιας «αντιγνώσης» και «αντινόησης». Έτσι η Επιστήμη εμφανίζεται, όχι ως μέθοδος, αλλά ως δόγμα, ως νεοθρησκεία που απαιτεί πίστη και υπακοή.
