Παράσιτο της ανθρώπινης πληγής του ετεροκαθορισμού.
Φήμη λέμε τον λόγο που διαδίδεται μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και την καλή δημόσια γνώμη, καλό όνομα.
Διαφημίζω εννοούμε βοηθάω να εξαπλωθεί κάτι με τον λόγο και το γνωστοποιώ αναγγέλλοντάς το δημόσια. Διαφήμιση γενικά είναι η τόνωση των πλεονεκτημάτων προσώπου ή πράγματος προκειμένου να αυξηθεί η αξία του (ηθική ή υλική). Όμως χρησιμοποιείται ειδικά για το εμπόριο. Είναι η εμπορική όψη της δημοσιότητας που γίνεται επί πληρωμή και αποβλέπει στο εμπορικό κέρδος. Τέχνη την ονομάζουν οι ειδικοί, (εκπόρνευση της Τέχνης το λέω) τέχνη του να παρουσιάζεται στο κοινό μια προσφορά, τέχνη να αυξηθούν οι πωλήσεις με όλα τα μέσα, τέχνη του να δημιουργήσει εις το μέγιστον την έλξη από μία προσφορά.
Βεβαίως η διαφήμιση δεν είναι θέμα σημερινό. Το κρεμασμένο στην τρύπα της σπηλιάς υπόλοιπο του κυνηγίου, ήταν μια πράξη δημοσιότητας, πως το ανταλλάσσει με οποιοδήποτε άλλο είδος περισσότερο αναγκαίο (Ανταλλακτικό εμπόριο). Αργότερα όσο αναπτυσσόταν το εμπόριο τόσο η διαφήμιση έπαιρνε μεγαλύτερη θέση. Ντελάληδες διαλαλούσαν επί πληρωμή τα εμπορεύματα στην Αρχαία Ελλάδα και την Ρώμη. Παζάρια που γινόντουσαν μια μέρα την εβδομάδα και εμπορικές εκθέσεις (πανηγύρια) σε κάποια εποχή κάθε χρόνο, συμπλήρωναν τα μέσα της διαφήμισης. Της φυσικής όμως, της ζωντανής δηλαδή έκθεσης και εκθείασης των εμπορευμάτων.
Με την ανακάλυψη της τυπογραφίας που συνέπεσε με την ανάπτυξη της βιομηχανίας για μεγάλη παραγωγή, με τις εφευρέσεις να δίνουν ώθηση στα μέσα συγκοινωνίας, κατακτήθηκε η εμπορική ελευθερία και η τεχνική διαφήμιση έγινε γεγονός. Είμαστε στα 1600 και οι πρώτες εφημερίδες δημοσιεύουν διαφημίσεις προϊόντων. Διότι αυτά περίσσευαν και χρειαζόταν κάποιο μέσο να τα γνωστοποιήσουν και να τα εκθειάσουν στον μακρινό καταναλωτή. “Εις το στενό του βαρθολομαίου, πίσω από το παλιό χρηματιστήριο, πωλείται πρωί και βράδυ το ποτό, το ονομαζόμενο καφές, το οποίο είναι υγιεινό, στηλώνει την καρδιά, βοηθάει τη χώνεψη και ελαφρύνει το πνεύμα”. Είναι μια από τις πρώτες χαρακτηριστικές διαφημίσεις σε γαλλική εφημερίδα το 1657. Από τότε άρχισε ο τύπος να τροφοδοτείται χρηματικά με την διαφήμιση και η διαφήμιση να φθάσει να γίνει ο πρώτος παράγοντας για την προώθηση και πώληση των εμπορευμάτων. Χρειάσθηκαν βεβαίως και η ελευθερία του εμπορίου, ως πολιτικός συντελεστής και η μεγάλη παραγωγή και η ευκολία κυκλοφορίας του χρήματος, ως οικονομικός συντελεστής, για την σημερινή μορφή που έχει η διαφήμιση.
Ένα μεγάλο μέρος κεφαλαίων διατίθεται εκ μέρους του εμπορίου στην διαφήμιση προκειμένου για την πώληση των προϊόντων. Το κέρδος από την αύξηση της κατανάλωσης υπερκαλύπτει τα έξοδα της διαφήμισης λένε οι ειδικοί. Λέγεται μάλιστα (εδώ γελάμε) πως κερδίζει και ο καταναλωτής από τον ανταγωνισμό (;). Όμως ήδη το προϊόν κοστίζει υπερδιπλάσια από τα έξοδα διαφήμισης. Επί πλέον δημιουργεί αγοραστική επιθυμία παραπάνω από όσο επιτρέπει η αγοραστική δύναμη ενός κοινού, προκαλεί εθισμό σε σπατάλη και έτσι πια προξενεί κακό, το οποίο ποσώς ενδιαφέρει τον διαφημιστή. Όμως το κέρδος; (!!!!!).
Επιστήμη είναι η διαφήμιση. Στηρίζεται στην ομαδική ψυχολογία. Επιδρά με την υποβολή. Απαραίτητη είναι η επανάληψη όχι όμως η μονότονη, αλλά με στοιχεία που ανανεώνονται. Για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη που αποκτήθηκε στο βάθος χρόνου πρέπει να υπάρχει αλήθεια.΄Ολα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο. Διότι στην πράξη:
Η ενημέρωση που στοχεύει στην διαφώτιση, καταλήγει σε συσκότιση. Για περισσότερη ακρίβεια η διαφήμιση δεν είναι ούτε διαφώτιση, ούτε συσκότιση αλλά είναι πλύση εγκεφάλου. Τον εγκέφαλο σκοπεύει και όχι την αλήθεια.
Ο διαφημιστής αδιαφορεί για την αλήθεια ή το ψέμα, επικεντρώνεται στην αποτελεσματικότητα (εν προκειμένω την πώληση) όπως ακριβώς συμβαίνει με την προπαγάνδα που είναι η πολιτική παραλλαγή της διαφήμισης. Ο προπαγανδιστής το σπέρμα της μικροαλήθειας με το κατάλληλο πότισμα μπορεί να το κάνει να ανθήσει και να καρπίσει. Έτσι και ο διαφημιστής αδιαφορεί αν το προϊόν έχει τις ιδιότητες που αποδίδει η διαφήμισή του. Αν τις έχει τόσο το καλύτερο για την δουλειά του. Αν όχι θα κουραστεί να τις εφεύρει με την φαντασία του. Το τόσο το κάνει ‘’τόοοοοσο’’. Σου φαρδαίνει το καπέλο τόσο όσο χρειάζεται για να σου μπει μέχρι τα αυτιά για να μην ακούς και μέχρι τα μάτια για να μην βλέπεις. Μεγάλη επιτυχία του διαφημιστή, να σε κάνει να ακούς με τα δικά του αυτιά και να βλέπεις με τα δικά του μάτια και τελικά να σκέφτεσαι με το δικό του μυαλό. Αγοράζεις, καταναλώνεις τότε άκριτα, χωρίς να το θέλεις. Δεν πειράζει, το θέλει αυτός. Σε χειραγωγεί οδηγώντας σε, σε μονοδιάστατη σκέψη. Σερβίρονται απορρυπαντικά με την έκφραση “λευκότερο λευκό’’, ‘’διπλάσιο αμμωνιαζόλ’’. Εκφράσεις χωρίς νόημα, άνευ περιεχομένου. Σερβίρονται μέθοδοι εκμάθησης ξένων γλωσσών “ενώ θα κοιμάσαι, θα μαθαίνεις”, μέθοδοι αδυνατίσματο με “μαγικά βότανα”. Ψέματα δηλαδή. Όλα στον βωμό του κέρδους.
Με την εκπαίδευση θα δώσουμε λύση σε επίπεδο κοινωνίας. Μέχρι να συμβεί αυτό και ατομικά πρέπει να κινούμαστε με μπούσουλα την ανάγκη. Την προσωπική μας ανάγκη. Όχι τι ετοιμάζουν οι άλλοι για μας. Τι έχουμε ανάγκη προκειμένου για ‘’επιθυμίες’’ ή τι είναι αναγκαίο προκειμένου να κάνουμε καλύτερα την δουλειά μας. Στην βάση αυτή ,ας αρκεστούμε στην φυσική διαφήμιση ,στο ζωντανό προϊόν και την δοκιμασμένη υπηρεσία. Βεβαίως θέλει κόπο. Είναι όμως ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε την κοροϊδία. Φτάνει πια!!!
Σας χαιρετώ εις το επανιδείν.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
