Ας υποθέσουμε ότι η Ειρηνούλα σας είναι 26 μηνών και δαγκώνει τα παιδάκια στην παιδική χαρά.
Μην το παίρνετε κατάκαρδα. Δεν έχει η κόρη σας εγκληματική προσωπικότητα! Τα περισσότερα παιδιά, κάποια εποχή ανάμεσα στα τρίτα τους γενέθλια, δαγκώνουν ή κλωτσάνε ή δέρνουν.
Εσείς, ΔΡΑΣΤΕ ΑΜΕΣΑ.Πείτε “ΜΗ, ΟΧΙ” με αποφασιστικότητα και πάρτε την Ειρηνούλα μακριά για λίγα λεπτά. Πείτε της, “Δε δαγκώνουμε γιατί ο άλλος πονάει”.
‘Επειτα αναρωτηθείτε τί κίνητρο μπορεί να έχει το παιδί. Σε αυτή την ηλικία το δάγκωμα είναι ένας συνηθισμένος τρόπος έκφρασης έντονων συναισθημάτων. Μπορεί στην προκειμένη το παιδί να καταπιέζεται γιατί δε μπορεί να διαχειριστεί μία νέα κατάσταση. Δεν είναι σε θέση να πει “Λυπάμαι που ενοχλώ, αλλά αυτό το αρκουδάκι είναι δικό μου και θα ήθελα να παίζω μόνο εγώ με αυτό”. ‘Ετσι, το λέει με μια δαγκωνιά, που οπωσδήποτε περνάει το μήνυμα πιο άμεσα.
Μπορεί επίσης, να χρησιμοποιεί τις δαγκωνιές ως εξερευνητική τεχνική: “Για να δούμε τί γεύση έχει ο ώμος του Κωστάκη, είναι ίδιος με της μαμάς;” Μπορεί να είναι μια εκδήλωση αγάπης ή ενθουσιασμού! Μπορεί η Ειρηνούλα να δαγκώνει επειδή δαγκώνει και η ξαδέρφη της και τη μιμείται σε αυτό. Μπορεί να είναι απλώς έκφραση βαρεμάρας ή κούρασης.
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ
- Να κάνετε το σφάλμα να τη δαγκώσετε για να καταλάβει ότι πονάει. Εκείνο που θα καταλάβει είναι, πως αν είσαι μεγάλος και δυνατός, μπορείς να δαγκώνεις. Επίσης άχρηστη θα είναι και η οποιαδήποτε διάλεξη επί του θέματος.
- Να απελπίζεστε αν συνεχίζει να δαγκώνει για κάποιο διάστημα. Η μνήμη του παιδιού για το τί πρέπει να κάνει και τί όχι, υποχωρεί ευκολότατα μπροστά στην παρόρμηση και τον ενθουσιασμό ή τον θυμό και την επιθυμία. Οι κοινωνικοί και ηθικοί κανόνες, μαθαίνονται σιγά-σιγά και με επανάληψη.
- Να χαρακτηρίσετε το παιδί ως επιθετικό. Μία φυσιολογική εκδήλωση είναι στην ανάπτυξη του παιδιού. Σύντομα θα τη σταματήσει, αρκεί με ηρεμία και αποφασιστικότητα, να περάσετε το μήνυμα, ότι δεν εγκρίνετε αυτή τη συμπεριφορά.
Σκέφτομαι ανά τακτά διαστήματα να γράφω τέτοια μικρά αρθράκια, σχετικά με συμπεριφορές παιδιών και προβληματισμούς γονεών, μιας και τους ακούω σχεδόν καθημερινά. Λίγες απλές συμβουλές παρατηρητή ας το πούμε και ελάχιστης εμπειρίας. Να θυμάστε πως όλα μαθαίνονται!
Καλά κουράγια!
*Φιλόλογος – ειδική εκπαιδευτικός – μουσικός.
