Οι ανθρώπινες σχέσεις μοιάζουν με λαβύρινθο και όλοι λίγο πολύ μπορεί να έχουμε αντιδράσει, υπό συνθήκες, με έναν τρόπο που δεν θα θέλαμε, που δεν μας εκφράζει στην πραγματικότητα ή που δεν «αναγνωρίζουμε» ως αντιπροσωπευτικό του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας. Όλοι κάνουμε λάθη. Ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας καταλαμβάνουν οι ερωτικές σχέσεις. Το πώς σχετιζόμαστε με έναν σύντροφο. Γιατί μας ελκύουν οι «λάθος» άνθρωποι, γιατί δεν βρίσκουμε αυτό που ψάχνουμε, τι λάθος κάνουμε εμείς στο πώς επιλέγουμε κάποιον, γιατί «πάντα» οι σχέσεις έχουν την ίδια κατάληξη…
Η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια, η αυτοεκτίμηση και η επικοινωνία παίζουν σημαντικό ρόλο για το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους. Να γνωρίζουμε πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μας, ποιοι είμαστε, τα όριά μας, τι θέλουμε και τι αξίζουμε. Όπως επίσης και τι δεν θέλουμε και τι δεν ανεχόμαστε
Το θέμα όμως δεν είναι να σχετιζόμαστε με κάποιον για να νιώθουμε λιγότερο μόνοι, αλλά επειδή αυτός που διαλέξαμε να μας συντροφεύει καλύπτει βασικές ανάγκες και προσδοκίες που έχουμε για αυτό το κομμάτι της ζωής μας. Καλύτερα να είσαι μόνος, παρά να είσαι σε μια σχέση που σε κάνει να νιώθεις μόνος.
Η προσπάθεια που θα καταβάλει ο καθένας για τη σχέση του αντανακλά και το ενδιαφέρον του γι’ αυτήν. Οι άνθρωποι συχνά λένε «δεν θέλω να σε χάσω», όμως μπορεί να μην κάνουν τίποτα για να σε κρατήσουν. Οι πράξεις είναι πιο ηχηρές από τα λόγια. Κι έτσι μετράμε τους ανθρώπους. Όχι, με το τι είπαν, αλλά με το τι έκαναν ή δεν έκαναν εν τέλει. Όταν κάποιος σου δηλώνει ότι νοιάζεται για σένα, κοίτα τι κάνει κι όχι τι λέει. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που «σε θέλει» και σε αυτόν που θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να σε κρατήσει.
Όταν είσαι σε μια σχέση, είτε έχει προλάβει να χτιστεί η «αγάπη» μεταξύ σας είτε όχι, αυτή από μόνη της δεν είναι αρκετή για να κρατήσει τη σχέση. Αν είσαι με κάποιον και υπάρχουν περισσότερα δάκρυα απ’ ότι χαμόγελα, φύγε. Αν υπάρχουν περισσότεροι τσακωμοί και εντάσεις απ’ ότι όμορφες στιγμές, φύγε. Αν είναι περισσότερες οι στιγμές που πονάς, που απογοητεύεσαι, που αμφιβάλλεις για τη σχέση σας από τις στιγμές που χαίρεσαι και νιώθεις ασφαλής για τη σχέση που έχετε φτιάξει, φύγε.
Ο καθένας μπορεί να επιλέξει να μείνει σε μια σχέση για διάφορους λόγους. Για να είναι εντάξει με τον εαυτό του, με το ότι προσπάθησε και δεν εγκατέλειψε με την πρώτη δυσκολία, για τις αναμνήσεις και όσα έζησε με το σύντροφό του ως τώρα, γιατί φοβάται να είναι μόνος, φοβάται την αλλαγή, γιατί είχε επενδύσει σε αυτή τη σχέση συναισθηματικά, γιατί αγαπάει πολύ τον σύντροφό του κι όσο κι αν πληγώνεται δυσκολεύεται να δει το μετά, το «χωρίς» τον άλλο….κ.λ.π.
Κι όσο παλεύουμε για να μείνουμε σε μια σχέση που πληγωνόμαστε με την ελπίδα της αλλαγής, τόσο περισσότερο πληγώνουμε κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Ξανά και ξανά, μέχρι να αποδεχτούμε την πραγματικότητα και να συνειδητοποιήσουμε πως δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να παλέψουμε για να φύγουμε από αυτό που βιώνουμε. Κάποιες φορές το να εμμένουμε σε κάτι μας κάνει μεγαλύτερο κακό από το να το «ελευθερώνουμε», να το αφήνουμε να φύγει.
Από φόβο μην χάσουμε κάποιον άλλο, κινδυνεύουμε να χάσουμε τον εαυτό μας. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Μερικές φορές πρέπει να κάνουμε επιλογές που θα πληγώσουν την καρδιά μας αλλά θα θεραπεύσουν τη ψυχή μας. Αν όμως «χάνοντας» κάποιον, βρίσκουμε τη γαλήνη και την ψυχική μας ηρεμία, χάσαμε όντως;
*Φιλόλογος – ειδική εκπαιδευτικός – μουσικός.
