Το εὔδαιμον τό ἐλεύθερον, τό δε ἐλεύθερον τό εὔψυχον… είχε ρητορεύσει στον επιτάφιο λόγο του ο Περικλής για τους πεσόντες Αθηναίους στις αρχές του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Ευδαιμονία!
Tο ζητούμενο κάθε ηθικού φιλοσόφου για την οποία γραφτήκανε λογής – λογής συγγράμματα διά τον τρόπο απόκτησης της, υπό το πρίσμα της υποκειμενικής φαινομενικότητας του εκάστοτε γράφοντα. Άπαντες όμως συγκλίνανε ότι βασική προϋπόθεση για την απόκτηση της ευδαιμονίας είναι να είσαι ελεύθερος άνθρωπος με ευψυχία.
Ελεύθερος όμως δεν σημαίνει μόνο να μην έχεις αφέντη, να μην είσαι κατεκτημένος, να μην είσαι δούλος αλλά να έχεις και ελεύθερη βούληση. Βούληση ορθή ώστε να διακρίνουμε τις παραστάσεις που εμφανίζονται στον βραχύ θνητό βίο, ενδίδοντας σε αυτές που εξαρτούνται από εμάς και αποστρέφοντας αυτές που δεν εξαρτούνται από εμάς, “τά ἐφ ἡμῖν καὶ τά οὐκ ἐφ ἡμῖν” όπως κήρυττε ο Στωικός Επίκτητος.
Να εργαζόμαστε λυσιτελώς στα ἐφ ἡμῖν, στην εγκράτεια, στην φρόνηση, στην ανδρεία, στην δικαιοσύνη στις θεωρητικές αρετές του ηγεμονικού, του νου, με κυριότερη την φρόνηση. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, ότι αν αποκτήσουμε πρώτα την φρόνηση θα ακολουθήσουν και οι άλλες. Να δίνουμε αξία σε αυτά που αν τα αποκτήσουμε θα μας συντροφεύουν ες αεί και όχι στα εφήμερα, δανεικά, όπως η εξουσία, τα αξιώματα, ο πλούτος.
Η φύση μας προίκισε με το αυτόβουλο, την επιλογή ή να ελευθερώσουμε το πνεύμα και την ψυχή μας από τα δεσμά της σάρκας μας ή να εξανδραποδισθούμε στην φιλαυτία, στις ηδονές, στην έπαρση, στην αλαζονεία.
Μέτρον ἄριστον, μηδέν ἄγαν, μεσότις ἐστί ἀρετή, διδαχές που λησμονήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και αντικαταστάθηκαν με την μαλθακότητα, την ραθυμία, την τρυφηλότητα του ηδυπαθούς βίου!
Πώς θεωρούμαστε λοιπόν ελεύθεροι άμα η ψυχή μας είναι σκλαβωμένη θολώνοντας έτσι το πνεύμα καθιστώντας το ανίκανο να ξεχωρίσει τις σκιές από το αληθινό φώς ώστε να δραπετεύσει από το σπήλαιο του Πλάτωνα ατενίζοντας με αγαλλίαση την Αλήθεια!
Εν κατακλείδι η ευψυχία είναι ένας ακάνθινος κέλευθος που πρέπει να ματώσεις για να την αποκτήσεις με πολλές θυσίες, υπομονή και σωφροσύνη!
Ευδαιμονία, ελευθερία, ευψυχία είναι τα μέγιστα αγαθά του νοήμονος όντος, τα οποία ή κατακτούνται ταυτόχρονα ή καθόλου!
Σκεπτόμενος
Καϊμασίδης Συμεών
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
