Γράφει ο Θέμος Γκουλιώνης*
Λατινική η λέξη κομπόστα, και σημαίνει φρούτα βρασμένα σε νερό με λίγη ζαχαρίτσα.
Εμείς διαβάζουμε τίς ανακοινώσεις τών επιστημόνων και αποπροσανατολιζόμαστε. Διάλεξαν οι σημερινοί επιστήμονες τη λέξη κομποστοποίηση, για να περιγράψουν τήν επεξεργασία τού περιεχομένου τών βόθρων. Δέν θέλω να σας πώ πώς το έλεγε αυτό το περιεχόμενο η θειά μου η Μαρία. Ναι, αυτό που σκεφθήκατε, έτσι το έλεγε.
Πώς μπόρεσαν τώρα να συνδέσουν τά φωτεινά αυτά μυαλά τήν κομπόστα με αυτό που μόλις σκεφθήκατε;
Παλιά, η λέξη «ποίηση», έφερνε στο νού τόν Παλαμά, τόν Βάρναλη, τόν Διονύσιο Σολωμό, τόν Σεφέρη, τόν Ρίτσο, τον Ελύτη, τόν Άγγελο Σικελιανό και τόσους άλλους. Μόνη της αυτή τη λέξη, δύσκολα πλέον τήν ακούς, αλλά πολύ συχνά ακούγεται ως δεύτερο συνθετικό πολλών σύγχρονων λέξεων, που όλες τους όμως μιλούν για καταστροφή:
«Παγκοσμιοποίηση», «Ερημοποίηση», «Σαλαμοποίηση», «Αμερικανοποίηση», «Πτωχοποίηση», «Γκετοποίηση», «Κακοποίηση», «Γελοιοποίηση», και ήλθε και η κομποστοποίηση για να μας τά γλυκάνει όλα αυτά. Για να τά κάνει ευκολοκατάπιωτα.
Καλή μας όρεξη φίλοι μου.
*Οφθαλμίατρος
