Από την στιγμή που απαγορεύτηκαν οι στίχοι στα τραγούδια και με την «έξυπνη» εφαρμογή που εξαπλώθηκε σαν ιός διαγράφηκαν όλα, κυκλοφόρησαν οι περιορισμένες μελωδίες που ήταν επιτρεπτό να ακούς. Οι κατέχοντες κασέτες και βινύλιο με ακούσματα του παρελθόντος στιγματίστηκαν ως εχθροί της κοινωνίας και φυσικά υπέστησαν διώξεις και φυλακίσεις. «Προσβολή της Πραγματικότητας» ονομάστηκε ο Νόμος. Επιτέλους η κοινωνία βάδιζε στα βήματα της ευγένειας και του καθωπρεπισμού.
Αν διαβάζεις αυτή την συνέντευξη να ξέρεις ότι παρανομείς για τον απλό λόγο ότι σήμερα «ανακρίνουμε» τον Αλέξανδρο Χαριτάκη από τους Fundracar.
Μηνάς.Π: Septic Flesh, Rotting Christ και Fundracar. Από την Μέταλ σκηνή στην Ρέγκε…;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Μετά την επιστροφή μου από τις σπουδές στην Αγγλία στην μουσική, ξεκίνησα να παίζω κιθάρα στους Septic Flesh στην εποχή του Sumerian Daemons και μετά έγινα μέλος στους Rotting Christ στην εποχη του Sanctus Diabolous. Η εμπειρία ήταν φανταστική, συναυλίες στο εξωτερικό και έμαθα πολλά, αλλά δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Ήταν άλλες εποχές, ήταν πιο δύσκολα και για μένα, ήταν περιορισμένα δημιουργικά. Πιστεύω πως η σημερινή μορφή των Rotting Christ όπως και των Septic Flesh είναι η καλύτερη. Ήθελα να παίξω ρέγκε (reggae) με την κιθάρα, το μέταλ (metal) και η νοοτροπία του με είχε κουράσει.
Το αστείο είναι ότι εγώ ξεκίνησα με τους “Fundracar” όταν ήθελαν να βάλουν το metal στοιχείο στη μπάντα. Εγώ αναζητούσα το αντίθετο. Να παίξω reggae. Στο συγκρότημα εκείνη την εποχή ήμουν εγώ, ο Νίκος, ο Μάριος. o Anardo, o Σπύρος, o Louis και o Dio. Ουσιαστικά ξαναφτιάχτηκε η μπάντα από την αρχή. Ξεκινήσαμε πολύ δυναμικά ως support σε πολύ μεγάλα events.( DUB INC. ALPHA BLONDIE, CAPLETON, GENTLEMAN, ASIAN DUB FOUNDATION, GROUNDATION, ALBOROSIE)
Μηνάς.Π: Ο πρώτος δίσκος με τους Fundracar;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Περάσαμε από «χίλια κύματα», αλλά δεν τα αφήσαμε ποτέ. Κυκλοφόρησε και ο πρώτος δίσκος το «ΠΛΑΚΩΣΟΥ» που είχε ξεκινήσει να γράφεται πριν μπω εγώ στην μπάντα. Ο Μάριος είναι ένα αστείρευτο ακατέργαστο μουσικό ταλέντο και το «ένιωσα» στην συνεργασία μας στο κομμάτι « Άνθρωπε» που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ και επιμελήθηκα πλήρως την ενορχήστρωση και το performance.
Μηνάς.Π: Και ξαφνικά βρέθηκες στο μπάσο…
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Η μπάντα εξελίσσεται, είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Είχαμε κάποιες απώλειες και ουσιαστικά μείναμε πάλι εγώ, ο Μάριος, ο Σπύρος και ο Νίκος. Είχαμε κλείσει κάποια λάηβ και δεν θέλαμε να τα ακυρώσουμε, έτσι στις πρόβες ήρθε ένας παιδικός φίλος του Μάριου στα ντραμς ο Πέτρος Μάντης, ο Κουμπούρος στα κρουστά, εγώ κιθάρα, ο Νίκος στα πλήκτρα και ο Μάριος μπάσο και φωνή. Στην πρόβα που κάναμε ήταν απογοήτευση. Κάνοντας πειράματα πήρα το μπάσο – είχα μια μικρή εμπειρία με τους Master Reset αλλά όχι σε ρέγκε – και ξαφνικά αρχίσαμε να βγάζουμε μουσική, μας άρεσε το αποτέλεσμα. Έτσι προσγειώθηκα στην θέση του μπασίστα. Για μένα ήταν τρελή αλλαγή αλλά η αλήθεια είναι ότι στην κιθάρα δεν βρήκα ακριβώς ποτέ τον χώρο μου. Έτσι ξεκίνησε η δεύτερη φάση των Fundracar και η δικιά μου. Έβγαλε ένα πιο ροκ πιο ψυχεδελικό αποτέλεσμα.
Μηνάς.Π: Το αποτέλεσμα ήταν ο δεύτερος δίσκος σας και οι συνεργασίες με γνωστά ονόματα της underground σκηνής…
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Χωρίς καμία βοήθεια και πολύ κόπο κυκλοφορήσαμε το δεύτερο δίσκο μας και το πρώτο μας βιντεοκλίπ που μας βοήθησε να μας γνωρίσει ένα πιο ευρύ κοινό. Συνεργαστήκαμε και με τον «Εισβολέα» και ηχογραφήσαμε μερικά σίνγκλ που ήταν μέσα στον δίσκο. Η μπάντα πλέον αποτελείτε από διαφορετικά άτομα, σαν χαρακτήρες αλλά και μουσικά. Αυτό που έχουμε κοινό, είναι η δίψα μας για μουσική και για την ενέργεια που αποκομίζουμε από τα live. Κάθε ένα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για μας και δεν το βλέπουμε ως κάτι δεδομένο. Πρόσφατα κλείσαμε τα δέκα χρόνια μας, με ένα σχεδόν sold oute live στο Gagarin. Είχαμε guest καλλιτέχνες που αγαπάμε και που εξελιχτήκαμε ταυτόχρονα στην σκηνή του underground, όπως ο Εισβολέας, Sista Jamaroots, ο Νικήτας Κλιντ, οι Χατζιφραγκέτα, o Sadacore, οι Zoro και Buzz, ο Μήτσος από τους Skaribas που τέλεσε και ντράμερ μας για κάποιο καιρό και ο
Chris apo tous Bad Bid.
Μηνάς.Π: Τα λάηβ που έχεις ευχαριστηθεί πιο πολύ;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Στο Rockwave που ανοίξαμε τον Manu Chao ήταν τρομερή εμπειρία και είμαι πολύ ευχαριστημένος από την εμφάνιση μας. Σίγουρα το πιο παθιασμένο κοινό ήταν στο Los Almyros, μια θάλασσα κόσμου, να γνωρίζει τα τραγούδια να τα τραγουδάει και να τα ζητάει. Φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω στην Θεσσαλονίκη στο Street mode festival σε ένα χώρο πιο μεγάλο από το Gagarin (Principal), ξεκινήσαμε να παίζουμε στις 1 το βράδυ και τελειώσαμε στις τρεις και μισή και ο κόσμος μας ζητούσε να συνεχίσουμε. Τρομερή τιμή για εμάς.
Μηνάς.Π: Το κοινό σας είναι να φανταστώ νεανικό;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Ξεκινάνε από τα 15-16 και φτάνει μέχρι και 35 χρονών. Οι στίχοι των τραγουδιών μας είναι κοινωνικοί και ίσως είναι και λίγο ακραίοι. Είμαστε ενάντια στα ταμπού και τις προκαταλήψεις. Καθαρά αντιρατσιστικό περιεχόμενο.
Μηνάς.Π: ο Αλέξανδρος έχει βιώσει τον ρατσισμό;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Έχω βιώσει την υπεροψία και τον ρατσισμό των άγγλων όταν σπούδαζα αλλά και στην Ελλάδα έχω νιώσει την κοινωνική ανισότητα πολύ έντονα όταν έχω συνεργαστεί με αρκετά εύπορους πελάτες πάνω στην εργασία μου (Videographer).
Μηνάς.Π: Αν ξυπνάγαμε σε μια ουτοπική κοινωνία τι στίχους θα είχαν πλέον τα τραγούδι σας;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Χμ… Δεν ξέρω ίσως εξυμνούσαμε την ομορφιά και την αρμονία της κοινωνίας. Η ιδανική κοινωνία δεν είναι πιστεύω μέρος της ανθρώπινης φύσης…
Μηνάς.Π: Η κοινωνία μας είναι;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Υποκριτική. Σε όλες τις όψεις τις. Πάρε παράδειγμα το θέμα των ναρκωτικών. Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες μας ταΐζουν κάθε είδος χαπάκια για κάθε απίθανη αρρώστια και μη. Χαπάκι να ξυπνάς, να κοιμάσαι, να δουλεύεις. Νόμιμα. Τσιγάρα καφές, αντικαταθλιπτικά, υπνωτικά κ.α. Εμείς είμαστε υπέρ της αποποινικοποίηση της Κάνναβης και είναι υποκριτικό να σέρνουν στα δικαστήρια ανθρώπους που πίνουν σαν κοινούς εγκληματίες. Δεν θέλουν ο κόσμος να φαντάζεται να σκέφτεται πιο ελεύθερα. Τους συμφέρει η καταστολή. Η απομυθοποίηση των ναρκωτικών και μη πρέπει να ξεκινάει από το σχολείο. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, οι έφηβοι πρέπει να γνωρίζουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Όπως και με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Πριν χρόνια ήταν ταμπού.
Μηνάς.Π: Πότε είναι το επόμενο live;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Θα πραγματοποιηθεί στο kremlino το Σάββατο 26 Ιανουαρίου και θα είναι μαζί οι Panx Romana και το Kako Synapantima. Τις επόμενες μέρες θα ανακοινώσουμε και ένα tour που θα πραγματοποιήσουμε.
Μηνάς.Π: Να υποθέσω άκουγες Panx Romana. Πως νιώθεις που θα βρεθείς στην ίδια σκηνή μαζί τους;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Φυσικά. Είναι μοναδικό το συναίσθημα να μοιράζεσαι το live με τα συγκρότημα που άκουγες από μικρός. Συχνά πυκνά παίζουμε το κομμάτι τους «Διακοπές στο χακί» και θυμάμαι που είχε έρθει ο τραγουδιστής τους και μας είπε πόσο χαρούμενος ήταν. Πραγματικά όμορφη στιγμή! Ακόμα και τώρα όταν παίζουν τα κομμάτια που λάτρευα γίνομαι ένα με το κοινό και «χτυπιέμαι»… Φυσικά μας χαροποιεί ιδιαίτερα και είναι τιμή μας που θα βρεθούμε στην ίδια σκηνή μαζί τους. Ανυπομονώ!
Μηνάς.Π: Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα μουσικό σχήμα που θα ήθελες να είσαι μέλος της;
Αλέξανδρος Χαριτάκης: Η Tori Amos είναι ένας καλλιτέχνης που μου αρέσει τα τελευταία είκοσι χρόνια και λατρεύω τις ενορχηστρώσεις τις κιθάρας που έχουν κάνει. Σίγουρα αν μπορούσα με ένα μαγικό τρόπο να διαλέξω θα ήταν αυτή. Ξέρω λίγο περίεργη η επιλογή μου…
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News