Ήταν η πρώτη μέρα του Ιουλίου 2017, όταν αποτολμήσαμε να παραθέσουμε το ακόλουθο (φαινομενικά) ουτοπικό αφήγημα πολιτικής και «δημοσιογραφικής παρασπονδίας», όπως έσπευσαν αρκετοί να το χαρακτηρίσουν αρχικώς:
«Την αποθέωση γνώρισε χθες κατά γενική ομολογία, ο πρώην αγρίως στιγματισμένος Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατά την παρουσία του αλλά και σε όλη την διάρκεια της ομιλίας του, στο (εν εξελίξει) Πανελλήνιο Συνέδριο που πραγματοποιεί η Δημοκρατική Συμπαράταξη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας… Ωστόσο, αίσθηση προκάλεσε η εμφάνιση του Γιάννη Ραγκούση στην έναρξη του Συνεδρίου και συνάμα την βιαία διαγραφή του, από την σκληρή και αδυσώπητη κ. Διαμαντοπούλου και των ημετέρων της, που εκφράζουν την νεοσύστατη «Ώρα των αποφάσεων»…
Δυστυχώς αμφότεροι (Διαμαντοπούλου και Φλωρίδης), χωρίς τα «μαύρα» τους γυαλιά, προφανώς δεν μπορούν πλέον να αντικρύσουν κατάματα (έστω μέσω συναισθηματικής μνήμης) τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ χάριν στον οποίο και την πράσινη φωτοσύνθεσή του, στελέχη όπως οι προαναφερόμενοι «άνθισαν» πολιτικά και επαγγελματικά… Και να ήταν μόνο αυτοί…
Ουδείς ανέμενε την επιστροφή Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ αν και εμείς στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου» με σχετικό άρθρο την προφητεύσαμε… λίγο αφότου είχε αποχωρήσει…
Με βάση τα σημερινά δημοσκοπικά και πολιτικό-κοινωνικά δεδομένα και για να διασκεδάσουμε το παρόν κείμενο, επιτρέψτε μας την ακόλουθη σύγκριση: ΠΑΣΟΚ=ROLLS ROYCE… και Δημοκρατική Συμπαράταξη= ένα «χιλιοεξακοσάρι» της σειράς…
Απομένει να προτρέξουμε, βασιζόμενοι σε ένα «πολύ προχώ» πολιτικό σενάριο, το οποίο ενδεχομένως να παραμείνει στα όρια της επιστημονικής φαντασίας, για να δούμε εάν κάποια στιγμή ο Αλέξης, ο Γιώργος και ο Κώστας (ως συνδαιτυμόνες) επισκεφτούν την πόλη του… Καποδίστρια..»
Τα ανωτέρω γράφτηκαν πριν από ενάμιση σχεδόν χρόνο, εν εξελίξει μιας κλιμακούμενης πολιτικής αβεβαιότητας, σοβαρής κοινωνικής αστάθειας- εν μέσω μιας οξείας κρίσης γενικής παλινωδίας…
Έκτοτε, ο πανταχόθεν βαλλόμενος ΣΥΡΙΖΑ υποστηριζόμενος από τους ΑΝΕΛ δεν έπεσε ποτέ, παρά τις φιρμάτες Κασσάνδρες των ΜΜΕ, σε μια αντιφατικού χαρακτήρα διακυβέρνηση η οποία εξυπηρετούσε τους ίδιους τους πολιτικούς σκοπούς της υπάρχουσας αντίφασης… Ο Παπανδρέου επέστρεψε στον φυσικό του ιδεολογικό χώρο ως θεσμικός και πανηγυρικά -τηρουμένων των αναλογιών, ο Αλέξης Τσίπρας ενισχύει ραγδαία το διεθνές πολιτικό του προφίλ, ο Κώστας Καραμανλής αποδεικνύεται μέρα- με τη μέρα για την εμφανώς δύσκαμπτη Νέα Δημοκρατία ως το σπάνιο και μοναδικό «παλιό κρασί» που χρόνο με το χρόνο αναδεικνύει ολοένα και περισσότερο την άξια του σε ένα κελάρι γεμάτο με «ληγμένα πολιτικά αναψυκτικά»…
Εν τω μεταξύ οι πολυσύνθετες συμφωνίες επί παντός επιστητού, έχουν ήδη υπογραφεί στα παρασκηνιακά τραπέζια, και όλοι οι πραγματικά μεγάλοι παίκτες τα έχουν βρει με τις ευλογίες της Δύσης. Παρά τις άκομψες και επιπόλαιες προσπάθειες αποπροσανατολισμού της Κοινής Γνώμης ποικιλοτρόπως και τις ανεξέλεγκτες ψευδείς ή στρεβλές πολιτικού περιεχομένου ειδήσεις που διακινούνται κατά κόρον στα ΜΜΕ, πολύ σύντομα η αυλαία του «εθνικού μας θεάτρου» θα ανοίξει…
Και οι αληθινοί πρωταγωνιστές θα αναλάβουν τους νευραλγικούς ρόλους τους. Όσο για τους εκατομμύρια θεατές; Προφανώς θα ασχολούνται με ένα ενδεχόμενο «θερμό» επεισόδιο στα ανοιχτά του Αιγαίου, ή με το επόμενο επικοινωνιακό μόρφωμα τύπου «Σαρβάιβορ…»