ΤΣΟΥΠ! Να ‘μαι και πάλι! Γύρισε η μαμά μου από το Πάσχα και δεν την αναγνώρισα καλά – καλά. Είμαι τόσο χαρούμενη όμως που είναι σπίτι όλο τρέχω πάνω κάτω και κυλιέμαι ανάσκελα.
Όλες τις μέρες που ήμασταν μόνοι με τον συγκάτοικο παίζαμε κοιμόμασταν ακούγαμε μουσική χαζεύαμε έξω τα πουλιά και τον λιγοστό κόσμο που είχε απομείνει τις μέρες του Πάσχα.
Τώρα όμως είναι αλλιώς, γύρισε και αντί για μούτρα και παρατεταμένα μιάου που κάνουμε συνήθως, κάνουμε μόνο χαρές. Γούρλωσε τα μάτια της και είπε στις φίλες της που ήρθαν επίσκεψη πως παχύναμε πολύ τουλάχιστον λέει, από ένα κιλό ο καθένας μας
Ξέρετε τι είναι ένα κιλό για μια γάτα; Πολύ! Και όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι πολύ σημαντικό για την υγεία μας, ειδικά εμείς οι στειρωμένες γάτες να κρατιόμαστε σε φόρμα και να είμαστε κομψές.
Πρέπει να καταστρώσω σχέδιο για το καλοκαίρι, γιατί μετά τα περσινά συμβάντα με τον βλάκα που έχουμε μπλέξει, μας βλέπω να καθόμαστε στη πόλη. Και δεν θέλω καθόλου.
Μου σηκώνεται η γούνα μόνο και μόνο που το σκέφτομαι. Αυτή τη ρημάδα τη τσάντα της που τη γεμίζει κάθε φορά που είναι να φύγει, θα μπω μέσα καμιά ώρα και δε θα το καταλάβει, αμάν πια. Έξαλλη είμαι, έξαλλη, θα φύγει πάλι!
Και ο άλλος…. πέρα – βρέχει, καρφάκι δεν του καίγεται μόνο μιάου και μιάου με τη βραχνή φωνή του όλο νάζι, της δίνει φιλάκια στο μέτωπο – Μπλιαχ – τι κατάσταση είναι αυτή και την κυνηγάει για Catisfactions!
Από το πολύ το junk food έχουμε γίνει έτσι εδώ μέσα. Γυμναστική και δίαιτα φίλοι μου, όλοι δίαιτα! Μόνο Sushi.