Όπως όλοι και όλες γνωρίζετε, οι… ελέφαντες γυρνάνε και ψοφάνε στον τόπο που γεννήθηκαν. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους – άνδρες και γυναίκες – και κυρίως για μένα, που ποτέ δεν ξέκοψα από τις ρίζες μου, συνειδητά και από επιλογή, και, με μεγάλο κόστος.
Αφορμή και ερέθισμα για τις παραπάνω σκέψεις μου προέκυψε, με την πασχαλινή κάθοδό μου στην περιοχή μας, και ενόψει των επερχόμενων τετραπλών εκλογικών αναμετρήσεων (δημοτικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές, και σε λίγο βουλευτικές).
Τι να πω, και τι να γράψω;
Ψήφισε το αίμα σου, δηλαδή τους συγγενείς σου, ψήφισε συγχωριανούς σου, γιατί διαφορετικά, είσαι προδότης του χωριού σου, ή της επαρχίας σου (Κυνουρίας) η του νομού σου, εάν είσαι από Αρκαδία.
Ψήφισε Ελληνικά, στις ευρωεκλογές, γιατί οι Ευρωπαίοι και ο μισός πλανήτης, με τα μνημόνια τους, τα διεθνή νομισματικά ταμεία και τα αλήτικα παιγνίδια τους και τα είπα – ξείπα τους, μας ρούφηξαν το αίμα, μας χρεοκόπησαν και… έστειλαν ένα εκατομμύριο νέους – ες στην… ξενιτιά. Και για τις αργοπορημένες (;) Βουλευτικές υπήρχαν ιδέες, προτροπές οδηγίες, αφορισμοί και ζοριλίκια, μπραβιλίκια. Όπως θα καταλάβατε το κεφάλι μου είχε και έχει γίνει ζελές, σφουγγάρι, ζαλισμένο, σαν του κοτόπουλου, που το σφάζουν.
Τι να πράξουμε στα «σκούρα»,όμως, στα πολλά και στα σύνθετα; Επιστρατεύουμε την εμπειρία μας (είμαι άλλωστε πάνω από… 50 χρονών), βάζουμε προτεραιότητες βήμα – βήμα δηλαδή, και πετάμε έξω τα πιο δύσκολα και πολύπλοκα.
Τι κάνει ένας έμπειρος και έξυπνος φοιτητής; Περνάει ένα, δύο, εύκολα μαθήματα, ανεβάζει το ηθικό του, την αυτοπεποίθησή του και την ψυχολογία του, και μετά ορμάει στα δύσκολα.
Εμείς εδώ, θα αφήσουμε απ΄ έξω τις βουλευτικές, και θα τα πούμε όταν προκηρυχθούν, σκληρά, αποφασιστικά και επιγραμματικά.
Ξεκινάμε με τις Δημοτικές:
Έχω προσωπικούς φίλους, ες – κολλητούς- ές, συγγενείς, συγχωριανούς – ες, άλλους ιδεολογικά και πολιτικά κοντινούς σε μένα η ακόμη και φουλ ταυτισμένους με εμένα, και αυτό υπάρχει και στα …τέσσερα ψηφοδέλτια του δήμου.
Άρα είμαι …συναισθηματικά αιχμάλωτος από αυτούς, και όπως θα γνωρίζετε το συναίσθημα είναι πολύ… δυνατότερο από τη …λογική και το μυαλό.
Αυτό λέει τουλάχιστον η επιστήμη.
Εγώ όμως θα ψηφίσω, με το χέρι στην καρδιά, χωρίς φόβο και πάθος, συνειδητά, με αποφασιστικότητα και με καθαρή τη συνείδησή μου αυτούς και αυτές που:
1ον Μπήκαν στον αγώνα για να προσφέρουν στην περιοχή, και δεν περιμένουν δώρα, ανταλλάγματα, διευκολύνσεις, ρουσφέτια κλπ.
Έχουν ανάγκες και ζόρια, ας τα λύσουν, έξω από το δήμο. Να μην πουλάνε τη ψυχή τους, τη συνείδησή τους, και τους …ψηφοφόρους τους, για ατομικά οφέλη και βολέματα. Αυτό γιατί κάτι άκουσα, πως μοιράζονται θέσεις… εργασίας και αξιώματα από συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο.
Τα «κενά» θέσεων δουλειάς και τα αξιώματα τα αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο και κανένας άλλος, τα λεφτά ανήκουν στους δημότες και στο λαό, όχι σε παρατάξεις.
Άρα οι υποσχέσεις είναι μάπα το καρπούζι.
2ον Μιλάνε στα δημοτικά συμβούλια, και δεν βγάζουν τον σκασμό τους, όταν βλέπουν, ακούν, διαβάζουν, υποψιάζονται τυχόν παρανομίες, αδικίες και ύποπτες συμφωνίες, που ζημιώνουν το δήμο.
Και αυτό για να μην συγκρουστούν με τον αρχηγό ή άτομα της παράταξης τους, ή χάσουν δουλειές και αξιώματα.
3ον ψηφίζω αυτούς που γνωρίζουν καλά την επιστήμη, το επάγγελμά τους η τη δουλειά τους. Υπάρχουν τέτοιοι, λες; Ναι και στα τέσσερα ψηφοδέλτια. Και ποιο έχει τους περισσότερους και καλύτερους;
Εσείς, και μόνον εσείς, τους ξέρετε, από μέσα και από κοντά. Πάντως υπάρχει, εάν διαβάσετε και τα 4 ψηφοδέλτια.(εκτός εάν ψηφίζετε με σημειωμένα η «αποφασίζετε» την ημέρα των εκλογών) Εσείς στο κάτω – κάτω της γραφής, ζείτε μαζί 365 ημέρες το χρόνο, συνεργαζόσαστε μεταξύ σας, τρώτε μαζί, πίνετε μαζί, διασκεδάζετε μαζί, κολυμπάτε δίπλα, συζητάτε, τσακωνόσαστε στα καφενεία, αλληλοεξαρτιόσαστε μεταξύ σας, τους τσεκάρετε πόσα καράτια ζυγίζουν, σε ικανότητες και ήθος. Άρα με αυτά τα κριτήρια, να τους εκλέξετε. Τίποτα άλλο.
Για την Περιφέρεια τώρα: Ο Τατούλης έκλεισε δύο θητείες. Χρόνο είχε, έκανε έργο για την Αρκαδία; (για τους άλλους 4 νομούς ας τον κρίνουν εκείνοι) Εάν ναι, να ψηφιστεί. Εάν όχι, να «μαυριστεί».
Και οι άλλοι; Είναι βέβαια, πρωτάρηδες και άγνωστοι, με το ανάλογο φυσικό και λογικό ρίσκο, ως τέτοιοι, πέρα από τις αναπόφευκτες, κομματικές δεσμεύσεις και εξαρτήσεις. Και εδώ εν τέλει εσείς θα κρίνετε και θα συγκρίνετε.
Τέλος για τις Ευρωεκλογές : Ψηφίζω δαγκωτό πατριώτες υπερήφανους, αξιοπρεπείς, μαχόμενους αγωνιστές, που βάζουν πάνω τα εθνικά συμφέροντα και από κάτω, τα κομματικά και πολύ περισσότερο τα ξένα συμφέροντα, είτε χωρών είτε «αδελφών» είτε «ξάδελφων» είτε «ανεψιών» ξένων κομμάτων. (όπως κάνουν και εκείνα για τις χώρες τους)
Α σας έχω μια μεγάλη τελευταία έκπληξη: Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας, ψηφίζουν με τα χέρια και τα πόδια, τη θρυλική υποψήφια του ΑΚΚΕΛ (ΑΓΡΟΤΙΚΟ – ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ). Χριστιάνα Γαρδικιώτη του Τζίμη. Όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν δικούς τους αγρότες και κτηνοτρόφους ευρωβουλευτές, εκτός των «υδρόκωλων» και άσχετων Ελλήνων.
Θα είναι μεγίστη τιμή μας, να βγει η Χριστιάνα.
Θα τους… κουτουπώσει με τις σπάνιες γνώσεις της και τα προσόντα της. Ξέρω τι γράφω…
