Πλήττω – πλήττω – πλήττω…
Πόσο πια να κοιμηθώ και εγώ η δόλια η γάτα! Προσπαθώ μέσα σε όλα, να δείξω στη μαμά πως εγώ είμαι έτοιμη για εκδρομή ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κάθομαι πάνω στην τσάντα της όποτε βρω ευκαιρία, αλλά μάλλον δε το καταλαβαίνει. Είναι τώρα δύο εβδομάδες που σκέφτομαι συνέχεια κάποιον άλλο γάτο που μου έχει τραβήξει την προσοχή.
Τον λένε Comet γεννήθηκε και διαμένει στο Πόρτο Χέλι στο κτήμα, ενώ είμαστε περίπου συνομήλικοι. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει ένα μάτι, είναι δηλαδή γάτος πειρατής. Εγώ τον έχω ερωτευτεί από αυτά που ακούω γιατί είναι λίγο αλήτης, έχει περάσει πολλά αλλά είναι πολύ τρυφερός και έχει ξεχωρίσει με την προσωπικότητά και την παρουσία του ανάμεσα σε άλλες δεκαέξι γάτες που μένουν εκεί. Έχει και ωραία μάτια τιρκουάζ.
Εεεεε… μάτι εννοώ…
Τον ακούω τις τελευταίες μέρες πολύ, γιατί είχε ένα ατύχημα και η μαμά μου τον έχει πάρει λίγο υπό την προστασία της. Κάποιος τον χτύπησε η από μόνος του κάπου έμπλεξε (αλήτης σας λέω δε φοβάται τίποτα για αυτό με έχει κερδίσει) και στράβωσε άκουσα το σαγόνι του και δεν μπορούσε να φάει, ήταν πέντε μέρες στον γιατρό.
Όμως, όσο περνάει ο καιρός καλυτερεύει, παίρνει και φάρμακα και αντιβίωση είναι ήδη καλύτερα. Ελπίζω να τον γνωρίσω σύντομα και νομίζω πως θα του αρέσω και εγώ, γιατί δεν μοιάζω με καμία από όλες τις γάτες του κτήματος και επειδή είναι αλήτης θα τον ελκύουν πιστεύω οι λίγο σνομπ – όμορφες γάτες.
Θα ήθελα έστω να κάνουμε παρέα όταν πηγαίνω στο Πόρτο Χέλι, γιατί έχω ακούσει πως είναι μοναχικός και εκλεκτικός στις παρέες του.
Η μαμά περνάει πολύ χρόνο μαζί του και λίγο ζηλεύω που μας αφήνει εδώ μόνους με τον Μενέλαο, που το μόνο που κάνει για να μου σπάσει τα νεύρα είναι να μαδάει τις ορχιδέες της μαμάς στο σαλόνι. Έλεος πια, ούτε μία δεν άφησε. Ωριμότης μηδέν. Μιάου.
*Η συνέχεια στην επόμενη έκδοση.
