Οι μνήμες παραμένουν ζωντανές, και έτσι θα πρέπει να είναι. Είτε καταγόμαστε από τις χαμένες πατρίδες είτε όχι, είμαστε όλοι Έλληνες, και όλοι πονάμε για την τραγωδία που συνέβη στη Μ. Ασία πριν από ένα σχεδόν αιώνα.
Το τέλος Αυγούστου του 1922 χαράχτηκε βαθειά στις μνήμες των Ελλήνων. Εκείνο το πρωί της 27ης Αυγούστου, οι Έλληνες της Σμύρνης, βρέθηκαν μέσα σε μια κατάσταση γεμάτη φρίκη, σύγχυση και τρόμο. Το μέτωπο είχε καταρρεύσει και η Ελληνική άμυνα είχε υποχωρήσει. Ξεκινούσε ο ανελέητος διωγμός των Ελλήνων. Για τους Τούρκους ήταν ο αγώνας για ανεξαρτησία, μια ανεξαρτησία που δομήθηκε πάνω σε στάχτες και πτώματα. Και ακόμα η τουρκική πολιτική τον ίδιο δρόμο ακολουθεί.
Εκείνη την εποχή, ο Πλούτων βρισκόταν στον Καρκίνο από το 1914 έως το 1939, εποχή του Α΄παγκοσμίου πολέμου και του μεσοπολέμου. Ήταν μια εποχή που ξεκληρίστηκαν οικογένειες, διαλύθηκαν πατρίδες, υπήρχε μεγάλη πείνα και φτώχεια, και οδήγησε τελικά στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο.
Με τον Ουρανό στους Ιχθείς (1919-1928) γιγαντώνεται ο Ισλαμικός φανατισμός και παραλογισμός και κυριαρχεί η ιδέα της απελευθέρωσης από μια δήθεν καταπίεση.
Ο Ποσειδώνας στο Λέοντα από τον Ιούλιο του 1915 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1928, δείχνει ότι επικρατεί η άποψη πως όσα επιθυμούμε θα τα πετύχουμε μόνο αν έχουμε την απόλυτη εξουσία στα χέρια μας.
Μελετώντας το γενέθλιο ωροσκόπιο της Τουρκίας, βλέπουμε ότι πρόκειται για μια χώρα όπου η διπλωματία διεξάγεται μέσω διπλοπροσωπίας, μυστικών υπηρεσιών και παρακράτους. Υπάρχει υπερβολική αλαζονεία που πηγάζει από το Οθωμανικό παρελθόν, και που κάνει τον εκάστοτε αρχηγό του κράτους να πιστεύει πως είναι Θεός.
Οι αστρολόγοι της Αναγέννησης έλεγαν πως για κάθε ίδρυση κράτους, ή άνοδο κάποιων ατόμων στην εξουσία, η συζυγία Κρόνου και Δία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Η ίδρυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε το 1285 κοντά σε σύνοδο Κρόνου – Δία πάνω στο πολεμικό ζώδιο του Τοξότη. Το 1305, άλλη μια σύνοδος αυτών των πλανητών στο ζώδιο του Ζυγού, δίνει στους Οθωμανούς την ώθηση για νίκες και κατακτήσεις στην Ευρώπη, και την κατάκτηση της Ρόδου το 1308. Μια τέτοια σύνοδος το 1444 στο ζώδιο του Καρκίνου, έφερε στο θρόνο τον Μεχμέτ τον Β, τον φιλόδοξο σουλτάνο, που ήταν αποφασισμένος να ιδρύσει μια παντοδύναμη αυτοκρατορία, με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, πράγμα που κατάφερε να πετύχει.
Η καταστροφή της Σμύρνης και ο αφανισμός του Ελληνικού στοιχείου από την Ιωνία, ξεκίνησε μετά από μια τέτοια σύνοδο. Τέτοιες συνόδους Δία – Κρόνου, έχουμε να συναντήσουμε αρκετές στο εγγύς μέλλον. Από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2020 μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου του 2021, αυτές οι σύνοδοι, θα παίξουν πολύ σοβαρό ρόλο, τόσο στην μελλοντική πορεία του Τουρκικού κράτους, όσο και στην πορεία της Ελλάδας, ίσως και ολόκληρου του πλανήτη.
Στο Μεσουράνημα του ωροσκοπίου εκείνης της αποφράδας ημέρας, στο ξημέρωμα, βρίσκονταν δυο αστέρια του Αστερισμού του Περσέα, ενδεικτικά κινδύνου για μεγάλες μάζες ανθρώπων. Φανερώνουν επίσης άτομα, που είναι άκρως επικίνδυνα και ανέντιμα στις συναλλαγές τους. Τα αστέρια μίλησαν με ειλικρίνεια. Όλη η θλιβερή ιστορία της καταστροφής της Ιωνίας, ήταν μια υπόθεση γεμάτη λάθη, ανεντιμότητα, προδοσίες και ίντριγκες. Η εγκληματική ανευθυνότητα κάποιων ανθρώπων, ήταν αυτή που καταδίκασε τους Έλληνες της Μ. Ασίας.
