Εδώ και πέντε μέρες που γύρισε η μαμά μου από τις διακοπές της είμαι ένα συνεχές «Μιάου» ένα κινούμενο παράπονο, είμαι «γαντζωμένη» επάνω της για να μην ξαναφύγει. Είμαι τόσο μα τόσο χαρούμενη!!!
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες μέρες ήταν ωραία που ήμουνα μόνη στο διαμέρισμα, δεν με ζαλίζανε και έκανα και ότι ήθελα.
Μόνο το καθημερινό μου ντους στερήθηκα γιατί ακόμα δεν έχω μάθει να ανοίγω την βρύση μόνη μου. Δεν έχω βλέπετε την απαιτούμενη δύναμη στους αντίχειρες για αυτό.
Το διαμέρισμα το κάναμε καινούργιο με τάσεις μινιμαλισμού καθότι οτιδήποτε διακοσμητικό μαξιλάρι, κορνίζα, βάζο, τασάκι, πιάτο, κηροπήγιο, κεριά και λιβάνια που στόλιζαν το διαμέρισμα ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Δεν είναι θέμα αντίποινων αλλά είναι η φύση μας τέτοια και τα ένστικτά μας που με ένα σάλτο από δω ένα από κει προκαλούμε ζημιές. Είμαστε και αιλουροειδή ας μην το ξεχνάμε.
Εδώ που τα λέμε καιρός ήταν να φύγουν όλα αυτά τα άχρηστα αντικείμενα. Επίσης Ο Μενέλαος φρόντισε να φάει την ορχιδέα που στεκόταν εδώ και κάποιους μήνες σε θέση περιωπής στην τραπεζαρία. Άφησε μόνο τα κλωνάρια και αυτά λειψά.
Σαν να μην έφτανε αυτή η ωραία μοναξιά, είμαστε και σε κατάσταση δίαιτας τελευταία γιατί μας ζύγισε η μαμά μας πριν τις διακοπές και απ’ ότι άκουσα ζυγίζω 6 κιλά.
Αποφάσισα επίσης με την νέα σαιζόν της εφημερίδας να ζητήσω από τον εκδότη για κάθε κείμενο μου αντάλλαγμα 20 κονσέρβες με μοσχαράκι. Από τις καλές τις Gourmet όχι από τις φτηνιάρικες φυσικά. Μου αρνήθηκε ευθύς αμέσως και μου έγραψε ότι θα μου φέρνει «catisfactions» λέει, μια φορά τον μήνα. Μα καλά για χαζή με περνάει; Ή νομίζει ότι επειδή βρήκε και αυτός γατάκι και το έσωσε είναι «γάτο- γνώστης»; Xα!!! Γατάκι! Πρέπει να βρω κάτι άλλο να διαπραγματευτώ την αμοιβή μου. Πρέπει να σκεφτώ πολύ σοβαρά αγαπημένοι μου αναγνώστες.
Η συνέχεια στην επόμενη έκδοση.