Επεισόδιο 2
Οι Φάροι
Πάντα ήθελα να δοκιμάσω την τύχη μου ως φαροφύλακας καθώς στο μυαλό μου ζούσαν ζωή χαρισάμενη, ελεύθερη από σκοτούρες καθημερινές και αγχωτικές, χωρίς κάποιον πάνω από το κεφάλι τους, να αγναντεύουν το πέλαγος διαβάζοντας βιβλία και φιλοσοφώντας την ζωή. Το όνειρο μου χάλασε όταν σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να μένω στο ίδιο μέρος για πάνω από πέντε μέρες συνεχόμενες στο ίδιο σημείο, όσες είναι και οι βάρδιες. Αφήστε που δεν προβλέπεται και η τηλεεργασία στην προκειμένη περίπτωση, όποτε… Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στους πιο διάσημους φάρους του κόσμου στη σημερινή μου παρουσίαση.
Η αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, εκτός από χαρά στον Ελληνικό πληθυσμό, δημιούργησε και καταστροφές σε καίρια και ζωτικά σημεία της χώρα. Από αυτές δεν γλύτωσαν ούτε οι φάροι. Το 1940 υπήρχαν 206 πέτρινοι φάροι ενώ μετά το τέλος του πολέμου απέμειναν σε λειτουργία μόνον οι 19. Μέχρι το 1980 η Υπηρεσία Φάρων απασχολούσε περίπου 320 φαροφύλακες ενώ σήμερα ειναι περίπου 60.
Πελοπόννησος
Ο ιστορικός πετρόκτιστος Φάρος του Μαλέα δεσπόζει στο νοτιότερο άκρο της Πελοποννήσου, στο ομώνυμο ακρωτήριο, από το 1883. Το όνομά του είναι στενά συνυφασμένο με τον κίνδυνο, καθώς ο διάπλους του Μαλέα αποτελούσε ανέκαθεν εφιάλτη για τους ναυτικούς. Η πλήρης αναπαλαίωση του Φάρου Μαλέα ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2009 και ο Φάρος παραδόθηκε στην αρμόδια υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού.
Ναύπλιο
Τον φάρο του Ναυπλίου τον βρίσκουμε στο τέλος της ακτής Μιαούλη, είναι 6,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 10 μέτρα. Είναι το πιο κοντινό μέρος για να απολαύσεις το Μπούρτζι και να συναντήσεις την Αναπλιώτικη και μη κοινωνία να «κόβει βόλτες» μετά την πασαρέλα στα παραλιακά καφέ στο λιμάνι. Αν σεβόμασταν και τον χώρο και δεν πετούσαμε και τα αποτσίγαρα μας ως γνήσιοι Νεοέλληνες κάτω, θα ήταν ακόμα καλύτερα να απολαύσεις το τοπίο αγκαλιά με το αμόρε σου.
Αρκετές ταινίες θρίλερ και περιπέτειες έχουν και έναν φάρο στο σενάριο στο ρόλο, είτε του κακού –εκτός λειτουργίας, είτε ως σωτήρας ναυαγών, όταν το σωτήριο φως του βοηθούσε τους ταλαιπωρημένους ναυαγούς να βρούνε τον δρόμο προς την ακτή.
Στην Ισλανδία ένας Φάρος που ξεχωρίζει είναι ο Thridrangar… όπως είναι η τοπική ονομασία του. Χτίστηκε το 1939 και απέχει 11 χιλιόμετρα από την ακτή και ίσως είναι ο πιο απομονωμένος του κόσμου. Εκείνα τα χρόνια ο φαροφύλακας έπαιρνε το βαρκάκι και… σκαρφάλωνε στον βράχο για να κάνει την δουλειά του. Με την έλευση των ελικοπτέρων όλα έγιναν πιο ασφαλές και πιο εύκολα φυσικά στην μετάβαση.
Φυσικά δεν λείπουν και οι φανατικοί λάτρεις των Φάρων που κάνουν χρήση το σχήμα του ακόμα και στην ζαχαροπλαστική, όχι πάντα με επιτυχή αποτελέσματα….
Μίσιγκαν 2013 το πριν και το μετά από την χιονοθύελλα
