«Είναι ξεκάθαρο ότι η κοινωνία περιμένει πια από την πολιτική και από τους πολιτικούς διαφορετικά πράγματα από αυτά τα οποία ενδεχομένως να περίμενε πριν από κάποιο χρονικό διάστημα και είναι πολύ σημαντικό το κόμμα να είναι απολύτως εναρμονισμένο με τον ρυθμό τον οποίον δίνει η ίδια η κοινωνία”. Αυτό το μήνυμα έστειλε σήμερα, στο κόμμα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη σημερινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης.

Προσωπικά αυτό που ήθελα από την εκάστοτε κυβέρνηση και από τους πολιτικούς, πριν την πανδημία είναι ακριβώς το ίδιο που θέλω και μετά την πανδημία. Τι εννοεί ο κ. Μητσοτάκης ότι περιμένουμε σαν κοινωνία διαφορετικά πράγματα;
Δεν γνώριζε για την αγωνία του κόσμου να πληρώσει το ενοίκιο του ή τον λογαριασμό της ΔΕΗ, του νερού ή τα δίδακτρα των φροντιστηρίων των παιδιών του;
Δεν είχε ακούσει ότι η προστασία της πρώτης κατοικίας λαμβάνει… τέλος;
Πως είχε αποκωδικοποίησει την λαϊκή εντολή που έλαβε το καλοκαίρι του 2019;
Συγχωρέστε μου την αφέλεια που έχω και δεν μπορώ να κατανοήσω τι «θέλει να πει ο ποιητής» της χώρας.
Να σας θυμίσω στο διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη στις 13 Απριλίου, είχε δηλώσει ότι μόλις τελειώσει η κρίση «θα βλέπουμε αλλιώς τους ανθρώπους που γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ». Πως αλλιώς; Εργαζόμενοι σκληρά ήταν και θα είναι. Ότι εσείς δεν γνωρίζατε ότι τα ράφια δεν γεμίζουν από μόνα τους ή ότι ο καφές που παραγγέλνετε στο γραφείο δεν έρχεται από το υπερπέραν δεν φταίμε εμείς.
Θα ανησυχούμε είχατε πει αν τα «παιδιά» που εργάζονται ντελίβερυ δεν φοράνε το κράνος τους. Πριν δεν ανησυχούσαμε; Δεν είχαμε φίλο, αδελφό που έκανε αυτή την δουλεία; Εσείς κ. Μητσοτάκη είχατε κάποιον συγγενικό σας πρόσωπο που εργαζόταν ως ντελιβεράς;
Έσκασε καμία φούσκα πραγματικότητας ξαφνικά και προσγειωθήκατε στην Ελλάδα του 2020;
Μπας και εννοεί ότι πλέον ο κόσμος είναι έτοιμος να ακούει την αλήθεια και μόνο αυτή; Ότι πρέπει η πολιτική και οι πολιτικοί να σταματήσουν να λένε αρλούμπες;
Άστο, ένα μήνυμα στους εσωκομματικούς αντιπάλους του έχω την εντύπωση ότι ήταν. «Μένουμε ενωμένοι και… μακριά».