Μερικά από τα εν δυνάμει αναπτυξιακά και προφανώς εμβληματικά “φιλέτα” της πόλης του Ναυπλίου, ευρισκόμενα σε μια διαχρονική φάση βαθιάς κατάψυξης, μάλλον σταδιακά αποψύχονται, δεδομένου ότι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι εκκίνησαν την σχετική διαδικασία.
Μετά από ενέργειες που υπάγονται στην δικαιοδοσία του Λιμενικού Ταμείου του Δήμου, τα παραλιακά κτίσματα στην “Γλώσσα” της πόλης, που δημιουργούσαν ανάμικτα συναισθήματα διαφαίνεται πως στο εγγύς μέλλον θα συμβάλουν σημαντικά στην προστιθέμενη αξία του τοπικού τουριστικού προϊόντος, με την ορθολογική αξιοποίησή τους.
Το μοναδικό “Αγνάντι” και οι θρυλικές “Μπανιέρες” που γειτνιάζουν και δεσπόζουν στα πιο περίβλεπτα σημεία της παραλίας, σύντομα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα έχουν την τιμητική τους, ενώ η παραχώρηση για κοινή χρήση των τμημάτων που φιλοξενούσαν τα πάλαι ποτέ Ιαματικά λουτρά, ενδέχεται να δώσουν ώθηση στην αναβίωση του Ναυτικού Ομίλου, που κάποιοι ήδη οραματίζονται.
Ως προς το άλλο μέτωπο, που απαντάται στην Αρβανιτιά με το εμβληματικό εγκαταλελειμμένο κτίριο, δυστυχώς η αξιοποίηση του “σκοντάφτει” στην αναλγησία που διαφαίνεται ότι επιδεικνύουν οι υπηρεσίες του αρμοδίου Υπουργείου.
Το παλιό εστιατόριο που λειτουργούσε εκεί πριν από πολλά χρόνια παρουσιάζει μια αλγεινή εικόνα, που αναμφισβήτητα δεν συνάδει με την “βαριά” πολιτιστική και ιστορική ετικέτα της περιοχής. Αποτελεί κοινό μυστικό πως οι άγριες συνθήκες που επικρατούν στον περιβάλλοντα χώρο και η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το εν λόγω οίκημα ευνοούν την δράση περιθωριακών στοιχείων κυρίως κατά τις βραδινές ώρες, δημιουργώντας άσχημες εντυπώσεις στους αναρίθμητους περαστικούς, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα την τουριστική αισθητική του Ναυπλίου.
Οι συστηματικές προσπάθειες για μια νέα αναπτυξιακή χάρτα που θα τονώσει τον οικονομικό ιστό της πρώτης πρωτεύουσας του νεώτερου Ελληνικού κράτους είναι φιλότιμες, εν τούτοις και στην πολιτική μετρά το αποτέλεσμα… Το μέλλον θα δείξει…
