Πολυταξιδεμένος καθώς έχει ζήσει από το Νιού Τζέρσεϋ, το Σικάγο και τις Βρυξέλες, μέχρι και στο Πόρτο χέλι. Γέννημα θρέμμα Ναυπλιώτης, από τα Ρώσικα, την εμβληματική συνοικία της Πρόνοιας, υπήρξε μέλος της μυθικής ομάδας των καμακιών της πόλης. Τα λόγια έστω και υπό μορφή προλόγου είναι περιττά όταν η παρακάτω συνέντευξη έχει να κάνει με τα έργα και τις ημέρες του (Γιατρού) Γιώργου Ατματζίδη και των λοιπών μεγάλων δασκάλων αλλά και συμπαικτών του, στο αέναο ερωτικό παιχνίδι, το οποίο αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Διαβάστε τα όσα ένας Ναυπλιώτικος ζωντανός καλοκαιρινός θρύλος, παρέθεσε στον εκδότη της “Ενημέρωσης της Περ, Πελοποννήσου” Κώστα Πρώιμο.
Κώστας Πρώιμος: Λόγω της ερωτικής σας συμμορίας, αφού διατελέσατε μέλος των θρυλικών Καμακιών του Ναυπλίου, γυρίστηκε μέχρι και ταινία με τον αείμνηστο Ψάλτη, τον Καρρά και άλλους εμβληματικούς πρωταγωνιστές.
Γιατρός: Ναι πράγματι, εγώ ξεκίνησα το 1976, ως μαθητής, δεδομένου ότι διδάχτηκα τις τεχνικές της προσέγγισης από μεγάλους δασκάλους όπως ήταν ο Στραβοράβδης Δημήτρης (ο Πεταλούδας) ο Κάλτσας ο Γιώργος. Εγώ ως πιτσιρικάς έμαθα από αυτούς για τις γυναίκες. Συνολικά ήμασταν τριάντα άτομα.
Κώστας Πρώιμος: Για πόσο χρονικό διάστημα ασκήσατε την εν λόγω τέχνη του καμακιού;
Γιατρός: Αυτό είναι ένα παιχνίδι ζωής, Δεν σταματάει ποτέ μέχρι να πεθάνεις. Τότε ήταν τρόπος ζωής για εμάς, Αυτό είχαμε μάθει, μας άρεσε και αυτό κάναμε ψυχή και σώματι…
Κώστας Πρώιμος: Επίτρεψε μου Γιατρέ, προφανώς το παιχνίδι εκείνη την εποχή ήταν αυθεντικό, καθώς οι τουρίστριες δεν ερχόντουσαν μαζί σας ούτε για τα ακριβά σας αυτοκίνητα, μήτε για την περιουσία σας…
Γιατρός: Μα, δεν είχαμε αυτοκίνητα οι περισσότεροι, πρωταρχικό ρόλο έπαιζε το ένστικτο και η αυθεντικότητα. Εγώ ήμουν του δρόμου. Καμάκωνα ότι κινείτο, στους δρόμους, στις παραλίες. Ο καθένας είχε τον τομέα του, Άλλοι, είχαν συγκεκριμένα στέκια, στα οποία εξασκούσαν την Τέχνη της προσέγγισης στο γυναικείο φύλο.
Κώστας Πρώιμος: Είχατε φτάσει στο ύψιστο εμπειρικό σημείο, να αντιλαμβάνεστε εξ αποστάσεως ότι “ρε αδερφέ, εδώ δεν προσπαθούμε καν”;
Γιατρός: Όχι, εντάξει, πάντα έκανες εξ αρχής μια οπτική επιλογή, αμέσως μυριζόμασταν την εθνικότητα, αυτό ήταν θέμα πείρας, αλλά για το αν ταίριαζες ή όχι, το διαπίστωνες στην πορεία. Συνήθως η προσέγγιση ήταν εύκολη. Αν μάλιστα ήταν δύο φίλες, πάντα έπρεπε να φέρεις στο ραντεβού άλλο ένα καμάκι. Επιδιώκαμε να κάτσουμε πρώτοι εμείς, ώστε να καταλάβουμε ποιος αρέσει σε ποια. Με αυτό τον τρόπο ξεδιαλύναμε εξ αρχής το μυστήριο και τα πράγματα γινόντουσαν πιο εύκολα γρηγορότερα. Είχε σημασία ποια θα επιλέξει να κάτσει δίπλα σου ή απέναντί σου… Ουσιαστικά αυτές μας διαλέγανε… Εγώ ξεκίνησα και πήγαινα στη “Χαρουπιά” που ήταν και ο συγχωρεμένος ο Τσολάκος ο Κώστας, που έπαιζε μουσική, ήμασταν μέχρι το τέλος της ζωής του πολύ καλοί φίλοι, ο Πρίγκηπας ο Δημήτρης και άλλα παιδιά, Εγώ περισσότερο έκανα παρέα με τον Κλειδαρά τον Νίκο, που “έφυγε” από κοντά μας ο οποίος ήταν στο Παρίσι, τον Δημήτρη Ασημακόπουλο, τον Τάσο τον Κολιόπουλο και τον αδερφό Βασίλη…
Κώστας Πρώιμος: Σου λείπουν εκείνες οι ένδοξες εποχές; έχει αλλάξει σήμερα το παιχνίδι;
Γιατρός: Μου λείπουν πολύ, αλλά και σήμερα περνάω καλά, είμαι παντρεμένος με μια Ρωσίδα. Σίγουρα έχει αλλάξει το παιχνίδι, μην ξεχνάς ότι για εμάς τότε τα καλοκαίρια ήταν τρόπος ζωής, με το καμάκι ασχολούμασταν όλη μέρα. Μας άρεσε να πηγαίνουμε με ξένες. Και βέβαια όλο το παιχνίδι. Σε πολλές περιπτώσεις αν είχαμε γνωριστεί μέναμε και μαζί, εγώ είχα και ένα σπίτι στο οποιο ήμουν ανεξάρτητος, οπότε αναπτυσσόταν και ένα μικρό καλοκαιρινό ειδύλλιο.
Κώστας Πρώιμος: Δηλαδή έπαιζαν και έρωτες; δεν ήταν ωμό sex η όλη φάση. Αυτό δεν εννοείς;
Γιατρός: Ασφαλώς! Τρανή απόδειξη ο γιός μου ο Αλέξανδρος! Τον απέκτησα με την πρώτη μου γυναίκα την Βελγίδα, την οποία γνώρισα σε καμάκι. Γιαυτό και δεν αποδέχτηκα ποτέ το δόγμα που ήθελε τα καμάκια να πηγαίνουν με γυναίκες που ήταν μόνο για μια νύχτα. Εξάλλου πάντα υπήρχε το ερωτικό παιχνίδι, δεν ήταν ωμές οι καταστάσεις όπως πολλοί ίσως να φαντάζονται. Αν δεν την γνώριζες, δεν τη ρωτούσες για τη ζωή της, τα ενδιαφέροντα της, δεν την έβγαζες έξω, να περάσετε καλά, να γελάσετε, δεν… Εντάξει μεμονωμένες περιπτώσεις πάντα υπήρχαν άλλωστε όλα μέσα στο παιχνίδι ήταν. Πολλοί από την παρέα γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν με γυναίκες που ήρθαν ως τουρίστριες, έκαναν οικογένειες και παιδιά.
Κώστας Πρώιμος: Θεωρείς ότι η τοπική κοινωνία παραμένει συντηρητική σε αυτά τα ζητήματα;
Γιατρός: Όχι, έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Οι νέοι έχουν απελευθερωθεί, τώρα μιλάει και η γυναίκα στον άντρα, τότε δεν υπήρχαν αυτά, Μα εκείνα τα χρόνια, αν γνώριζες μια ντόπια, έπρεπε να προχωρήσεις στα καθέκαστα, εμείς ήμασταν μικρά παιδιά, αποφεύγαμε τις φασαρίες και γιαυτό στρεφόμασταν στις ξένες.
Κώστας Πρώιμος: Θυμάσαι μια χαρακτηριστική προσέγγιση σε τουρίστρια;
Γιατρός: Ναι, καθόμασταν σε εκείνο το ωραίο το μαγαζί, το Opera, με τον Ασημακόπουλο και τον Κλειδαρά και απέξω περνούσε μια Βραζιλιάνα, πολύ ωραία γυναίκα. Της έκανα νόημα κοιτούσε προς τα εμάς, ανοίγει την πόρτα μπαίνει μέσα, πιάσαμε την κουβέντα. Της είπαμε ότι είμαστε χορευτές. Αυτό ήταν… Η συνέχεια ήταν φανταστική…
Κώστας Πρώιμος: Στατιστικά πως τα πήγαινε η ομάδα; Ήταν υψηλό το ποσοστό επιτυχίας;
Γιατρός: Μπορώ να σου πω με σιγουριά, πως τα ποσοστά μας ήταν αρκετά υψηλά, Γιατί δεν σταματούσαμε ποτέ, Δεν ήθελε η μια; Βουρ για την άλλη…
Κώστας Πρώιμος: Το Ναύπλιο λειτουργούσε ως “ορμητήριο”, αλλά γνωρίζω ότι κινούσασταν και εκτός Αργολίδας.
Γιατρός: Έτσι είναι, όταν ερχόντουσαν στην Αθήνα μετά από τουρ στα νησιά μεγάλα γκρουπ από τουρίστριες μας έπαιρναν τηλέφωνο για ενισχύσεις. Κινούμασταν παντού, στο Λουτράκι στο Tropicana, στο Πόρτοχελι… Ξέραμε τα πάντα, πότε έφταναν πότε έφευγαν.
Κώστας Πρώιμος: Έχεις κάνει μια αποτίμηση γύρω από το ποιες γυναίκες και αναφέρομαι στην εθνικότητα, ήταν οι πιο “ξηγημένες”;
Γιατρός: Κοίτα, οι γυναίκες είναι πάντα και παντού γυναίκες, Όμορφα πλάσματα. Δεν υπάρχει ουσιαστικός διαχωρισμός, όταν έχουν ωραία νοοτροπία ως άνθρωποι. Αν θέλεις όμως, οι Αμερικάνες, ήταν πιο αυθόρμητες, πιο ξεπεταγμένες… Με αυτές γινόντουσαν τρέλες καθώς ήταν πιο “μπασμένες”.
Κώστας Πρώιμος: Τι σημαίνει για σένα το Ναύπλιο; αν και κοσμογυρισμένος, εδώ κατέληξες….
Γιατρός: Το Ναύπλιο για μένα σημαίνει τα πάντα, Ζούμε σε έναν παράδεισο και πρέπει να το καταλάβουνε και άλλοι αυτό και όλοι μαζί να το αναπτύξουμε περισσότερο και περισσότερο και περισσότερο.. Από εμάς ουσιαστικά ξεκίνησε ο Τουρισμός. Δεν έχω αναφέρει πολλούς φίλους και δεν θέλω να τους αδικήσω. Με την εξωστρέφεια μας, που ήταν πρωτόγνωρη για εκείνα τα χρόνια, φέραμε επενδυτές. Προσωπικά μέσω της γνωριμίας μου, έχουν έρθει και έχουν αγοράσει σπίτια αρκετοί ξένοι, αλλά και λόγω των αντίστοιχων γνωριμιών των υπολοίπων μελών της ομάδας… Το Ναύπλιο αξίζει και περισσότερα.”
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
