“Στις τράπεζες δεν θα έχουν πρόσβαση οι επιχειρήσεις που απασχολούν δύο με τρία άτομα, τι να κάνουμε τώρα”;
Με αυτό τον κυνικό και επιεικώς απαράδεκτο τρόπο ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνης Γεωργιάδης σε πρόσφατη συνέντευξη στο Contra ξεκαθάρισε το τοπίο.
Οπότε, ο μπακάλης της γειτονιάς, το ραφείο, το κουρείο, το μικρό αρτοποιείο, ας ξεχάσουν την ανάπτυξη που έρχεται και ας αρχίσουν να αγοράζουν λουκέτα ακόμη σε καλή τιμή όσο προλαβαίνουν, από το κοντινό σιδηροπωλείο γιατί και αυτό σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρώην τηλεπωλητή θαυματουργών νανογιλέκων Αδώνιδος θα χτυπηθεί από την ίδια μοίρα.
Ο κ.Πέτσας – τι παλικάρι και τούτο, που μερίμνησε να μοιράσει εκατομμύρια στα κραταιά και χρεοκοπημενα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, που ανατροφοδοτούν την παραπληροφόρηση, τα δικά μας λεφτά (για να ξηγιόμαστε), αποκάλεσε Ζήκο τον πρώην Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, προφανώς σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποδώσει κάποια γραφικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ρόλου που υποδυόταν ο θρυλικός Χατζηχρήστος.
Όσο για τον θρασύδειλο και τραγικά επιπόλαιο Μπογδάνο που γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε στο εκτροφείο επηρμένων δημοσιογραφικών διαστροφέων, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, δεδομένου ότι ο τυπάκος απλώς συνθέτει την εμπροσθοφυλακή εικοσιεννέα χιλιάδων επικίνδυνων συμπολιτών μας που με την ψήφο τους του έδωσαν το πράσινο φώς να εκπροσωπήσει την καταρρακωμένη από τα καμώματα του λαϊκή δεξιά στα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Από φυντάνια και “μούτρα”; Άλλο τίποτα. Κυρανάκης, Πλεύρης. Ας μας μιλήσει ο δεύτερος για τις οικογενειακές συναλλαγές στη Βόρεια Αφρική παλιότερα και ας μας πει τι σημαίνει το ακρωνύμιο Π.Α.Ο.
Αλήθεια, υποψιάζεστε για ποια Πρώτη και Υπέρκομψη Κυρία (τρομάρα της) θα σηκωνόταν η Φρειδερική από τον τάφο της ώστε να την χειροκροτήσει με δέος και θαυμασμό;
Ναι, γιαυτήν γίνεται ο λόγος, και τα γραφόμενα για την αφεντιά της είναι περιττά αφού την υπερασπίζονται μια πλειάδα αχώνευτων και λιβανιστηρίων όπως ο κ. Πορτοσάλτε του Σκάι, μετά του συναδέλφου του κ. Οικονόμου (για τον οποίο τρίζουν τα κόκαλα του Λυριντζή), καθώς αμφότεροι θυσίασαν και τσαλαπάτησαν το προγενέστερο αξιόλογο επαγγελματικό βιογραφικό τους για να κερδίσουν τελικά όπως θα αποδειχτεί μια περίοπτη θέση στην κόλαση του Δάντη, η καλύτερα στην “φρικτή πόλη των καταραμένων”.
Φυσικά υπάρχουν και οι επικινδυνέστεροι σε ρόλο Υπουργών, που με τον μειλίχιο λόγο τους σε συνδυασμό με μια συμπαθητική χαζόφατσα που φέρουν, δεν διστάζουν σεβόμενοι τις επιταγές των χρηματοδοτών τους και τις καταβολές τους, να κάψουν ανερυθρίαστα σε μια νύχτα εργασιακά δικαιώματα τα οποία χρειάστηκαν αγώνες αιώνων από τα απανταχού εργατικά κινήματα για να παγιωθούν. (Κύριε Χατζηδάκη για εσάς, που αν και τις “αρπάξατε” στο Σύνταγμα μια φορά επί Σαμαρά, μυαλό δεν βάλατε παρά επιστρέψατε με το άρμα του Μητσοτάκη δριμύτερος).
Δεν έχει σημασία ποιός φταίει γιατί και η Αριστερά διαθέτει πουλητάρια και φυντάνια, και προφανώς δεν είναι άμοιρη των ευθυνών της. Δεν δικαιούται ο κύριος Τσακαλώτος φερειπείν να θεωρεί τον εαυτό του Αριστερό, μήτε ο κύριος Σκουρλέτης.
Οι λόγοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Το καλό σας το φυλάω για τον σύντομο επίλογο αγαπητοί αναγνώστες, καθώς εν τέλει εμείς οι ίδιοι ως ψηφοφόροι είμαστε τα “μούτρα” που μας κυβερνούν….
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News