Του Γιώργου Νικολακόπουλου*
Δεν έχω πολλά χρόνια που εισήλθα στον κόσμο του κρασιού αν και ανέκαθεν με γοήτευε. Έχοντας αποκτήσει πείρα και επαγγελματική ενασχόληση με τα αποστάγματα και τα κοκτέιλς δεν είχα ασχοληθεί με τον οίνο και τη γευσιγνωσία του μέχρι προσφάτως.
Ο κόσμος του κρασιού είναι πραγματικά καταπληκτικός, σαγηνευτικός και μεθυστικός, και έτσι αποφάσισα μέσω μιας σειράς άρθρων και με απλά λόγια να μοιραστώ μαζί σας τις γνώσεις, τις απόψεις και τους προβληματισμούς περί του οίνου.
Θα παραθέσω τοποθετήσεις τόσο για τον ελληνικό όσο και για τον διεθνή αμπελώνα για ποικιλίες, χώρες, περιοχές, στυλ και πολλά – πολλά άλλα στοιχεία που συνθέτουν μια απέραντη “οινική βιβλιογραφία.”
Ας αρχίσουμε με το τι ακριβώς είναι το κρασί. Έχουμε το αμπελάκι μας το οποίο αφού περιποιηθούμε και το κανακέψουμε τα σταφύλια ωριμάζουν «κατεβάζουν» σάκχαρα αλλά και αρώματα με γεύσεις. Στην συνέχεια της διαδικασίας πατάμε τα σταφύλια παράγουμε σταφυλοχυμό (μούστο) και με φυσικό τρόπο αναδεικνύονται και αναλαμβάνουν ρόλο οι ζύμες οι οποίες δεν είναι παρά – μικροσκοπικοί οργανισμοί που ζουν με τα σταφύλια, τρέφονται με τα σάκχαρα και παράγουν αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα. Μόλις το αλκοόλ αγγίξει περίπου στο 15% οι ζυμομύκητες πεθαίνουν και μας αφήνουν αυτό το καταπληκτικό ποτό το γνωστό σε όλους μας κρασί. Η ανωτέρω πρόκειται για μια φυσική διεργασία η οποία κατατάσσει τον οίνο στα πιο υγιεινά αλκοολούχα ποτά.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες και στυλ κρασιών ανάλογα το αλκοόλ το χρώμα τη γλυκύτητα, τον αφρισμό και άλλες μικρότερες λεπτομέρειες που απαντούν στα χαρακτηριστικά του.
Κατά την άποψη μου το κρασί είναι το πιο περίπλοκο και γοητευτικό ποτό που υπάρχει (τα αγαπάμε όλα βέβαια) κυρίως λόγω της πολυσύνθετης γκάμας των γεύσεων και των αρωμάτων αλλά και γιατί ο συνδετικός κρίκος αυτού που απολαμβάνουμε με το ίδιο το φρούτο από το όποιο παράγεται είναι σπάνιος και δεν τον συναντάμε εύκολα σε άλλο πότο. Απολαμβάνοντας ένα μπουκάλι κρασί μπορούμε ως ειδικοί να αντιληφθούμε τις ποικιλίες τις χώρες προέλευσης, τις περιοχές ακόμη και το κλίμα τους (Terroir).
Επίσης είναι αξιοσημείωτο πως δυνάμεθα να αναγνωρίσουμε ακόμη και τον εκάστοτε παραγωγό – οινοποιό. Ένα πρόσθετο στοιχείο που το κάνει ιδιαίτερο είναι ότι σε αντίθεση με όλα τα αποστάγματα το κρασί ωριμάζει και εξελίσσεται και μετά το στάδιο της εμφιάλωσης. Ο φελλός με τον οποίο το μπουκάλι θεωρείται αεροστεγές συνήθως αφήνει ψήγματα οξυγόνου να περάσουν εντός, αυτός ο ελάχιστος αέρας είναι μια από τις αιτίες ώστε να μιλάμε για… παλιό καλό κρασί… Οι συνθήκες φύλαξης βέβαια οφείλουν να είναι οι ενδεδειγμένες (οριζόντια τοποθέτηση της φιάλης, ώστε να βρέχεται ο φελλός, κατάλληλη θερμοκρασία δωματίου, υγρασία κ.α.). Έτσι δημιουργούνται κρασιά που μπορούν να παλαιώσουν για χρόνια, ακόμη και για ολόκληρες δεκαετίες μέσα στο μπουκάλι αποδίδοντας μας απίστευτα αποτελέσματα.
Παλαιώνουν όμως όλα τα κρασιά;
Ασφαλώς και όχι, τα πιο απλά καθημερινά κρασιά που συνήθως δεν έχουν ωριμάσει σε βαρέλι και δεν έχουν πολύπλοκα αρώματα και γεύσεις που θα “εξελιχθούν” στο χρόνο, δεν κερδίζουν από την παλαίωση. Πολλά όμως είναι εκείνα που ευνοούνται αρκετά και όχι μόνο τα κόκκινα όπως λανθασμένα επικρατούσε αυτή η εντύπωση κατά το παρελθόν. Αρκετά δε, είναι τα λευκά που μας ανταμείβουν για την υπομονή μας αν τα περιμένουμε λίγα χρόνια, ενώ τρανταχτό παράδειγμα συνθέτει το ασύρτικο της Σαντορίνης ή ένα chardonnay περασμένο από δρύινο βαρέλι.
Το κρασί ενώ μπορούμε να το καταναλώσουμε ευχάριστα μόνο του σε ένα μπαρ ή στο σπίτι μας, συνδυάζεται επίσης καταπληκτικά με το φαγητό κάνοντας τους ουρανίσκους μας να τέρπουν. Διατίθενται στην γαστρονομία γεύσεις που απογειώνουν το κρασί μαζί και το πιάτο μας, αλλά και το αντίθετο δηλαδή συνδυασμούς που μπορεί να είναι ατυχείς και να μας δώσουν όχι και τόσο γευστικά αποτελέσματα. Η γεύση του κρασιού είναι που επηρεάζεται περισσότερο αν δεν συνοδεύεται με το κατάλληλο πιάτο και όχι του φαγητού. Φερειπείν, εάν πιούμε ένα λευκό ποτηράκι με έντονη οξύτητα μετά από τηγανητά καλαμαράκια το κρασί θα μας δροσίσει το στόμα, θα το “ξεπλύνει” από τη λιπαρότητα και έτσι το κρασί θα μας φανεί πιο γλυκό και δροσιστικό. Αντίθετα εάν το καταναλώσουμε μετά από μια σοκολάτα θα μας φανεί ξινό και πολύ “επιθετικό “.
Στο συνδυασμό όμως κρασιού και φαγητού και τους κανόνες που τα διέπουν θα αναφερθώ εκτενέστερα σε επόμενο άρθρο.
*WSET LΕVΕL3
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.