ΆρθραΟι γειτονιές του Ξινόμαυρου (μέρος 3ο)

Οι γειτονιές του Ξινόμαυρου (μέρος 3ο)

Του Γιώργου Νικολακόπουλου*

Το ταξίδι μας στις γειτονιές που το Ξινόμαυρο βασιλεύει συνεχίζεται. Αφήνοντας το Αμύνταιο οδηγούμε ανατολικά διασχίζουμε την Έδεσσα, τα Γιαννιτσά και αφού ανηφορίσουμε βόρεια φτάνουμε στους πρόποδες του όρους Πάϊκου και στη Γουμένισσα.
Μία κωμόπολη που ανήκει στο νομό Κιλκίς και που ίσως δεν θα γνωρίζαμε εμείς οι νότιοι παρά για το ΠΟΠ κρασί της και για την παραγωγή μεταξιού που πλέον έχει σταματήσει και μόνο το κτίριο του παλιού μεταξουργείου «Χρυσαλίς» στην είσοδο της πόλης προδίδει ότι υπήρχε. Η αμπελοοινική παράδοση στην περιοχή είναι μεγάλη και έχει επηρεαστεί από τρία σημαντικά γεγονότα. Πρώτα την αυτονομία που απολάμβανε ως αυτοδιοικούμενη πόλη στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Δεύτερον τον ερχομό των Ελλήνων προσφύγων το 1924 οι οποίοι έφεραν μαζί τους την τεχνογνωσία πάνω στην αμπελοκαλλιέργεια και την οινοπαραγωγή. Και τρίτον το εγχείρημα της εταιρίας Μπουτάρη το 1979 να συμπεριληφθεί στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ τότε) και η Γουμένισσα.

Σήμερα στην οινοπαραγωγική αυτή ζώνη παράγονται ξηρά ερυθρά κρασιά που αποτελούνται από τουλάχιστον 20% την ποικιλία Νεγκόσκα και το υπόλοιπο Ξινόμαυρο.
Η Νεγκόσκα είναι ένα σταφύλι που παράγει κρασί με έντονο φρουτώδη χαρακτήρα, μέτρια προς χαμηλή οξύτητα, γεμάτο σώμα και έντονο χρώμα. Είναι λοιπόν μία ποικιλία που συμπληρώνει άψογα το Ξινόμαυρο δίνοντας του το φρούτο και το χρώμα που του λείπει αλλά και βοηθώντας το να μετριάσει την υψηλή του οξύτητα και να μαλακώσει τις έντονες τανίνες του. Σίγουρα η παρουσία του στο χαρμάνι βοηθούσε στην παραγωγή πιο έτοιμων και ίσως πιο εύκολων κρασιών πράγμα που σήμερα επιτυγχάνεται με οινοπαραγωγικές τεχνικές που παλιότερα δεν ήταν γνωστές. Παρόλα αυτά η ανάμιξη αυτών των δύο ποικιλιών με το Ξινόμαυρο να κυριαρχεί δίνει καταπληκτικά αποτελέσματα. Τα αμπέλια στη Γουμένισσα φύονται σε υψόμετρο 200 με 270 μέτρα. Είναι μία περιοχή με λόφους και έντονο ανάγλυφο έτσι οι αμπελώνες έχουν κλίση από 0 έως 30 μοίρες και διαφορετικούς προσανατολισμούς γεγονός που επηρεάζει την διαδικασία ωρίμανσης του Ξινόμαυρου. Στη Γουμένισσα δεδομένου ότι και το κλίμα και τα εδάφη προσφέρονται για αμπελοκαλλιέργεια έχουν φυτευτεί και άλλες ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Αξίζει να αναφέρουμε τις λευκές Ασύρτικο, Μαλαγουζιά και Sauvignon Blanc, την ερυθρωπή Ροδίτη και τις ερυθρές Λημνιό, Cabernet sauvignon, Merlot και Syrah.

Όταν με το καλό ταξιδέψετε στην περιοχή εκτός από την ομορφιά των τοπίων, που εδώ που τα λέμε είναι κοινό σημείο των περισσοτέρων περιοχών που παράγουν κρασί σε όλο τον κόσμο, τους παραδοσιακούς ήχους των χάλκινων που φημίζονται στη Γουμένισσα, υπάρχουν και πολλά οινοποιεία που οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφτείτε.

Θα αρχίσω δικαιωματικά με το οινοποιείο Μπουτάρη που έχει παίξει καταλυτικό ρόλο για το κρασί της περιοχής όπως προαναφέραμε, καλλιεργεί τα αμπέλια με τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας και παράγει καταπληκτικά Single Vineyard (από έναν μοναδικό αμπελώνα) κρασιά. Το Οινοποιείο Χατζηβαρύτη με ένα καταπληκτικό κτίριο χτισμένο ανάμεσα στα 200 στρέμματα ιδιόκτητου αμπελώνα πιστό και αυτό στην βιολογική καλλιέργεια. Εδώ παράγονται δύο σειρές κρασιών, η πρώτη δημιούργημα του Βαγγέλη Χατζηβαρύτη αποτελείται από επτά βιολογικούς οίνους που μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνεται και η Γουμένισσα Χατζηβαρύτη (ΠΟΠ κρασί) και από οχτώ κρασιά ελάχιστης παρέμβασης (αυτά που αδόκιμα ονομάζουν φυσικά κρασιά) με την υπογραφή της κόρης του Βαγγέλη Χλόης που μετά από οινολογικές σπουδές σε Γαλλία, Πορτογαλία αλλά και τρύγους σε Γαλλία, Νέα Ζηλανδία, Αργεντινή και Χιλή επέστρεψε στη Γουμένισσα για να εφαρμόσει τις καινούργιες ιδέες της. Το επόμενο οινοποιείο της περιοχής είναι το Κτήμα Τάτση, ίσως ο γκουρού (μαζί με τον Σκλάβο στην Κεφαλλονιά) των κρασιών ήπιας παρέμβασης στην Ελλάδα. Μία οικογένεια η οποία ασχολείται με το αμπέλι από το 1924 που ήρθαν ως μετανάστες από το Ανω Βοδενό της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Οι αμπελώνες του Κτήματος πιστοποιήθηκαν βιολογικοί το 1998 ενώ από το 2002 καλλιεργούνται βιοδυναμικά, δηλαδή κάποιες εργασίες στο αμπέλι γίνονται σύμφωνα με τις φάσεις της σελήνης και χρησιμοποιούνται κάποια φυσικά σκευάσματα (π.χ. κέρατα αγελάδας) για λίπασμα.
Τα κρασιά του Κτήματος παράγονται χωρίς καμία οινολογική παρέμβαση και πάντα με φυσικούς ζυμομύκητες πράγμα που σημαίνει πάρα πολύ δουλειά στο αμπέλι και σχολαστική καθαριότητα στο οινοποιείο ώστε να έρθει το σωστό αποτέλεσμα.
Η δοκιμή αυτών των κρασιών που παράγουν οι αδελφοί Τάτση είναι σίγουρα μια μοναδική εμπειρία για τον επισκέπτη. Υπάρχουν πολλά ακόμη οινοποιεία στην περιοχή της Γουμένισσας που αξίζει να επισκεφτείτε όπως το Μικρό Κτήμα Τίτου με την εμπλοκή τελευταία του Βαγγέλη Γεροβασιλείου, το Κτήμα Αϊδαρίνη που παράγει κρασί και τσίπουρο από τα τέλη του 19ου αιώνα, τα οινοποιεία Βαλτάρα, Σακαλάκη, Σπανούδη κι άλλα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το Κτήμα Κυρ Γιάννη παράγει μία εξαιρετική Γουμένισσα και έχει σκοπό σύμφωνα με τον Στέλιο Μπουτάρη να επενδύσει στη περιοχή με αμπελώνα αλλά και οινοποιείο. Έχοντας την τύχη να κερδίσω μία υποτροφία από το WSPC που περιλαμβάνει ένα ταξίδι στα οινοποιεία της Βορείου Ελλάδος προσφορά της Ένωσης Οινοποιών Βορείου Ελλάδος, ανυπομονώ να βρεθώ στη Γουμένισσα και να ζήσω αυτή την μοναδική οινική εμπειρία.

Νομίζω ότι μια βόλτα με το αυτοκίνητο στην κοιλάδα του Αξιού να προσπερνάει κανείς αμπελοτόπια που διακόπτονται από χωράφια με κερασιές ή άλλα φυτεμένα με σιτηρά ψάχνοντας τα οινοποιεία που θέλει να επισκεφτεί θα του μείνει αξέχαστη.

Μετά και την βόλτα μας στην Γουμένισσα μας έμεινε μόνο μία τελευταία γειτονιά του Ξινόμαυρου να επισκεφτούμε (έστω μέσα από τις λέξεις) και δεν είναι άλλη από την Ραψάνη που βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου. Ραντεβού λοιπόν στο επόμενο άρθρο.

Ευχαριστώ πολύ.

*WSET LΕVΕL3

Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook

Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταίες ειδήσεις

Περισσοτερα