Οι γιαγιάδες μας, όπως και πολλά ηλικιωμένα άτομα, έρχονται πολλές φορές αντιμέτωπες με προκαταλήψεις που αφορούν στην ηλικία, στις ικανότητες και στην πνευματική τους διαύγεια. Κι όμως, αυτό είναι άδικο, γιατί η αγάπη που προσφέρουν, η αρωγή τους στο μεγάλωμα των εγγονιών και η γενικότερη αξία τους είναι τεράστια.
Με βάση τη δική μου προσωπική εμπειρία, ως εγγονή μιας υπέροχης γιαγιάς, έχω να σας πω σε τί συμπεράσματα κατέληξα μέσα στα χρόνια.
Η γιαγιά είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο παλιό και στον εκμοντερνισμό, στην παράδοση και στην πρόοδο. Με τις εξιστορήσεις και τα παραμύθια της, βοηθά να αντιληφθούμε τη διαφορετικότητα της εποχής , στην οποία έζησε και παράλληλα γευόμαστε τα ιστορικά γεγονότα και στις συγκυρίες της εποχής εκείνης. Είναι το πρόσωπο εκείνο, που με γλύκα συνδέει αρμονικά τις όποιες παραδοσιακές αντιλήψεις με τις αλλαγές που φέρνει η κοινωνική εξέλιξη.
Δίνοντας σ΄ ένα παιδί την ευκαιρία να έχει επαφή με τη γιαγιά και τον παππού, δίνουμε την ευκαιρία να έρθει κοντά με αυτό που λέμε περίσσια φροντίδα και του καλλιεργούμε τον σεβασμό στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η γιαγιά μας είναι από τα πολυτιμότερα άτομα στη ζωή μας. Χωρίς υπερβολές, θεωρώ ότι πολλές μας αγαπάει και στηρίζει τις επιλογές μας περισσότερο και από τους γονείς μας.
Όταν το παλιό έρχεται σε επαφή με το νέο, όταν η εμπειρία συνδυάζεται με τον αυθορμητισμό, τότε δημιουργούνται υποδομές για μεγαλύτερη ευδοκίμηση στην κοινωνία και ενισχύεται η πίστη για ένα καλύτερο αύριο. Υπάρχουν πιο όμορφες αναμνήσεις από το φαγητό που “μυρίζει γιαγιούλα” ή τα γλυκά που μας φτιάχνει τα Χριστούγεννα και το Πάσχα;
Η σοφία του λαού αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο την ξεχωριστή αγάπη και το μοναδικό που αναπτύσσει μία γιαγιά για το εγγόνι της, στη φράση “του παιδιού μου το παιδί είναι δυό φορές παιδί μου”.
Η θέση που κατέχει στην ελληνική κοινωνία, παραμένει ακόμα περίοπτη και αξιοσέβαστη. Η αξία της μέσα στην οικογένεια δεν εξαντλείται μόνο στη βοήθεια και στη στήριξη που δίνει στα υπόλοιπα μέλη με τη φροντίδα των παιδιών και τη στήριξη στο νοικοκυριό. Αν η γιαγιά σας είναι σαν τη δική μου, τότε μιλάμε σίγουρα για μία….σοβαρή παιδαγωγό. Σας έμαθε αυτό που ονομάζουμε ήθος, αξίες. Σας έμαθε να πιστεύετε στον εαυτό σας και να σκέφτεστε αισιόδοξα, ακόμα και μέσα σε αντιξοότητες.
Για όσους δεν την έχουν πια κοντά τους θα τους πω τόσο ρομαντικά, πως αυτό το πρόσωπο είναι από αυτά που δεν χάνονται ποτέ.Είναι εκείνο το φωτεινό αστέρι, που πάντα φωτίζει το δρόμο και η ευχή της, είναι τόσο δυνατή, ώστε να σε περιβάλλει πάντα με στοργή και αγάπη.
Υ.Γ. Το αρθράκι αυτό το αφιερώνω στη γιαγιά μου την Κική, που είναι όλα όσα έγραψα και ακόμα περισσότερα. Μεγάλη “μυστικοκράτωρ” και πρόσωπο αναφοράς για εμένα σε αυτή και σε άλλες 100 ζωές!!!!
Γιαγιάκα σ΄ αγαπάω!!!
*Φιλόλογος – ειδική εκπαιδευτικός – μουσικός.
Ακολουθήστε και διαβάστε τις ειδήσεις μας στο Google news
– Στη σελίδα μας στο Facebook
– Στην ομάδα
