Ενόψει της επιστροφής στις σχολικές αίθουσες είναι απαραίτητο να θέσουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες θα κυλήσει μια ακόμη χρονιά για μικρούς και μεγάλους μαθητές αλλά και για χιλιάδες καθηγητές. Για να γίνει πράξη το σύγχρονο σχολείο στα πλαίσια των διεθνών εκπαιδευτικών πολιτικών με στόχο ένα υψηλό επίπεδο φοίτησης πρέπει να θυμίσουμε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των πρωταγωνιστών της εκπαίδευσης.
Οπωσδήποτε δεν αρκούν μόνο οι επίσημες εξαγγελίες για τη νέα σχολική χρονιά ώστε να οδηγήσουν στις υψηλές επιδόσεις των μαθητών ή στη μείωση του σχολικού εκφοβισμού. Απαιτείται ο επανακαθορισμός του αντικτύπου του ρόλου του εκπαιδευτικού στη συνείδηση της κοινωνίας.
Είναι κοινός τόπος πλέον η κούραση, το burnout των εκπαιδευτικών που όλο και συχνότερα εκφράζουν ενώ ταυτόχρονα παρόλα αυτά νιώθουν ακόμη ικανοποιημένοι για το επάγγελμα που έχουν διαλέξει. Γιατί εκπαιδευτικός σημαίνει όχι μόνο να κατέχει γνώσεις και να εφαρμόζει διδακτικές τεχνικές αλλά είναι μια βαθιά προσωπική σχέση με τους μαθητές μέσα στην τάξη. Η πραγματικότητα της τάξης είναι γεμάτη στιγμές αλληλεπίδρασης κατά τις οποίες όμως δεν λείπουν και τα προβλήματα που αλλάζουν άρδην τη δυναμική ροή του μαθήματος. Πανεπιστημιακά μαθήματα, πολύωρα και απαιτητικά σεμινάρια, καθώς και ατέλειωτη βιβλιογραφία είναι στη διάθεση των εκπαιδευτικών, προαιρετικά ή υποχρεωτικά, ώστε να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες αυτές.
Καθημερινά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί επιβεβαιώνουν ή αναθεωρούν στοιχεία της διδακτικής και του εαυτού τους, ως μέλη ενός σχολικού συστήματος που έχει πολλές απαιτήσεις από αυτούς. Είναι συνεχώς εκτεθειμένοι στο βλέμμα της κριτικής μαθητών, γονιών, και τελικά ολόκληρης της κοινωνίας. Ο εκπαιδευτικός βρίσκεται σε μια διαρκή αγωνία της αναγνώρισης της αξίας του, και μάλιστα σε μια εποχή όπου η εκπαίδευση τεχνικοποιείται με πιο ραγδαίους ρυθμούς σε σχέση με το παρελθόν.
Για αυτούς τους λόγους όλοι μας οφείλουμε να διαισθανθούμε ότι ένας εκπαιδευτικός είναι ένας άνθρωπος κι αυτός. Έχει τη δική του προσωπικότητα, ψυχή και σώμα, τις ιδιαιτερότητες της ηλικίας, του φύλου, της εθνικότητάς του, των πολιτισμικών του καταβολών, το δικό του ψυχικό τρόπο λειτουργίας, την αξιοπρέπειά του και το δικό του κύκλο ζωής ως εκπαιδευτικού. Σίγουρα ένας εκπαιδευτικός δεν κατέχει όλη τη γνώση της ανθρωπότητας. Αλλά μπορεί να καθοδηγήσει, να εξηγήσει, να συμπαρασταθεί στον μαθητή που ακροβατεί ανάμεσα στο λαβύρινθο των προσφερόμενων γνώσεων από παντού και τα δύσκολα μονοπάτια της ζωής. Είναι πάντα εκεί για να του πιάσει το χέρι, να χτίσουν μαζί, να διορθώσουν τα λάθη μέχρι ο μαθητευόμενος να φτάσει το δάσκαλο, να κατακτήσει την αυτονομία του και να πραγματοποιήσει το δικό του αριστούργημα.
Τη στιγμή που σήμερα το σχολείο κινδυνεύει να υπηρετεί μόνο την κοινωνική διάκριση και να βασιστεί σε αυστηρά τεχνολογικά εργαλεία, μια εκπαίδευση αποκομμένη από το ανθρώπινο πρόσωπο μπορεί να πέσει θύμα της προόδου. Ολόκληρη η κοινωνία οφείλει να στέκεται στο πλευρό του εκπαιδευτικού στην αναζήτηση του εαυτού του και της σύγχρονης επαγγελματικής του ταυτότητας. Μόνο αν όλοι σταθούν με θετική διάθεση στο πλευρό του τα νέα εργαλεία μάθησης θα μετατραπούν σε αληθινά εργαλεία μάθησης. Στις μέρες μας νέες προκλήσεις αναδύονται στην ηθική της εκπαίδευσης. Επομένως, η συνεργασία εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων και κοινωνικού συνόλου αποτελεί άλλη μια ύψιστη πρόκληση των καιρών. Καλή σχολική χρονιά!
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Abraham (Ada). (1985). L’Enseignant est une personne. Revue française de pédagogie, 73, pp. 77-79.
Φιλόλογος, Μεταπτυχιακό «Εκπαιδευτική Ψυχολογία» και Μεταπτυχιακό «Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης/Ξένης Γλώσσας»
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
