Ναι σε αναγνώρισα! Για σένα καταπονούσα τον ουρανό με την
ανάκριση των Ικετευτικών μου ματιών, βασάνιζα τις αβύσσους με την επίμονη διερεύνηση, ψάχνοντας ατελείωτα το Γιατί.
Μια απλή σκιά ή μια ακτίνα φωτός ή το τίποτα απολύτως, ικανά
να μου δώσουν λαβή στη δημιουργική μου ικανότητα.

Εμπειρία στην καθημερινότητά μας εννοούμε την γνώση που μας προκύπτει από την πρακτική εξάσκηση και την επανάληψη, δίνοντας βάση περισσότερο στο χρόνο. Έτσι χαρακτηρίζουμε τον ηλικιωμένο έμπειρο, δηλαδή περισσότερο ‘’σοφό’’. Σοφία που θεωρούμε πως απέκτησε δίνοντας έμφαση στην ηλικία του, κατά την άσκηση των καθηκόντων της ζωής και των γεγονότων που συμβαίνουν σ΄ αυτήν. Είναι όμως έτσι;
Η επανάληψη μερικών ενεργειών, για την επίτευξη ενός στόχου τον διδάσκει πως έτσι πρέπει. Αν μείνει στην επιφάνεια των πραγμάτων χωρίς να εμβαθύνει, στην πρώτη μεταβολή των δεδομένων μένει άοπλος. Για παράδειγμα θα παράξει μαρούλι κάνοντας συγκεκριμένες κινήσεις, όμως όταν αλλάξουνε μερικά δεδομένα, μαρούλι δεν έχει. Η εμπειρία σ΄ αυτήν την βάση δεν προσφέρει.
Εμπειρικό γιατρό τον λέμε, χρησιμοποιώντας την έκφραση υποτιμητικά, σε αντίθεση με τον έμπειρο γιατρό που τον αξιώνουμε. Ο πρώτος στηρίζει τις γνώσεις του μόνο στη εμπειρία, ενώ ο δεύτερος έχει σπουδάσει την ιατρική επιστήμη πρώτα και η εμπειρία συμπληρώνει τις γνώσεις του και την αξία του. Με μόνη την εμπειρική γνώση είναι δυνατόν να βλέπει κάποιος σαν διαφορετικό κάτι που είναι ίδιο και ειπωμένο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις το βλέπει ίδιο ενώ είναι διαφορετικό.
Εμπειρία= εν + πείρα. Πείρα είναι η γνώση που προέρχεται από την πρακτική ασχολία με ένα, κάτι συγκεκριμένο και γι’ αυτό δεν υπάρχει στον πληθυντικό, σε αντίθεση με την εμπειρία που εννοούμε τις γνώσεις που προκύπτουν από τα βιώματα. Να την ξεχωρίσουμε από την εποπτεία που είναι η άμεση αντίληψη των ιδεών, των πραγμάτων, μιας κατάστασης μέσω των αισθήσεων ή της συνείδησης.
Η φιλοσοφία μας πληροφορεί πως εμπειρία είναι η γνώση μαζί με την ικανότητα που βασίζεται στην άμεση αντίληψη των πραγμάτων, μέσω των αισθήσεων ή από την άμεση επιβίωση. Είναι αντίθετη με την γνώση που προέρχεται από την παράδοση ή την γνώση από τον χώρο των ιδεών. Είναι το μέσον που οικοδομούμε την επιστήμη μας λέει ο Αριστοτέλης, πλην όμως μας διδάσκει μόνο το‘’ ότι’’ και όχι το ‘’διότι’’ των πραγμάτων.
Από τους αρχαίους χρόνους υπήρξαν δύο μεγάλες τάσεις προκειμένου για την πηγή της γνώσης. Εμπειριοκρατία και ορθολογισμός. Επικράτησε η ορθολογική τάση – νοησιαρχία, η οποία θεωρεί πως αρχή όλων των γνώσεων είναι ο ‘’ανθρώπινος λόγος‘’, η λογική! Ενώ για την πρώτη ,κάθε γνώση και κάθε αξία, πρακτική ή θεωρητική, έχει τις ρίζες τις στην εμπειρία. Θεωρεί πως το ανθρώπινο πνεύμα είναι άγραφο χαρτί ,σαν ένα σκοτεινό δωμάτιο στο οποίο με τις αισθήσεις όπως από τις σχισμές, πέφτει φως από τον εξωτερικό κόσμο. Άποψη χωρίς πολλούς υποστηρικτές. Ο μυστικισμός περισσότερο, θεωρούσε πως η εμπειρία είναι πηγή υπερβατικών γνώσεων.
Από την Αναγέννηση και μετά η εμπειρία αρχίζει να παίρνει την θέση της στην φιλοσοφία. Κάθε γνώση πλέον πρέπει να στηρίζεται και στην εμπειρία και στο πείραμα. (Da Vinci, Γαλιλαίος, Κέπλερ, Καρτέσιος ,Σπινόζα) Μόνο ένα μικρό μέρος των γνώσεων πηγάζει από την εμπειρία γνωματεύει ο τελευταίος. Η εμπειρία είναι το πρώτο προϊόν που παράγει η νόηση όταν επεξεργάζεται το ακατέργαστο υλικό των αισθήσεων και μας διδάσκει το τί υπάρχει και όχι το τί πρέπει να υπάρχει . Όλα τα αντικείμενα της εμπειρίας για να μας δώσουν γνώση πραγματική πρέπει να υπακούουν στους κανόνες της νόησης, μας λέει ο Κάντ.
Στο σημείο αυτό γεννιούνται δύο κατευθύνσεις όσον αφορά τις διεργασίες της εμπειρίας.
Οι φυσικές επιστήμες από την μια, ερευνούν το περιεχόμενο της εμπειρίας μέσω του πειράματος που συμπληρώνει την παρατήρηση και έτσι η γνώση αποκτά την αντικειμενική θέση της για το ‘’διότι’’ των πραγμάτων και από την άλλη η ψυχολογία που εξετάζει την εμπειρία σε σχέση με το υποκείμενο, πώς βιώνεται μία κατάσταση δηλαδή. Διότι υπάρχουν θετικές και αρνητικές εμπειρίες. Αρνητικές που τραυματίζουν ανεπανόρθωτα (πληγές που δεν γιαίνουν) και οι θετικές διαμορφώνουν υγιείς και λαμπρές προσωπικότητες. Ολόκληρο το παρελθόν με τα βιώματά του βρίσκεται στο υποσυνείδητο. Ένα παρελθόν που είναι παρόν στη συνείδησή μας με τέτοιο τρόπο ,ώστε η συνείδησή μας να μην χρειάζεται να βγει από τον εαυτό της, ούτε να προσθέσει κάτι ξένο προς την ίδια προκειμένου να το ανακαλύψει. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει για να το αντιληφθεί είναι να παραμερίσει ένα εμπόδιο, να σηκώσει το πέπλο. Εμπόδιο ευτυχές! Πέπλο απείρως πολύτιμο!
Η ζωή κοιτάζει μπροστά, δεν γυρίζει πίσω παρά μόνο στον βαθμό που το παρελθόν τη βοηθά να φωτίσει και να προετοιμάσει το μέλλον.
Σας χαιρετώ. Εις το επανιδείν.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.