Μία από τις δυσκολότερες, ηρωικότερες και ιερότερες πράξεις, είναι το μεγάλωμα ενός παιδιού. Σημαντικότερο και από τη γέννησή του.
Πολύ συχνά, οι μανούλες απομακρύνονται από τα εργασιακά τους καθήκοντα, προκειμένου να αφοσιωθούν σε αυτό και συχνά αντιμετωπίζονται με μία περιφρόνηση, που συνοψίζεται στη φράση “Ε και, τι έκανες όλη μέρα;”
Για σκεφτείτε, πόσο δύσκολο είναι να ζεις με ένα πλάσμα που επί 24 ώρες κλαίει ασταμάτητα και εσύ δεν ξέρεις τι του φταίει, τι ζητάει και γιατί. Όσο καλή πρόθεση και να υπάρχει, όσο και να σου ταιριάζει η μητρότητα, όσο και να αγαπάς τα παιδιά, είναι στ’ αλήθεια δύσκολο να τα μεγαλώνεις. Υπάρχουν στιγμές που θες να τα σκοτώσεις, που το κεφάλι σου πάει να εκραγεί . Ακούγεται παράξενο αυτό γιατί δύσκολα το παραδέχονται πολλές, αλλά η πλειοψηφία των μαμάδων συχνόπυκνα φτάνει εκτός ορίων.
Λογικότατο, μιας και είναι κάτι εντελώς πρωτόγνωρο αυτό που συμβαίνει.
Προς θεού, δε μισούν τα παιδιά τους. Όμως υπάρχουν στιγμές χωρίς την παραμικρή ανοχή, χωρίς όριο, στιγμές που το σύστημα κρασάρει. Μανουλίτσες, είναι άκρως φυσιολογικό να μουρλένεστε παντελώς. Μη νιώθετε τύψεις και μη βγάζετε το μαστίγιο. Οι άντρες, που λείπουν από το σπίτι, γιατί εργάζονται για τα προς το ζην της οικογένειας, ας κατανοήσουν πως όντως είναι πιο δύσκολο αυτό που κάνετε ακόμα και από το να μεταφέρεις μπετά στο γιαπί εώς τον 5ο όροφο. Δε συγκρίνεται το μωρό, που συνέχεια κλαίει, με κάτι άλλο σε επίπεδο έντασης και εξόντωσης. Άμα δε, το παιδάκι είναι και ζόρικο, τότε χάνεται η μπάλα. Το ότι τα έχεις παίξει, δεν αναιρεί το γεγονός ότι λατρεύεις το παιδί σου. Είπαμε, να μας λείπουν οι ενοχές.
Δείχνω επίσης τεράστιο σεβασμό στις γυναίκες και στους άντρες, που προσπαθούν χωρίς να έχουν καμία εξωτερική βοήθεια. Δεν κατακρίνω τα ξεσπάσματά τους. Πολλά είναι τα ζευγάρια που δεν έχουν χρόνο γι αυτά. Δεν μπορούν να βγουν έξω, να απομονωθούν λιγάκι για μια σχετική ιδιωτικότητα. Προσπαθήστε να αποδράσετε μέσα στο ίδιο σας το σπίτι. Αν κοιμηθούν τα παιδιά, τότε μαγειρέψτε ή παραγγείλτε, βάλτε μία ταινία και χαλαρώστε – έστω και κατάκοποι – μαζί. Όχι ότι αυτό λύνει το πρόβλημα.Αλλά μην περιμένετε να μεγαλώσουν για να τα ξαναπείτε. Μην αισθάνεστε άσχημα για το όρια νευρικής κρίσης που φτάνετε. Χρήζετε αγάπης, σεβασμού και θαυμασμού. Πιστέψτε με, συμβαίνει κατά κράτος!!! Υπάρχει απλά ακόμα ντροπή στο να το ξεστομίσουν αρκετοί και παρουσιάζουν τη μητρότητα και την πατρότητα ως καταστάσεις ονειρικές και μόνο.
Να τονίσω εδώ κάτι σημαντικό. Πολλοί, κάνουμε σχέσεις και σε σύντομο χρονικό διάστημα κάνουμε παιδί. Χωρίς καλά – καλά να γνωριζόμαστε, χωρίς να τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας. Εκεί αναρωτιόμαστε μετά, γιατί ο ερχομός του παιδιού φέρνει προβλήματα και απιστίες. Γιατί οι γυναίκες φρικουλιάζουν και οι άντρες τα κακαρώνουν.
Η όποια δουλειά γίνεται πριν τον ερχομό του παιδιού. Εκεί μπαίνουν οι βάσεις που χρειάζεται το ζευγάρι.Μετά επιδιώκουμε τη συνεργασία και τη συμπόρευση. Κανένα παιδί δεν έσωσε ποτέ μα ποτέ καμία σχέση. Το αντίθετο. Γι αυτό φροντίστε να μειώνετε τις ρωγμές από πριν.
Με απεριόριστο σεβασμό,
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!
*Φιλόλογος – ειδική εκπαιδευτικός – μουσικός.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
