Κύριοι ενήλικες, πέρασαν τόσοι πολλοί αιώνες από τον 17ο αιώνα όπου δεν υπήρχε η έννοια της “παιδικής ηλικίας”… Τότε με θεωρούσαν μικρογραφία του ενηλίκου. Ευτυχώς όμως, τον 18ο αιώνα ο Rousseau διακήρυξε ότι ως παιδί είμαι από τη φύση μου καλό και ότι πρέπει να αφεθώ ελεύθερο να αναπτυχθώ με το ρυθμό μου. Αλλά με έβαλαν να κάνω τις δουλειές του σπιτιού και να μεγαλώνω τα αδέρφια μου για να έχουν χρόνο οι γονείς μου να δουλεύουν. Εργάστηκα και ως υπηρέτης σε πλούσιες οικογένειες και μετά στα εργοστάσια για ένα μικρό μεροκάματο.
Αργότερα, με το πρώτο τεστ νοημοσύνης (IQ) των “Binet – Simon” αποκαλύφθηκαν περισσότερα πράγματα για τη συμπεριφορά και τις ικανότητές μου. Οι σύγχρονοι επιστήμονες της ψυχολογίας όπως για παράδειγμα οι Freud, Adler, Erikson, Skinner, Bandura, Piaget έκαναν μακροχρόνιες έρευνες για το πώς μεγαλώνω και πώς φτάνω να ωριμάσω. Τελικά, η εξελικτική ψυχολογία κατέληξε ότι η ανάπτυξή μου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, που δεν γίνεται όμως τυχαία. Οι αλλαγές που μου συμβαίνουν μέχρι την ενηλικίωση ακολουθούν μια ζωτική δύναμη που διέπει την ενέργεια όλων των οργανισμών, την εντελέχεια.
Στην αδιάκοπη πορεία της ανάπτυξής μου υπάρχουν περίοδοι που μεγαλώνω με πιο γρήγορους ρυθμούς ενώ άλλες με πιο αργούς. Όλα τα παιδιά του κόσμου δεν έχουμε τις ίδιες συμπεριφορές ή τις ίδιες ικανότητες. Η κληρονομικότητα από τους γονείς καθορίζει την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού, τις προδιαθέσεις και τις αντιδράσεις του.
Και το περιβάλλον όπου μεγαλώνω επηρεάζει την προσωπικότητά μου. Ο πολιτισμός, η κοινωνική τάξη, η οικογένεια, οι συνομήλικοι είναι οι κυριότεροι παράγοντες που καθορίζουν τον ρόλο μου στην κοινωνία. Μάλιστα, η ανατροφή επηρεάζει περισσότερο τη φυσιολογική μου ανάπτυξη στις ευαίσθητες ηλικίες και στις κρίσιμες περιόδους της ζωής μου.
Κύριοι ενήλικες, τα επίπεδα του πολιτισμού ορίζουν τις δικές μου ανάγκες. Ο πολιτισμός σας υπαγορεύει και σε εμένα το παιδί τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, τα συναισθήματά μου, τι να θεωρώ αστείο ή λυπηρό, τι υγιές ή αρρωστημένο, τι είναι ζωή και θάνατος, τι είναι τέχνη και τι όχι. Εσείς είστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την φτώχεια, την πείνα και τους πολέμους που με κάνουν να πονώ και να υποφέρω.
Ξέρετε πολύ καλά ότι κάθε συμπεριφορά των γονιών μου επηρεάζει κι εμένα. Γονείς κτητικοί, ζεστοί, τρυφεροί, ανεκτικοί, αδιάφοροι, υπερπροστατευτικοί, εχθρικοί ή αρνητικοί αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς για εμένα.
Εμείς τα παιδιά γνωρίζουμε πλέον το όφελός μας, έχουμε άποψη για αποφάσεις που μας αφορούν, έχουμε δικαιώματα και αξίζουμε το σεβασμό όλων. Η Σύµβαση του 1989 για τα Δικαιώματα των Παιδιών παρεμποδίζει την κατάχρηση της εξουσίας των ενηλίκων πάνω μας. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να μας προστατεύει από κάθε κακομεταχείριση όπως η άσκηση φυσικής βίας πάνω στο κορμί μας, η ψυχολογική και συναισθηματική βία, η σεξουαλική κακοποίηση, η εγκατάλειψη, η συναισθηματική παραμέληση, η µη παροχή φροντίδας, η αποτυχία προστασίας από την κακοµεταχείριση.
Ωστοσο, προτού σιωπήσω για άλλη μια φορά, θα σας θυμίσω τα λόγια του Lansdown (2001): όταν μιλάμε για τα παιδιά έννοιες όπως «η παιδική ευημερία», «το όφελος ή συμφέρον του παιδιού» δικαιολογούν μερικές φορές παρεμβάσεις πάνω στην παιδική ηλικία προς όφελος των ενηλίκων.
*Φιλόλογος, Μεταπτυχιακό «Εκπαιδευτική Ψυχολογία»
και Μεταπτυχιακό «Διδασκαλία
της Ελληνικής ως Δεύτερης / Ξένης Γλώσσας»
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
