► Αληθεύει ότι επίκειται ιστορική αδελφοποίηση του Δήμου Ερμιονίδας. Με αντίστοιχο δήμο – χώρας ομοιοπαθούσας καθώς και εκεί μπήκαν προ ετών οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ. Με τη διαφορά ότι η Ιρλανδία πραγματικά ορθοπόδησε και “πετάει”…
► Τον έχουν αγριέψει τον Πάμπλο, όχι τον Εσκομπάρ της διαφθοράς και των ναρκωτικών, αλλά τον άλλο τον προστάτη της Κάθαρσης… Μάλλον δεν αντιλαμβάνονται με ποιον πρόκειται να μπλέξουν…
► Μας έβαλαν χέρι και εν μέρει επί δικαίω κάποιοι. Που σε μια περιληπτική αναπόληση των καλών εποχών της Ερμιονίδας δεν συμπεριλάβαμε εστιατόρια. Άντε, επειδή τιμούμε τους αναγνώστες μας θα το κάνουμε ως ακολούθως.
► Εστιατόριο “Ρόζος”, εκ των αρχαιοτάτων στο Πόρτοχέλι. Και ποιος δεν έχει φάει εκεί; Εγγύηση η κουζίνα του. Θρυλικός “Μοριάς” που, μετά λύπης διαπιστώσαμε πως έκλεισε καθώς υπάρχει μια ταμπέλα ότι πωλείται… Μέχρι και ο Μαρινάκης του Ολυμπιακού έχει γευτεί το μοναδικό του κοτόπουλο στα κάρβουνα ψημένο από τα χεράκια του Γιάννη και σερβιρισμένο από τον γαλλομαθή Θόδωρο. Ο αείμνηστος Ρομποτής, με τα λίγα αλλά πολύ καλά που σέρβιρε. Αμ η πίτσα Panorama;
► Εντάξει, παίζει δυνατά ο κραταιός “Κόκκινος” στην Ερμιόνη, ο Μίζης με τον Κάβο, και πολλά ακόμη αξιόλογα στο καμάρι του Αργοσαρωνικού. Στην Κοιλάδα μεσουρανούσε ο “Μέγας”, υφίσταται ο “Ντάγκλας” που ξέρει τη δουλειά και ο Μπασιμακόπουλος που δεν είναι μόνο βαμμένος Ολυμπιακός αλλά έχει αξιοποιήσει καταλλήλως το μοναδικό πόστο που διαθέτει στη Λεπίτσα. Μοναδική κουζίνα και καλαίσθητο χώρο έχει και το “Μουράγιο”.
► Πάμε παρακάτω. Το ιστορικό Μαϊστράκι στη Βερβερόντα που και αυτό δυστυχώς παρέδωσε κλειδιά. Μοναδικό σποτ δίπλα στη θάλασσα, από τα παλιότερα εστιατόρια της περιοχής. “Ντιρλαντάς”, η ιστορική ταβέρνα του συγχωρεμένου Κώστα.
► Το καλαίσθητο Casa Vecchia που είχαν ανοίξει ο μακαρίτης ο Σφυρής με την γυναίκα του Ζιζή και έκαναν πριν τριάντα χρόνια το κάτι διαφορετικό. Υπήρχε στη θέση του σημερινού “Μπούκοση” ο οποίος παραμένει σταθερή αξία, το “αφτεράδικο” για τους ξενύχτες, το είχαν ανοίξει η Γεωργία Κυριαζή με τον Γιώργο Μπαλαμπάνη. Δυνατές, αξέχαστες για τους παλιούς και χορταστικές οι μακαρονάδες τους.
► Βέβαια, το εστιατόριο του Δρούζα στην Κόστα εκτός από τη θέα των Σπετσών στο πιάτο, σερβίρει πολλά και διάφορα εδέσματα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια…
► Αξιόλογη και υψηλών προδιαγραφών προσπάθεια ήταν και του Καυκή με τη “Ρότα”. Και για το τέλος, κρατάμε τον ιστορικό “Παπαδία” που λειτουργεί αδιάλειπτα από το 1958, ο οποίος παραμένει εμβληματικός και σήμα κατατεθέν του Πόρτοχελιού. Τύφλα να έχει το travel ρε, με αυτά που παραθέτουμε.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.