“Zari” και Ελληνισμός ανάμεσα στα ευρωπαϊκά ήθη

Σταυρούλα Γιαννουλοπούλου
Της Σταυρούλας Γιαννουλοπούλου*

(Συνέχεια)

Μετά λοιπόν και την φετινή “Γιουροβίζιον”…

Για τη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης της 28ης Απριλίου 1955 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών ο Άγγελος Κατακουζηνός είχε επιλέξει τα ιερά τέρατα της ελληνικής διανόησης Ε. Παπανούτσο, Κ. Τσάτσο, Φ. Βεγλερή, Γ. Θεοτοκά, Ν. Χατζηκυριάκο – Γκίκα για να ακούσουν προσεκτικά τα λόγια του εκλεκτού τους καλεσμένου, του Γάλλου φιλοσόφου Αλμπέρτ Καμύ, και να διατυπώσουν τις απόψεις τους για «το Μέλλον του Ευρωπαϊκού πολιτισμού».

Ο Καμύ μίλησε για πλουραλισμό του ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή την ποικιλία σκέψεων, αντιθέσεων, αξιών, και όλα αυτά μαζί σε μια ατέρμονη διαλεκτική σχέση. Υποστήριζε σθεναρά ότι η ποικιλομορφία στην Ευρώπη τρέφεται από την ενότητά της. Αντίθετα, η ολότητα και η κυριαρχία μιας μόνο ιδεολογίας καταστρέφει την ποικιλομορφία και μαζί με αυτήν και την ελευθερία.

Για τον Καμύ η λεκάνη της Μεσογείου δέχεται την τρομακτική πίεση του σύγχρονου κόσμου, επιτρέπει την εισβολή νέων ιδεών αλλά μπορεί να τους δώσει κάποιου είδους ισορροπία. Ωστόσο δεν έκρυψε ότι ο μεγάλος του φόβος ήταν η ισορροπία δυνάμεων. Θεωρούσε ότι η Ευρώπη δεν θα είχε κανένα μέλλον μετά από έναν Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο με πυρηνική μορφή!

O Καμύ είχε μελετήσει τον Πλάτωνα, τον Επίκτητο, τον Καβάφη, τον Σικελιανό, τον Καζαντζάκη. Είχε δεχθεί πάνω του το Ελληνικό Φως, τον ελληνικό ήλιο, το μπλε της θάλασσας και το βαθύ μπλε του νυχτερινού ουρανού ως θεία δώρα και δήλωνε ότι αισθανόταν και ο ίδιος Έλληνας.

Εμείς πόσο ‘Έλληνες αισθανόμαστε; Σε ποιο βαθμό διδασκόμαστε την ελληνική σκέψη; Πότε και πώς μιλάμε την ελληνική γλώσσα; Πόσο περήφανοι και ελεύθεροι νιώθουμε να την χρησιμοποιούμε; Γιατί κατακερματίσαμε την ίδια τη μητρική μας γλώσσα; Kαι μιλάμε ένα ξενόφερτο λεξιλόγιο για να βρούμε το νόημα των λέξεων από κάπου άλλου;

Μήπως στο όνομα της ανοχής του διαφορετικού θυσιάσαμε τις ωραίες λέξεις «νιώθω μια χαρά», «δεν είμαι και πολύ καλά σήμερα», «νιώθω λιγάκι κουρασμένος»; Και αντί για αυτές λέμε βιαστικά – βιαστικά πώς αισθανόμαστε με ένα «οκέι»;

Ή αντί εκεί στο Μεγάλο καφενείο να λέμε «ρίξε μια καλή ζαριά και θα κερδίσεις την παρτίδα» στο τάβλι και αντί για το «Ρίξε μια ζαριά καλή και για εμένα βρε ζωή» του Μπιθικώτση τραγουδήσαμε το άλλο «zari» της «Γιουροβιζιόν» για να δείξουμε Ευρωπαίοι;
Κι ενώ είμαστε διατεθειμένοι να σεβαστούμε τη γλώσσα και την κουλτούρα των άλλων, σεβόμαστε πραγματικά τη δική μας ως στοιχείο της ταυτότητάς μας; Καλλιεργούμε πραγματικά τον λόγο μας, μαθαίνουμε να επιχειρηματολογούμε, να τεκμηριώνουμε τις απόψεις μας με τις κατάλληλες λέξεις; Ή έχουμε οικειοθελώς και αυθαίρετα αλλάξει το νόημα των λέξεων, τη φύση της ελληνικής γλώσσας;

Κατά πόσο έχουμε σεβαστεί τη θέση της γλώσσας μας ανάμεσα στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, σε μια πραγματικότητα που καθορίζεται από τη γεωγραφική θέση της μητρικής μας γλώσσας και την ιστορίας της;

Κατά πόσο η γνώση της μητρικής μας γλώσσας από τους μαθητές συμβάλλει στη σχολική επιτυχία και αποτελεί το κλειδί για την κοινωνική ενσωμάτωση και τη συμμετοχή σε μια δημοκρατική πλουραλιστική ευρωπαϊκή κοινότητα;

*Φιλόλογος, Μεταπτυχιακό «Εκπαιδευτική Ψυχολογία»
και Μεταπτυχιακό «Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης / Ξένης Γλώσσας»

Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News

Ειδήσεις από: Ναύπλιο Άργος Ερμιονίδα Τρίπολη –Κορινθία Αθλητικά Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.

Γερανιός-2
ROZOS
porto-panorama
carrera
bias savvas
NTAI-DANAH
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow
Shadow

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Τελευταίες ειδήσεις

Τα πιο δημοφιλη