Στις φυλακές ζει κόσμος δικός μας, του ιδίου πλανήτη. Είναι άνθρωποι με συναισθήματα, με αγωνίες, με φόβους, με δικαιώματα και πολλοί με οικογένειες και παιδιά. Είναι άνθρωποι που μαθαίνουν τα όριά τους και αυτά που παραβίασαν. Τώρα πρέπει να ζήσουν σε διαφορετικές συνθήκες, πίσω από τα σίδερα, που ομολογουμένως είναι σκληρές. Και ο εγκλεισμός, είναι αλήθεια σύνεση ή μήπως μόνο τιμωρία;
Οι συνθήκες των φυλακών όλοι αισθανόμαστε ότι κατά τη διάρκεια των γιορτών γίνονται δυσβάσταχτες, όπως και κάθε βράδυ, μόλις σκοτεινιάσει. Από το 2014 άρχισα να πηγαίνω μαζί με φοιτητές στις Αγροτικές φυλακές της Τίρυνθας, αμέσως την επόμενη χρονιά στις φυλακές του Ναυπλίου, κατόπιν στην Τρίπολη και για τρία χρόνια και στον Κορυδαλλό.
Όλοι οι διδάσκοντες είναι εθελοντές, που έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Είναι απίστευτο, αλλά έχουν ξεπεράσει τους πεντακόσιους. Και συνεχώς έρχονται νέοι εθελοντές κυρίως από την Αργολίδα, την Κόρινθο και την Αθήνα.
Το πρόγραμμά μας μέχρι τώρα στηριζόταν σε τεχνικές της Δραματικής Τέχνης και άλλων παραστατικών τεχνών, χωρίς ποτέ να έχουμε αποκλείσει και άλλες διαστάσεις, τεχνολογία, οικοτουρισμό, οργάνωση επιχειρήσεων, μηχανολογία κ.α..
Φέτος έχουμε ξεκινήσει ένα μεγάλο εικαστικό πρόγραμμα γιατί η δημιουργικότητα είναι εγγενής στον άνθρωπο και όλες οι ενασχολήσεις που την εμπεριέχουν του δίνουν πολλή χαρά. Είναι σαν να βρίσκεις μια πηγή δύναμης στον ίδιο σου τον εαυτό. Δικαιούνται αυτήν τη χαρά και οι έγκλειστοι. Η αλήθεια μας είναι ότι επιθυμούμε οι ευπαθείς ομάδες και οι έγκλειστοι να ενδυναμωθούν, να νιώσουν καλά και να προετοιμαστούν για την επανένταξή τους. Σύμφωνα με έρευνες, όσο περισσότερες δεξιότητες έχουν αναπτύξει, τόσο λιγότερη επιθετικότητα θα αναπτύξουν στο μέλλον, θα πιστέψουν στον εαυτόν τους περισσότερο και θα περιμένουν ότι μπορεί να αποκατασταθούν επαγγελματικά.
Στις φυλακές της Τρίπολης, της Τίρυνθας και του Ναυπλίου φέτος, λίγες μέρες πριν, ξεκίνησαν τα εικαστικά προγράμματα από ειδικούς καλλιτέχνες της Σχολής Καλών Τεχνών τους οποίους συνδράμουν θεατρολόγοι και άλλοι επιστήμονες και καλλιτέχνες.
Σήμερα επισκεπτόμαστε τις φυλακές της Τρίπολης.
Εκτός από την παιδαγωγό-ψυχολόγο κυρία Δήμητρα Κουγιά και τον εκπαιδευτικό Δημήτρη Μπάρλα, την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κική Λαλαγιάννη και την καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Μαρία Σπυριδοπούλου, την πολυτάλαντη φοιτήτριά μας Κατερίνα Κουνή και τον διδάσκοντα Δημήτρη Δημητριάδη, που εργάστηκαν όλοι με μεράκι, γνώσεις και στόχους, δίδαξε και Ο Λεωνίδας Παπακωνσταντινίδης, Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Ακαδημαϊκός ΙΜΑ και Επισκέπτης Καθηγητής του CYPRESS UNIVERSITY, στο Malawi. Έχει διδάξει τα τρία τελευταία χρόνια στις φυλακές της Τρίπολης τα εξής αντικείμενα: Τοπική Ανάπτυξη, Αυτοοργάνωση, Αγροτουρισμό και Χρηματοδότηση ως κοινοτική πρωτοβουλία Leader.
Ας διαβάσουμε τις σημειώσεις από το ημερολόγιο του Ομότιμου Καθηγητή Λεωνίδα Παπακωνσταντινίδη:
Στα μάτια τους η ελπίδα
Oι έγκλειστοι με κατακλύζουν με ερωτήσεις. Πόσο χαίρομαι για αυτό. Θέλουν να μάθουν όσο πιο πολλά μπορούν. Θέλουν να είναι καταρτισμένοι. Θέλουν να ξέρουν τι θα κάνουν “μετά”.
Όπως μου είπε ο Τρ. αυτό το όνειρο τους κρατάει ζωντανούς. Ο Τρ. στον ελεύθερο χρόνο του, «ζωγραφίζει» την Ανάπτυξη που θέλει για το χωριό του. Με μεγάλο καμάρι μου έδειξε το πώς έχει φανταστεί το χώρο του, μελλοντικά. Σχεδιάζει το δικό του μουσείο «ξεχασμένων γεωργικών αντικειμένων», στο χώρο του, στo νησί Κ. Ζωγραφίζει σπιτάκια, γύρω από το υποτιθέμενο μουσείο.. τα καταλύματα για εκείνους που θέλουν να παραμείνουν στον ορεινό χώρο.. ζωγραφίζει τον εκθεσιακό χώρο με προϊόντα τοπικής παραγωγής.
Ο Φ. ζωγραφίζει τα δικά του καταλύματα, τα δικά του εκθετήρια τοπικών προϊόντων, σε χώρο της Αιτωλοακαρνανίας, απέναντι από τη Λευκάδα.
Οι 2 Γ. ονειρεύονται το χώρο τους, με τοπικά προϊόντα στον Λ. στην Κρήτη, ο Στρ. μαζεύει όσο πιο πολλές πληροφορίες μπορεί για να κάνει τη δική του μονάδα, «μετά».
Όλοι ονειρεύονται το «μετά». Το ζωγραφίζουν. Γράφουν κείμενα. Αναπτύσσουν τους συλλογισμούς τους. Κάποιοι γράφουν ποιήματα. Κάποιοι άλλοι, προχωρούν σε μελέτες, σε κοστολόγηση των ονείρων τους. Το μορφωτικό τους επίπεδο είναι καλό, για κάποιους πάνω από το μέσο όρο. Παρουσιάζονται πάντα καλοντυμένοι, καθαροί, ξυρισμένοι! οι πιο πολλοί θεωρούν άδικο τον εγκλεισμό τους… Εκείνο που είναι σημαντικό είναι ότι διαχρονικά αναπτύσσεται αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ τους. Ο ένα θέλει να βοηθήσει στη πραγματοποίηση του ονείρου του άλλου. Εκείνο που κάνει μεγάλη εντύπωση είναι η προσήλωση στο μάθημα, το όποιο μάθημα. Χαρακτηριστικά, όταν κάποιος πήγε να ρωτήσει κάτι και σηκώθηκε, αμέσως αντέδρασαν όλοι οι υπόλοιποι, επαναφέροντάς τον στο θρανίο του.
Σε κάθε περίπτωση οι 31 κρατούμενοι – μαθητές, όχι απλά συμμετέχουν, αλλά ακόμα παραπέρα διευκολύνουν το μάθημα με τις παρατηρήσεις τους και την ενεργό συμμετοχή. Χαρακτηριστικά, είχε καταργηθεί ο πίνακας από το περασμένο Οκτώβρη. Όταν τον αναζήτησα, έφυγαν 2-3 για να τον βρουν και τον έφεραν, μαζί με τους μαρκαδόρους σε 5 λεπτά.
Τέλος πρέπει να σημειωθεί η άψογη στάση και το πνεύμα βοήθειας από το προσωπικό που κάνει τα πάντα για να πετύχει το μάθημα (φωτοτυπίες, υλικό, τήρηση του χρόνου κλπ).
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
