Με αφορμή την επικαιρότητα θυμάμαι και επαναλαμβάνω πάντα στα εκπαιδευτικά μου προγράμματα μια βασική αρχή της Δημόσιας Διοίκησης, μια βασική αρχή της Διοίκησης μιας επιχείρησης, ενός οργανισμού, μιας κοινωνικής ομάδας ότι είμαστε πάντα υπεύθυνοι τόσο για τις πράξεις μας όσο για τις παραλείψεις μας.
Επίσης απαιτεί γενναιότητα ο υπεύθυνος και οι υπεύθυνοι να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους να παραδέχονται το μικρό η το μεγάλο λάθος τους να ακολουθούν οι προβλεπόμενες ποινές και η τιμωρία να ακολουθεί η πραγματική “Κάθαρση”.
Οι λογικές της συγκάλυψης, του συμψηφισμού, της μη ανάληψης ευθύνης, της “διασποράς” ευθυνών πχ φταίνε πολλοί, φταίνε και οι άλλοι οδηγούν στην απαξίωση της Πολιτικής, της Διοίκησης της Πολιτείας, του Οργανισμού, της Επιχείρησης και της κάθε μορφή συλλογικής Οργάνωσης.
Η κοινή γνώμη εύκολα η δύσκολα, γρήγορα η αργά θα διαμορφωθεί, θα βγουν τα συμπεράσματα επί των επίμαχων περιστατικών, το ζητούμενο όμως να αποδοθούν ευθύνες εκεί όπου υπάρχουν και να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα έστω να μην επαναληφθούν τα ίδια τραγικά λάθη, να μην επαναληφθούν τα ίδια τραγικά περιστατικά.
Ας κατανοήσουν ορισμένοι ότι επιτέλους η θεωρία απαιτείται να συμβαδίζει με την Πράξη, οι ενέργειες με τα αποτελέσματα τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί.
Σήμερα στις μέρες μας “Υπάρχει “Φιλότιμο”; να αναλάβουν ορισμένοι τις ευθύνες τους… υπάρχει “ελπίς” ότι κάτι θα αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα.
Ελπίζουμε…
Καθηγητής κοινωνικής εκπαίδευσης
Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ερμιονίδας
