Η αποδοτικότητα στον τομέα της υγείας δεν είναι απλώς ένας στόχος, αλλά ο ακρογωνιαίος λίθος των πολιτικών που χαράσσουν οι κυβερνήσεις.
Οι αποφάσεις αυτές βασίζονται σε σοβαρές προτάσεις, όπως εκείνες που διατύπωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Γκέτεμποργκ το 2001.
Οι στόχοι που τέθηκαν για τα συστήματα υγείας είναι σαφείς και απαιτητικοί:
• Εξασφάλιση πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας για όλους τους πολίτες.
• Ποιοτική αναβάθμιση της υγειονομικής φροντίδας.
• Οικονομική βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας μέσω της ενίσχυσης της αποδοτικότητας.
Αυτές οι επιταγές οριοθετούν το πλέον επείγον τρίπτυχο: ισότητα, ποιότητα και αποδοτικότητα, που πρέπει να καθοδηγεί την πολιτική των ευρωπαϊκών χωρών στη μεταπολεμική εποχή. Κάθε νέα κυβερνητική στρατηγική παρασύρει μαζί της και προηγούμενες, και η επιλογή ενός προγράμματος προϋποθέτει την αναγνώριση των οικονομικών αλλά και κοινωνικών επιπτώσεων του.
Οι πολιτικοί σχεδιαστές εστιάζουν διαρκώς στη βελτίωση της αποδοτικότητας των συστημάτων υγείας, επιδιώκοντας μεταρρυθμίσεις σε ζωτικά πεδία:
• Στοχοθετημένη χρηματοδότηση, που συμπεριλαμβάνει την κοινωνική ασφάλιση υγείας και τέλη χρήσης.
• Αλλαγές στην παροχή υπηρεσιών υγείας, με έμφαση στη διαχείριση και αυτοδιοίκηση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
• Κανονιστικές ρυθμίσεις για τον ιδιωτικό τομέα και νομοθεσία για την παρακολούθηση της υγείας.
• Ανάπτυξη πόρων, περιλαμβάνοντας την εκπαίδευση του προσωπικού και τη βελτίωση υλικών υποδομών.
Στη σύγχρονη απαιτητική οικονομία, πολλές κυβερνήσεις, εντός και εκτός ΕΕ, επιδιώκουν να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και να περιορίσουν τις δαπάνες στην υγειονομική περίθαλψη.
Αυτό δεν είναι απλώς μια ανάγκη, αλλά επιτακτική πρόκληση που απαιτεί την υιοθέτηση πολιτικών που θα συμβάλουν στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Κατά το σχεδιασμό πολιτικών, οι αρμόδιοι οφείλουν να σκεφτούν τις συνέπειες των προτεινόμενων αλλαγών στην επιτυχία του συστήματος υγείας.
Η αύξηση της αποδοτικότητας διαμορφώνει μια στρατηγική που ενισχύει τα αποτελέσματα για ένα δεδομένο επίπεδο δημόσιων πόρων, αφιερωμένων στην υγειονομική περίθαλψη.
Αν και η επίτευξη δημοσιονομικού ισοζυγίου είναι επιθυμητή, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης, δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός του συστήματος υγείας.
Ο δρόμος προς αυτό το ισοζύγιο δεν μπορεί να είναι η απλή απομείωση των δαπανών, χωρίς να εξετάζονται οι καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της μείωσης.
Αυτή η προσέγγιση θα καταστρατηγήσει την αποτελεσματικότητα στις υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας.
Έτσι, οι πολιτικές υγείας αναζητούν τη χρυσή τομή μεταξύ αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας, προσπαθώντας να ενισχύσουν την ποιότητα της φροντίδας χωρίς να θυσιάσουν την ανθρώπινη διάσταση της υγειονομικής περίθαλψης.
Διδάκτωρ Πολιτικών Υγείας και Αποδοτικότητας Μονάδων Υγείας.
Διδάσκων Τμήματος Πολιτικών Δημόσιας Υγείας Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
