Κατόπιν πολλών προηγούμενων επισημάνσεων για τα εμφανή λειτουργικά προβλήματα του οικισμού Κόστα, έρχομαι και πάλι να υπογραμμίσω ως οφείλω, κάτοικος της περιοχής με μητρική καταγωγή τουλάχιστον 700 ετών, τις διαρκώς διογκούμενες προβληματικές καταστάσεις.
Η Κόστα λειτουργεί πρακτικά ως μετόχι των Σπετσιωτών, σαν μητροπολιτική χωματερή πυρακτωμένης λαμαρίνας τους καλοκαιρινούς μήνες που φυτρώνουν σε δρόμους, αυλές σπιτιών, οικοπέδων, χωραφιών… προκαλώντας ακόμα και αποκλεισμούς μέσα στα σπίτια μας από την αυθαίρετη στάθμευση των οχημάτων όσων επισκέπτονται το νησί.
Ειδικότερα, τα τουριστικά λεωφορεία αδυνατούν να κινηθούν στα εορταστικά γεγονότα και κατά την υψηλή περίοδο, όπως την Πρωτομαγιά, ή την Αρμάτα, εφόσον δεν προβλέπεται πουθενά ούτε χώρος διέλευσης, ούτε στάθμευσης, ούτε καν δημόσιος χώρος αναστροφής μεγάλων οχημάτων, που ούτε στο λιμάνι δεν χωράνε να περάσουν. Αυτά είναι κοινά προβλήματα που μόνο με διαδημοτική σύμπραξη όμορων δήμων, Ερμιονιδών και Σπετσιωτών και σταθερή πολύμορφη συνεργασία μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Αν προσθέσουμε τη διάβρωση της ακτογραμμής που παρά τις διθυραμβικές ανακοινώσεις τύπου ήταν πρόβλημα λυμένο προ δεκαετιών, ενώ ετοιμάζεται να σαλπάρει το ξενοδοχείο LIDO προς τις Σπέτσες, περιμένουμε και το εστιατόριο Έπαυλη να βρεθεί μέσα στη θάλασσα στην επόμενη θαλασσοταραχή του νοτιά στα λιμανάκια. Ο δρόμος προς Άγιο Αιμιλιανό είναι επικίνδυνος για κατολίσθηση και έπρεπε να έχει απαγορευτεί η διέλευση οχημάτων, ενώ περνούν γεμάτα βυτιοφόρα με ταχύτητα και παρατηρείται κάθε φορά πτώση χωμάτων λόγω κραδασμών!
Ο μόλος της Κόστας θυμίζει σκηνικό τριτοκοσμικής περιοχής, δεν προσφέρει ούτε ένα σκέπαστρο στους επιβάτες σε αναμονή απόπλου, ούτε ένα λειτουργικό μπάνιο πρώτης ανάγκης, ούτε ένα κάθισμα, ή έστω ένα παγκάκι. Η καντίνα λειτουργεί υποτυπωδώς και κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί το σημείο διέλευσης πολλών δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών ετησίως. Προς ικανοποίηση όσων επιθυμούν, με άγραν πελατείας στο λιοπύρι, να προσφέρουν υπηρεσίες γρήγορης μετάβασης έναντι αλμυρής αμοιβής κομίστρου.
Μοναδική πινελιά ζωής και ποιότητας είναι το πρόσφατα ανακαινισμένο, ιστορικό εστιατόριο Κόστα με πάνω από έναν αιώνα σταθερής, παραδοσιακής παρουσίας στην πρώτη μικτή παραλία και μάλιστα γυμνιστών της Μεσογείου, αγκυροβόλιο των προπαππούδων μου για αιώνες όπου συχνάζω για το καθημερινό κολύμπι μου. Δυστυχώς όμως η όμορφη παραλία είναι αφιλόξενη, δεν διαθέτει ούτε μια ομπρέλα! Είναι δημόσιο συμφέρον να υπάρχουν για τους καλοκαιρινούς μήνες τουλάχιστον 20, καλύτερα 40 ψάθινες δημοτικές ομπρέλες ελεύθερης χρήσης στη διάθεση των λουόμενων.
Επίσης καλό θα ήταν να υπάρχει μια μικρή μεταφερόμενη παιδική χαρά για το καλοκαιρινό εξάμηνο, μια κούνια τριών θέσεων, μια τσουλήθρα, μια τραμπάλα, μια τζιόστρα (γύρος)… νηπιακής ηλικίας για τα παιδιά που αγαπούν την ανεμελιά και την αυθόρμητη κοινωνικότητα του παιχνιδιού. Έτσι δημιουργούνται θετικά βιώματα με τις παιδικές μνήμες που δένουν συναισθηματικά δια βίου τους ανθρώπους με τους τόπους.
Καλό θα ήταν ο δήμος να προσφέρει δωρεάν μετάβαση λουόμενων από τα γύρω χωριά στην Κόστα, ώρες 11:00 – 16:00 για παράδειγμα, ως κοινωνική προσφορά κατά τους μήνες σχολικών διακοπών. Εναλλακτικά, ένα συμβολικό εισιτήριο, π.χ. 1 Ευρώ η διαδρομή. Έτσι προάγεται η δημόσια μαζική μετακίνηση αφήνοντας τα ιδιωτικά οχήματα εκτός συμφορημένης κυκλοφοριακά περιοχής.
Ας μην αφήνεται ασύδοτη και ανεμπόδιστη η ιδιωτική πρωτοβουλία να ιδιωτικοποιεί κερδοσκοπικά, υποβαθμίζοντας σε μητροπολιτική χωματερή πυρακτωμένης λαμαρίνας τον φυσικά προικισμένο και ιστορικό τόπο. Ας τολμά επιτέλους η τοπική αυτοδιοίκηση, όπως οφείλει, παρά το σοβαρότατο προφανέστατο έλλειμμα ανθρώπινου κεφαλαίου και ικανοτήτων, να αντιληφθεί και να προβλέψει τις στοιχειώδεις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, ώστε να ανταποκριθεί με προγραμματισμό και σοβαρά έργα υλοποίησης στην απαιτούμενη πολεοδομική, κοινωνική, αναβάθμιση με τις αναγκαίες υποδομές. Βέλτιστες πρακτικές υπάρχουν παντού, σε όλη την Ευρώπη, δεν χρειάζεται να εφευρεθεί κάτι καινούργιο σε Κρανιδίου τόπο!
Σε κάθε προεκλογική αναμέτρηση καγχάζω με τις προγραμματικές ψηφοθηρικές αναγγελίες εντυπωσιακών δημόσιων έργων που υπόσχονται οι υποψήφιοι και γίνονται συστηματικά ανέκδοτα στην Ερμιονίδα, ενώ μπλέκονται μοιραία στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της γραφειοκρατίας που τάχα δεν γνώριζαν προ των εκλογών… όπως ο αστείος νότιος κυκλικός κόμβος Κρανιδίου ή το μυθικό νερό του Ανάβαλου.
Διαπιστώνω πως το έλλειμμα παρέμβασης του δημόσιου συμφέροντος στην τοπική νοοτροπία, το άλλοθι των ιδιωτών πως για όλα ευθύνεται η φορομπηχτική κεντρική κυβέρνηση που αφαιρεί αρμοδιότητες και πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ δεν αντλείται ούτε ένα Ευρώ από το 40% των απευθείας ευρωπαϊκών πόρων των Βρυξελλών προς τους τοπικούς φορείς που αιτούνται χρηματοδοτήσεις, εφόσον έχουν τα κότσια, διογκώνει διαρκώς τα προβλήματα, υποβαθμίζει την περιοχή σε επενδυτικό σαφάρι σπεκουλαδόρων δωσίλογων της ακτογραμμής, απωθώντας συστηματικά κάθε προσπάθεια ποιοτικής δημόσιας σημασίας, υποβαθμίζοντας το ολικό marketing περιοχής σε el Dorado παγκόσμιας επενδυτικής αδηφαγίας, καθαρής ιδιωτικής κερδοσκοπίας εις βάρος της τοπικής κοινωνίας. Η μόνη λύση είναι να γίνει η κοινωνία πολιτών φρουρός και πρωταγωνιστής των τοπικών, μικρών, συστηματικών μεταρρυθμίσεων με εθελοντικές συλλογικές παρεμβάσεις ευθύνης, συνεργασίας, με την εμπλοκή των δημοκρατικών θεσμικών οργάνων της πολιτείας, με σκοπό την εξυγίανση της υπάρχουσας καταθλιπτικής, κερδοσκοπικής, παραλογικής, μη βιώσιμης πραγματικότητας της διαπλοκής, του παραγοντισμού, της πολιτικάντικης μετριότητας επαγγελματισμού.
Σκεπτόμενοι παγκόσμια, δρώντας τοπικά, μπορούμε να ελπίζουμε ορθολογικά σε αλλαγές αυτοθεραπείας της αρρωστημένης, νωθρής, αναβλητικής νοοτροπίας του πατροπαράδοτου ωχαδερφισμού που θέλει να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
*Σύμβουλος οργάνωσης και επικοινωνίας, project manager
Η ΦΩΤΟ ΑΠΟ: ERmionida MAGazine
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
