► Από παιδάκι ερχόμουν στο Πόρτοχελι. Καλοκαίρι του 1985 την πρώτη φορά. Το λιμάνι με τα χώματα, τα κίτρινο μπλε ιπτάμενα δελφίνια του Λιβανού, πρόλαβα και το Romantic, το ΕL Greco με τον γαϊδαράκο απ’ έξω και τον τρελόελληνοαμερικάνο ιδιοκτήτη αν θυμάμαι καλά, ως χαρακτηριστική μορφή με καβουράκι καπέλο στο κεφάλι μέρα και νύχτα.
► Ο Παντελής με τη θρυλική ντίσκο Θέα στο λόφο, τότε που τα σημερινά ερείπια ξενοδοχεία μεσουρανούσαν ακόμη, με τουρίστες και τουρίστριες οι οποίες ήξεραν τέλος πάντων βρε αδερφέ τι ήθελαν στις διακοπές τους. Σήμερα, δηθενιά, τις περισσότερες φορές αδικαιολόγητη, ξιπασμένες και τζιτζιφιόγκοι κυριαρχούν αλλάζοντας άρδην την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής.
► Ο εμβληματικός Παπαδίας με το ενυδρείο φίσκα στους αστακούς, η μηχανή με τα παγωτά της Ποπάρας, στα οποία ουδείς πιτσιρικάς μπορούσε να αντισταθεί, ο Ρομποτής για λίγους με τα εκλεκτά του εδέσματα, ο Γκιουζέλης με την φανταστική καρυδόπιτα, ο Βλάχος με το θρυλικό ψωμί, ο “Μοριάς” με τα φημισμένα κοτόπουλα στα κάρβουνα με το μέγιστο ψήστη Γιάννη, το θρυλικό Rebel μετέπειτα που μονοπωλούσε για μια εποχή την νυχτερινή διασκέδαση με τα αδέρφια Κυριαζήδες. H Costarica με τα σουβλάκια, το Mαϊστράκι, ο Ντιρλαντάς με τα μαγειρευτά του…
► Το “Καραμούζα” του Βασίλη, άφησε το ιστορικό του στίγμα στην Βερβερόντα, με τον γραφικό μπάρμαν να χτυπά πού και πού μια κουδούνα κρεμασμένη πάνω από το μπαρ και να γίνεται “της τρελής”.
► Οι παλιότεροι θα θυμούνται και την υπόγεια ντισκοτέκ του Ρόζου, δίπλα από το ομώνυμο ξενοδοχείο, την είχα επισκεφτεί, με μεγαλύτερους στην παρέα δύο τρεις φορές, κάτι θυμάμαι αμυδρά. “Δυνατά για ένα φεγγάρι” έπαιξε και το Βananas αλλά αυτά που γινόντουσαν στο Praxis των Λεωνίδα και Λευτέρη, δεν υπήρχαν. Σίγουρα κάποιους ξεχνάμε, ας μας κατανοήσουν.
► Φυσικά, δεν μπορώ να ξεχάσω το Penguin επί Βασίλη, με την θρυλική BMW μηχανή Κ-1 στην οποία ο ίδιος ως ιδιοκτήτης της είχε δικαίως μια λατρεία. Κάποια στιγμή το παρακάναμε τότε, εμείς τα κωλόπαιδα από την Αθήνα που κάναμε σκι στον Κουρούνη και η είσοδος στο συγκεκριμένο μαγαζί μας απαγορεύτηκε δια παντός. Χάσαμε από την αλαζονεία της νιότης μας το φοβερό του παγωτό Banana split.
► Συνεχίζουμε: pizza Panorama με την εξέσια πίτσα στον ξυλόφουρνο, Ρόζος εστιατόριο ως σταθερή αξία έκτοτε, ο Χολυγουντιανός Αντωνιάδης γύρω – γύρω, το “Αλκυών” των Τριγκάκηδων να ασφυκτιά από πελάτες. Εκεί, στην σαλονοτραπεζαρία του γινόντουσαν και οι απονομές, μετά από κάθε αγώνα σκι στη λίμνη. Το Mephysto του Μάκη με τους Λούμηδες άφησε την δική του εποχή αν και κλειστού χώρου club γινόταν το αδιαχώρητο, και, φυσικά το πολύθρύλητο Babylon με τα… κορίτσια που έδιναν χαρά και σκορπούσαν το κέφι με την παρουσία τους σε ελεύθερους και παντρεμένους. Ένα βράδυ, μια φίλη μας με εντυπωσιακό ανάστημα 1,80 μ και βάλε, την οποία φιλοξενούσαμε, και κορμί λαμπάδα, είχε δε, σπουδάσει χορό στην Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Την πήραμε μαζί στην “ακολασία”. Ασφαλώς δεν κρατήθηκε και ανέβηκε στον στύλο να χορέψει. Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Οι σαμπάνιες από τους θαμώνες άνοιγαν σαν τις sprite και τις γκαζόζες. Την “έψηναν” στο τέλος οι υπόλοιπες να μείνει μαζί τους το καλοκαίρι για να δουλέψουν μαζί.
+1
Ας κάνουν μια κοινωνιολογική έρευνα. Να ρωτήσουν τους Πόρτοχελιώτες, όσους τέλος πάντων έχουν έκτοτε απομείνει: Πότε ένιωθαν πιο ευτυχισμένοι και ανέμελοι: Τότε με τα παπάκια και τον Σπύρο Πόντιο στο μικρόφωνο ή τώρα με την “ανάπτυξη” και την “χλιδή”; Ας αρχίσουν τη δημοσκόπηση από τον Σερ – Τάκη που όλα τα θυμάται και όλους ακόμη τους “πουλά” και τους “αγοράζει”…
Κ.Π.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
