Συνέντευξη στον Κώστα Πρώιμο
Πρόκειται για έναν ευγενή και νέο άνθρωπο, που συνθέτει μια προσωπικότητα πραγματικά εντυπωσιακή και πρωτίστως ελπιδοφόρα.
Ασκεί στην πόλη του Ναυπλίου το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, έχοντας αναλάβει από το 2013 τα ηνία της υφισταμένης οικογενειακής επιχείρησης.
Ο λόγος γίνεται για τον κ. Στέφανο Βακοφτσή, ο οποίος παραχώρησε στην «Ενημέρωση» την ακόλουθη συνέντευξη χωρίς περίτεχνες διατυπώσεις, ή την παράθεση φληναφημάτων ως είθισται να πράττουν οι περισσότεροι πολιτικοί που δεν είναι απαραιτήτως και… Μηχανικοί.
Πότε εισαχθήκατε στην αγορά εργασίας ως νέος Πολιτικός Μηχανικός;
«Ξεκίνησα να εργάζομαι το 2013, εν μέσω επιδεινούμενης οικονομικής ύφεσης, αφού ολοκλήρωσα και την στρατιωτική μου θητεία».
Προφανώς αναγκαστήκατε να κολυμπήσετε απότομα σε «βαθιά» και «άγρια» νερά, δεδομένου ότι ο Οικοδομικός Κλάδος χτυπήθηκε σφόδρα από τις επιπτώσεις της οικονομικής λαίλαπας…
«Καταρχήν προσγειώθηκα πολύ απότομα, όπως και όλοι οι νέοι Μηχανικοί που αποφοιτούν από τα Πανεπιστήμια, κατά τη μετάβαση στις πραγματικές συνθήκες της αγοράς.
Αλλιώς έχεις πλάσει μια κατάσταση στο κεφάλι σου ως φοιτητής και διαφορετικά δεδομένα καλείσαι να αντιμετωπίσεις εκεί έξω.
Αν και είχα μια υποδομή με την ήδη υπάρχουσα οικογενειακή επιχείρηση που είχε ξεκινήσει ο πατέρας μου, η πρώτη περίοδος της προσαρμογής ήταν αρκετά σκληρή.»
Μετά από μια πενταετία επαγγελματικής απασχόλησης παρατηρείτε κάποιες αλλαγές;
«Σίγουρα η σταδιακή απόκτηση εργασιακής πείρας, σου ανοίγει ορίζοντες.
Τα πράγματα έχουν αρχίσει να καλυτερεύουν με την πάροδο του χρόνου, γιατί σε μαθαίνει η αγορά, χωρίς αυτή η αναγνώριση να σηματοδοτεί κάποιες καλύτερες προοπτικές, αφού και ο δικός μας κλάδος βάλλεται πανταχόθεν».
Αν εκτιμήσουμε την ύπαρξη άνω των εκατόν πενήντα – συναφών επαγγελμάτων, σε ποιο βαθμό η παρατεταμένη κρίση έχει επηρεάσει το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού;
«Εμείς πλέον είμαστε ο τελευταίος «τροχός της αμάξης». Η Οικοδομική δραστηριότητα και στην περιοχή της Αργοναυπλίας είναι υποτονική, οι νέες άδειες είναι μετρημένες.»
Πως αισθάνεται ψυχολογικά ένας νέος άνθρωπος, όταν βιώνει αυτή την σκληρή και κυρίαρχη πραγματικότητα; Και πως ατενίζετε εσείς προσωπικά το μέλλον;
«Προσπαθώ να παραμείνω αισιόδοξος. Ασφαλώς και είναι δύσκολα τα πράγματα και εκτιμώ ότι αυτή η δυσπραγία και το πρωτοφανές «πάγωμα» σχεδόν κάθε οικοδομικής δραστηριότητας, θα εξακολουθήσει να υφίσταται για πολύ καιρό ακόμη.
Δεν θα ανοίξει μια κάνουλα δια μαγείας, από την οποία θα ρέει σε αφθονία η ανάπτυξη. Θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι η Ελλάδα να πάρει μπρος.
Όταν ανέβει η Οικοδομή τότε θα αρχίσει να σηκώνει κεφάλι και η χώρα, γιατί ο κλάδος μας παραμένει η ραχοκοκαλιά της οικονομίας.»
Μέσα από τη δική σας, επαγγελματική και επιστημονική οπτική, τι εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να γίνει άμεσα από τους καθ’ ύλιν αρμοδίους, ώστε να εκκινήσει πάλι η Οικοδομή;
«Θα πρέπει άμεσα να δώσουν σημαντικά κίνητρα για την ουσιαστικότερη ώθηση του Τουρισμού.
Αν και κάτι έχει αρχίσει να γίνεται, δεδομένου ότι έχουν βγει ορισμένα ΕΣΠΑ εφέτος για την κατασκευή τουριστικών εγκαταστάσεων, με κάλυψη του 50% επί του συνολικού ποσού.
Βέβαια είναι δύσκολο από τους περισσότερους ενδιαφερόμενους να βρεθεί το υπόλοιπο 50%, όμως αποτελεί ένα μέρος ενός αναπτυξιακού σχεδιασμού που κινείται προς μια σωστή κατεύθυνση. Είναι ένα θετικό βήμα.
Επίσης είναι επιτακτική ανάγκη, να απαλλαγούμε από όλες αυτές τις ανούσιες χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες ως προς την έκδοση των αδειών, αυτό έτσι και αλλιώς προβλέπεται με την ηλεκτρονική εφαρμογή πλέον, αν και δημιουργεί άλλα προβλήματα, ωστόσο κερδίζουμε πολύτιμο χρόνο.»
Που «πονάει» Πολεοδομικά η πόλη του Ναυπλίου;
«Δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει ιδιαίτερα πολεοδομικά προβλήματα η πόλη του Ναυπλίου.
Η «Αχίλλειος Πτέρνα», εντοπίζεται στην σοβαρή υποστελέχωση νευραλγικών και άμεσα συνεργαζομένων δημοσίων υπηρεσιών όπως η Αρχαιολογία. Υπάρχει μόνο ένα άτομο που αναγκαστικά τρέχει από το πρωί μέχρι και το βράδυ.
Όπως και η Υπηρεσία Δόμησης, χρειάζεται προσωπικό, για την αποκατάσταση της εύρυθμης της λειτουργίας».
Αν δεν είχατε οικογένεια και μια επαγγελματική βάση στο Ναύπλιο, θα σκεφτόσασταν τη φυγή στο εξωτερικό;
«Θα το σκεφτόμουν πάρα πολύ σοβαρά. Με κρατάει η οικογένειά μου και η καλή επαγγελματική υπάρχουσα υποδομή.
Για έναν νέο άνθρωπο χωρίς μια βάση και στηρίγματα, τα πράγματα σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι αυτή του Ναυπλίου είναι αρκετά δύσκολα.
Στον δικό μου κλάδο είμαστε ήδη πάρα πολλοί, δηλαδή οι Πολιτικοί Μηχανικοί, σχετικά με τη δυναμική της πόλης και της γύρω περιοχής».
Ποια είναι τα κίνητρα για να συνεχίσετε να το παλεύετε;
«Καταρχήν είναι η αγάπη, το μεράκι για την ίδια την δουλειά, η χαρά της δημιουργίας, σε συνάρτηση με τις οικογενειακές υποχρεώσεις».
