Στην πολιτική ανασκόπηση των τελευταίων ημερών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, χωρίς να είμαι αναλυτής, ως απλός παρατηρητής, επιβάλλεται να ξεκινήσω από την αργοπορημένη αντιπολιτευτική «είσοδο» του Π. Τατούλη στα τεκταινόμενα του Γαλαξία. Αυτό το Πάσχα πιάστηκαν πολλοί με το αρνί στο χέρι τελικά, με τον τέως Περιφερειάρχη Πελοποννήσου να δημιουργεί όμως αρκετό θόρυβο ρίχνοντας το γάντι στον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και όχι στον κ.Νίκα, που τον έβαλε σε δεύτερη μοίρα μεν, αλλά όχι άμοιρο των ευθυνών του δε. Το… γάντι όμως το σήκωσε ο κύριος Νίκας και το έριξε και αυτός με την σειρά του πλαγίως στον Πρωθυπουργό και στους συνεργάτες του. Αυτό και αν ήταν έκπληξη και ας πέρασε στα «ψιλά».
Ο Τατούλης έδρασε σαν Περιφερειάρχης αν και τέως. Το πλούσιο βιογραφικό του ως υφυπουργός Πολιτισμού επί κυβερνήσεως Καραμανλή του νεώτερου, του προσδίδει το «πάτημα» να συνομιλεί και να βάλλει κατά του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Φυσικά και ο ίδιος έχει να λύσει τα εσωτερικά της Πελοποννησιακής παράταξής του, στην οποία διαφάνηκαν εγγενείς πολιτικές αδυναμίες ή νέες…. Διαχωριστικές δυνάμεις;
Ο κ. Νικας είναι Περιφερειάρχης, εγώ το ξέρω, αυτός το γνωρίζει; Έχω την εντύπωση ότι πιστεύει ότι ακόμα είναι Δήμαρχος Καλαμάτας και όχι ο Άρχων της Πελοποννήσου, εφεξής πρέπει να φερθεί αναλόγως. Αναρωτιέμαι, αν δεν είχε τον Γιάννη Μαλτέζο Αντιπεριφερειάρχη Αργολίδας ο οποίος έχει δείξει καλά δείγματα γραφής – κακά τα ψέματα, πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί αυτή την μοιραία χρονική στιγμή τα πράματα για την Περιφερειακή μας Ενότητα. Αν πιστεύω στον κ. Νικά; Φυσικά, τόσα χρόνια πολιτικής διαδρομής που έχει διανύσει, δεν μπορεί να υφίστανται μόνο με τα στηρίγματα του Συστήματος. Αν ναι, τότε απλά θα φανεί κατώτερος των περιστάσεων κάτι που δεν θέλω καν να το σκέφτομαι.
Βαλλόμενος από παντού ο Κ.Μητσοτάκης, ξάφνου πασχαλιάτικα, σίγουρα δημοσίως και προσωπικά δεν θα απαντούσε στον Τατούλη. Προτίμησε την «βρώμικη δουλεία» να την κάνουν πρωτοσέλιδα και εκπομπές.. Είχε πιο καυτά θέματα να διαχειριστεί επί προσωπικού. Τα προγράμματα κατάρτισης αποδείχτηκαν μια «κατσαρόλα με βραστό νερό» για την οποία ήρθε η ώρα να της αφαιρέσει το καπάκι με σοβαρό κόστος.
Είχε όλο το γήπεδο δικό του να «γυρίσει» το παιχνίδι και να γίνει ήρωας μετά το φιάσκο με τα Voucher και να αποπέμψει τους υπουργούς που είχαν εμπλακεί στο σκάνδαλο και να ζητήσει από μόνος του την συμβολή της δικαιοσύνης. Πόσο ποιητική πολιτική κίνηση μεγάλου ανδρός θα ήταν να παραδεχτεί το λάθος των επιτελικών συνεργατών του;
Στις επόμενες εκλογές θα τον ψήφιζαν και οι Συριζαίοι.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News