Πρωτοσυναντηθήκαμε το 1993, στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που διατηρούσε ο θρύλος των ραλί και πατέρας του Γιώργος Μοσχούς. Ήθελα τότε να παρουσιάσω στην εφημερίδα με την οποία συνεργαζόμουν την “Ωρα Για Σπορ” έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων νεαρών πιλότων της F3. Ο ανωτέρω πρόλογος γίνεται για τον Εμμανουήλ Μοσχούς, που εικοσιοκτώ χρόνια μετά, μου παρέθεσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με προσωπικές του αναδρομές αλλά και αναφορές σε ιστορικές στιγμές, εκείνη την εποχή που ο μηχανοκίνητος αθλητισμός στη χώρα μας βίωνε μια ανοδική και σαφώς πολλά υποσχόμενη πορεία.
Κώστας Πρώιμος: Εαν γύριζες το χρόνο πίσω, σε ποια διοργάνωση θα ήθελες να ξαναβρεθείς;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Σίγουρα αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα ήθελα να συμμετάσχω ξανά στο “Άκροπολις” του 1999, που είχα φτάσει στην τρίτη θέση της κατάταξης των Ελλήνων οδηγών. Όμως έμεινα τελικά λόγω τεχνικών προβλημάτων εκτός αγώνα. Θα επιθυμούσα να είχε γραφτεί αυτό το αποτέλεσμα στο βιογραφικό μου γιατί θα αποκτούσε μια ιστορικότητα. Μου είχαν βάλει αργά αυτοκίνητα μπροστά προσπερνούσα δύο με τρία σε κάθε ειδική, αλλά σκεφτείτε ότι από την σκόνη η ορατότητα ήταν σχεδόν μηδενική. Κάποια στιγμή χτύπησα σε έναν βράχο και έμεινα. Αν και ζητούσα προπορεία, τελικά μου έβαζαν “καπέλο” παρέμενα στη θέση μου και ουσιαστικά μου χάλασαν όλο τον αγώνα.
Κώστας Πρώιμος: Θυμάσαι τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές ή και ευτράπελα;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Με “σημάδεψε” το γεγονός ότι έχασα δυο πρωταθλήματα στη GroupN το 1992 και το 1998 στη F3 από υπαιτιότητα τρίτων. Στην πρώτη περίπτωση κυριολεκτικά μου το “έφαγαν” το πρωτάθλημα με δόλο, σκεφτείτε ότι τους έβριζε και ο Στράτης στους 4τροχούς τότε, στον τελευταίο αγώνα σταμάτησε στη γραμμή του τερματισμού ο πρώτος ώστε να περάσει ο δεύτερος και να χάσω εγώ το πρωτάθλημα. Αυτό ήταν εξόφθαλμο και συνέβη στην πίστα της Τρίπολης. Το 1998 ήμουν πρώτος σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, μέχρι τον προτελευταίο αγώνα στον οποίο τερμάτισα δεύτερος. Απέμενε να ξεκαθαρίσει τον τίτλο του πρωταθλητή της F3 η έκβαση της τελευταίας διοργάνωσης, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ με την σύμφωνη ψήφο όλων των συμμετεχόντων πιλότων, λόγω αυξημένου κόστους στο οποίο δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οι ομάδες.
Κώστας Πρώιμος: Μετάνιωσες που δεν έγινες σχεδιαστής αυτοκινήτων;
Μετανιώνω ακόμη, θα ήταν τελείως διαφορετική η ζωή μου. Μέσα από τη βιωματική μου οπτική, θα προτιμούσα να μην έτρεχα σε αγώνες και να είχα επιλέξει να ακολουθήσω το πραγματικό μου όνειρο και να γίνω σχεδιαστής αυτοκινήτων, ενώ θα είχα παραμείνει στο εξωτερικό.
Κώστας Πρώιμος: Ποιοι ήταν οι λόγοι που σε εμπόδισαν να ακολουθήσεις επαγγελματικά το όνειρο σου;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Δεν υπήρχαν πραγματικοί λόγοι, δεν είχα την πείρα να κάνω τη σωστή επιλογή για μένα, μην ξεχνάτε πως πριν από τριάντα και σαράντα χρόνια τα δεδομένα ήταν διαφορετικά, θεώρησα ότι δεν θα με έβγαζε κάπου και τελικά αποφάσισα να εργαστώ στην εταιρεία του πατέρα μου.
Κώστας Πρώιμος: Είναι γεγονός ότι η οδήγηση στα όρια την εποχή του αείμνηστου πατέρα σου ήθελε ψυχή και χέρια… Η τεχνολογία ήταν πρωτόγονη και οι ιπποδυνάμεις “ωμές”…. Οι σημερινοί οδηγοί διαθέτουν κράμα και στόφα από τους παλιούς θρύλους; ή τον πρώτο λόγο σήμερα έχει η τεχνολογία;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Αναμφισβήτητα οι οδηγοί της γενιάς του Γιώργου δεν υπάρχουν, οδηγούσαν σε πολλές περιπτώσεις και εκτός ορίων πρωτόγονα αυτοκίνητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, κάποια στιγμή οδήγησα τη θρυλική GtAm του πατέρα μου πέρσι, την οποία έφτιαξε κάποιος, και αναρωτιόμουν πως ανέβαιναν σε βουνά με αυτό το πράγμα. Ήταν τραγικά τα αυτοκίνητα τότε, γρήγορα, αλλά πρωτόγονα και συνεπώς επικίνδυνα. Στη δική μου εποχή ήδη οι τεχνολογικές εφαρμογές είχαν αλλάξει τα δεδομένα, με τις “σκεπτόμενες” αναρτήσεις, τα αυτόματα σασμάν, τους εγκέφαλους, τις τηλεμετρίες. Βέβαια, σήμερα είμαστε στο άλλο άκρο, καθώς βλέπουμε δεκαοκτάχρονους στη F1 και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα rallye με “εύκολα” αυτοκίνητα αλλά απίστευτες μέσες και ωριαίες ταχύτητες. Με τον τρόπο τους είναι οδηγάρες και αυτοί, οι σύγχρονοι. Εκείνη την εποχή πριν πενήντα χρόνια, δεν μπορούσε ένας πιτσιρικάς δεκαοκτώ ετών να οδηγήσει μια F1, ήταν τόσο δύσκολη που ούτε να τη βάλει μπρος και να διανύσει εκατό μέτρα δεν θα είχε καταφέρει.
Κώστας Πρώιμος: Το lock down κρατά σιωπηλά μέσα στα γκαράζ και υπό κουκούλα, τα ατίθασα μοτέρ, Τι θα έκανες σήμερα αν ήσουν εικοσάρης;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ τότε να μην οδηγήσω κάθε μέρα. Ο,τι δήποτε έπεφτε στα χέρια μας θέλαμε να το τερματίσουμε” ακόμη και ένα Pony. Δεν καθόμασταν σπίτι ούτε στιγμή.
Κώστας Πρώιμος: Εκτιμάς ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια ο ελληνικός μηχανοκίνητος αθλητισμός έχει την θέση που του αξίζει; Πέραν της περιόδου της πανδημίας, δεδομένου ότι οι περιορισμοί απαντώνται σε όλες σχεδόν τις δράσεις…
Εμμανουήλ Μοσχούς: Κατηγορηματικά λέω πως όχι. Καταρχήν και προ κορονοϊού δεν πραγματοποιούνταν αγώνες, γενικά γίνονται ραλλύ με δύο διαδρομές επί δύο φορές ετησίως. Έχω προλάβει εποχές που κάναμε αγώνες με τριάντα έξι διαφορετικές διαδρομές. Τα σιρκουί έχουν πεθάνει, τότε είχαμε ακόμη και Ιταλικές ομάδες, χώριζαν το GROUP N σε δύο κατηγορίες γιατί δεν χωρούσαν τα αυτοκίνητα.
Κώστας Πρώιμος: Που οφείλεται αυτή η πραγματικά εντυπωσιακή συρρίκνωση;
Εμμανουηλ Μοσχούς: Κυρίως έχει να κάνει με το μεγάλο κόστος. Η παρατεταμένη ύφεση και η έλλειψη χορηγών έχουν επιδράσει καταλυτικά, δεν υπάρχουν σπόνσορες και το ένα φέρνει το άλλο, οι λίγοι ερασιτέχνες βάζουν χρήματα και από το υστέρημα τους για να κρατήσουν ζωντανό το θεσμό του αγωνιστικού αυτοκινήτου.
Κώστας Πρώιμος: Θα φορούσες εκ νέου τη φόρμα σου;
Εμμανουήλ Μοσχούς: Ίσως, για να συμμετάσχω σε ένα ιστορικό ράλι. Σε κανονικούς αγώνες όχι, για μένα αυτός ο κύκλος έκλεισε οριστικά πριν από πολλά χρόνια…
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στη σελίδα μας στο Facebook
Στην ομάδα και στις ειδήσεις της Google News
- “ΝΑΥΠΛΙΟ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ”: H ανάπλαση στη βίλα Ζυμβρακάκη έχει την υπογραφή του Δ. Κωστούρου
- Πρωτοσέλιδο 19 Απριλίου 2024
- Μαργέτας: Νέο παραλήρημα του Δημάρχου Ερμιονίδας για το θέμα του Ειρηνοδικείου Μάσσητος
- Γεωργόπουλος: Αήθης προσπάθεια του κ. Μαργέτα να καπηλευθεί τις θετικές εξελίξεις στο θέμα της αναβάθμισης του Ειρηνοδικείου
- Ορφανός: Αν κάτι που θα πρέπει να οικειοποιηθεί ο κ. Κωστούρος είναι τα υπέρογκα χρέη του Δήμου